in fine pri
mi libri.
mi libri.
6[Figure 6]
7[Figure 7]
DEFINITIO CENTRI GRAVITATIS PLANORVM.
Centrum grauitatis vniuſcuiuſ〈que〉 plani eſt punctum quod
dam intra poſitum, à quo ſi planum appenſum mente con
cipiatur, dum fertur, quieſcit; & ſeruat eam, quam in princi
pio habebat poſitionem, ne〈que〉 in ipſa latione circumuertitur.
dam intra poſitum, à quo ſi planum appenſum mente con
cipiatur, dum fertur, quieſcit; & ſeruat eam, quam in princi
pio habebat poſitionem, ne〈que〉 in ipſa latione circumuertitur.
EIVSDEM ALIA DEFINITIO.
Centrum grauitatis vniuſcuiuſ〈que〉 plani eſt punctum il
lud intra poſitum, circa quod vndi〈que〉 partes æqualium mo
mentorum conſiſtunt. ſi enim per tale centrum recta du
catur linea figuram quomodocun〈que〉 ſecans, ſemper in par
tes æ〈que〉ponderantes ipſam diuidet.
lud intra poſitum, circa quod vndi〈que〉 partes æqualium mo
mentorum conſiſtunt. ſi enim per tale centrum recta du
catur linea figuram quomodocun〈que〉 ſecans, ſemper in par
tes æ〈que〉ponderantes ipſam diuidet.
Vt Ita〈que〉 in planis quo〈que〉 centrum grauitatis conſide
ratur, ita etiam plana grauitate prædita conſiderare, non e
rit abſurdum. ſi enim impoſſibile eſſet conſiderare plana gra
uitate prædita, centrum quo〈que〉 grauitatis in ipſis nullo mo
do concipi poſſet; at〈que〉 perſpicuum eſt, centrum grauitatis in
ipſis admitti, ac deſignari poſſe, igitur & plana grauitate inſi
gnita. Et ſi mathematicus conſiderat corpora ſecluſa interim
ipſorum grauitate, & leuitate: & Aſtronomus corpora conſi
derans cæleſtia, quæ ne〈que〉 grauia, ne〈que〉 leuia ſunt, non pro
pterea conſiderat ea ex propria ipſorum natura, ne〈que〉 grauia, ne
〈que〉 leuia eſſe; etenim quamuis grauia, vel leuia eſſent, nihilo
minus ne〈que〉 grauia, ne〈que〉 leuia eſſe ea conſideraret. quòd ſi
Mathematicus hoc pacto huiuſmodi corpora intelligere po
teſt; quid prohibet rurſum eadem, quamuis vt talia, ne〈que〉 grauia,
ne〈que〉 leuia ſint; vel grauia, vel leuia eſſe concipere? 〈que〉mad
modum hoc quo〈que〉 exem
plo res magis eluceſcet:
veluti ſi intelligamus ex
AC appenſa eſſe plana
DE, quæ ſint æqualia; ſu
ſpendaturquè AC in me
dio prorſus in B; cur mente intelligere non poſſumus,
quantitatem, ſpaciumquè D æ〈que〉ponderare ſpacio E; cùm ſint æqua
lia? ſi planorum alterum, putà D, maius eſſet ipſo E; tunc
ratur, ita etiam plana grauitate prædita conſiderare, non e
rit abſurdum. ſi enim impoſſibile eſſet conſiderare plana gra
uitate prædita, centrum quo〈que〉 grauitatis in ipſis nullo mo
do concipi poſſet; at〈que〉 perſpicuum eſt, centrum grauitatis in
ipſis admitti, ac deſignari poſſe, igitur & plana grauitate inſi
gnita. Et ſi mathematicus conſiderat corpora ſecluſa interim
ipſorum grauitate, & leuitate: & Aſtronomus corpora conſi
derans cæleſtia, quæ ne〈que〉 grauia, ne〈que〉 leuia ſunt, non pro
pterea conſiderat ea ex propria ipſorum natura, ne〈que〉 grauia, ne
〈que〉 leuia eſſe; etenim quamuis grauia, vel leuia eſſent, nihilo
minus ne〈que〉 grauia, ne〈que〉 leuia eſſe ea conſideraret. quòd ſi
Mathematicus hoc pacto huiuſmodi corpora intelligere po
teſt; quid prohibet rurſum eadem, quamuis vt talia, ne〈que〉 grauia,
ne〈que〉 leuia ſint; vel grauia, vel leuia eſſe concipere? 〈que〉mad
modum hoc quo〈que〉 exem
plo res magis eluceſcet:
veluti ſi intelligamus ex
AC appenſa eſſe plana
DE, quæ ſint æqualia; ſu
ſpendaturquè AC in me
dio prorſus in B; cur mente intelligere non poſſumus,
quantitatem, ſpaciumquè D æ〈que〉ponderare ſpacio E; cùm ſint æqua
lia? ſi planorum alterum, putà D, maius eſſet ipſo E; tunc