Monantheuil, Henri de, Aristotelis Mechanica, 1599

Page concordance

< >
Scan Original
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
< >
page |< < of 252 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <front>
          <section>
            <p type="main">
              <s id="id.000085">
                <pb xlink:href="035/01/021.jpg"/>
              vel eſt animus, illi vel propenſione naturali, vel iudicio,
                <lb/>
              vel caſu aliquo de multis nonnulla ſeligunt, in quibus
                <lb/>
              tempus & operam non ſine vſura collocent ſuam. </s>
              <s id="id.000086">Om­
                <lb/>
              nium, quæ ſunt, genera quatuor eſſe reperio, ſingula cer­
                <lb/>
              tè digniſſima hominis contemplatione. </s>
              <s id="id.000087">Diuina, cœle­
                <lb/>
              ſtia, elementaria, artificialia. </s>
              <s id="id.000088">In quorum ſingulis multos
                <lb/>
              excelluiſſe clarius eſt: quam vt cuiuſquam nominis com­
                <lb/>
              memoratione opus ſit. </s>
              <s id="id.000089">Et certè diuina ſunt eiuſmodi, vt
                <lb/>
              licet ad eorum intuitum, ſicut ad Solis veſpertilionis: Ita
                <lb/>
              mentis noſtræ oculi caligent, ſi quis tamen diuinitatis
                <lb/>
                <expan abbr="etiã">etiam</expan>
              exiguus repente, & ſubinde radius recipiatur & ocu­
                <lb/>
              los ſubintret, plus voluptatis menti adferat: quam alio­
                <lb/>
              rum quorumlibet plena cognitio. </s>
              <s id="id.000090">Quæ vna res adiuncto
                <lb/>
              contemplationis diuinorum fine ( quem Dei cognitio­
                <lb/>
              nem, amorem, & cultum arbitror ) fecit, vt philoſophiæ
                <lb/>
              diuinorum quamplurimi homines totos ſeſe dediderint,
                <lb/>
              dedantque quotidie. </s>
              <s id="id.000091">Huic philoſophiæ proxima eſt cœ­
                <lb/>
              leſtium & elementariorum id eſt
                <foreign lang="el">tou= makrokosmou=</foreign>
              mundi
                <lb/>
              ſcilicet huius, cuius ſine machinis fabrica in ſubſtantia,
                <lb/>
              magnitudine, figura, numero, ſitu, connexione, faculta­
                <lb/>
              tibus, & vſu partium
                <expan abbr="omniũ">omnium</expan>
              ſui fabricatoris bonitatem,
                <lb/>
              ſapientiam,
                <expan abbr="potẽtiam">potentiam</expan>
              , ſumma iſthæc omnia arguit, & de­
                <lb/>
              monſtrat. </s>
              <s id="id.000092">Luculentiſſimè inſuper oſtendit Deum, & eius
                <lb/>
              adminiſtram naturam ſine actione, ſine opere nuſquam
                <lb/>
              eſſe. </s>
              <s id="id.000093">Multò de his plura: quam de diuinis philoſophando
                <lb/>
              homines conſecuti ſunt,
                <expan abbr="neq;">neque</expan>
              ſine incredibili animorum
                <lb/>
              ſuorum voluptate, & innumerabili ad vſus humanos vti­
                <lb/>
              litate. </s>
              <s id="id.000094">Nam cum hæc ita eſſe homines
                <expan abbr="deprehẽdiſſent">deprehendiſſent</expan>
              , vt
                <lb/>
              ad multò plures vſus, quam ad quos
                <expan abbr="ſpõtè">ſpontè</expan>
              nata eſſe com­
                <lb/>
              perirentur,
                <expan abbr="trãsferri">transferri</expan>
              & aptati poſſent,
                <expan abbr="perciperentq;">perciperentque</expan>
              non
                <lb/>
              fruſtrà ſuis animis inſitas non
                <expan abbr="ſolũ">ſolum</expan>
              facultates iſta transfe­
                <lb/>
              rendi & aptandi: ſed etiam congenita corporibus ſuis
                <expan abbr="in­ſtrumẽta">in­
                  <lb/>
                ſtrumenta</expan>
              , quibus vel ex ſe, vel à ſe factis
                <expan abbr="inſtrumẽtis">inſtrumentis</expan>
              tranſ­
                <lb/>
              ferrent & aptarent, non ſola cognitione
                <expan abbr="cõtenti">contenti</expan>
              ad agen­
                <lb/>
              dum ſe
                <expan abbr="contulerũt">contulerunt</expan>
              . </s>
              <s id="id.000095">Hinc quartum genus illud
                <expan abbr="rerũ">rerum</expan>
              , quas
                <lb/>
              diximus, artificialium emanauit, primùm vt credibile eſt </s>
            </p>
          </section>
        </front>
      </text>
    </archimedes>