Fabri, Honoré
,
Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur
,
1665
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 248
>
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 248
>
page
|<
<
of 248
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002430
">
<
pb
pagenum
="
206
"
xlink:href
="
025/01/210.jpg
"/>
nata fiſtula tanta vi in baſim D impingi, itemque elevato ſupra ſuper
<
lb
/>
ficiem EF extremo aperto B; item ſi admoto preſſè digito extremo B
<
lb
/>
fiſtula educatur, inclineturque; cuncta hæc attentè conſideranti, & in
<
lb
/>
tuenti nulla tanti impetus cauſa extrinſeca eſſe videtur, vt patet ex iis
<
lb
/>
quæ fusè à me ſupra diſputata ſunt; immo admoto preſſè digito, nulla
<
lb
/>
cauſa exterior applicata eſt; igitur interna eſt, vel intrinſeca; igitur vel
<
lb
/>
à corpore compreſſo vel tenſo: Non primum, nam non loci, ſed locati
<
lb
/>
ſunt anguſtiæ; igitur alterum. </
s
>
<
s
id
="
s.002431
">Quartò, dum admoto preſſè digito,
<
lb
/>
eductam fiſtulam ſic libro, vt modo in D, modò in B Mercurius magna
<
lb
/>
vi impingatur, hoc ferè in inſtanti fieri videtur, ad inſtar quaſi fulguris
<
lb
/>
coruſcantis; ſed tanta vis motus tribui non poteſt motui gravium in
<
lb
/>
plano inclinato, cùm vix fiſtula à plano horizontali tantulum deflectat,
<
lb
/>
ac proinde planum hoc adeò celerem motum non patitur; alia igitur
<
lb
/>
cauſa eſt tam velocis motus; non compreſſio, vt dixi; igitur tenſio.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002432
">Quintò, Illa materia quæ priùs occupabat ſegmentum CD, inclinata fiſtu
<
lb
/>
la & labente Mercurio in CD, temporis ferè momento tranſit in CI,
<
lb
/>
nec vlla via apparet, qua tranſeat; tenſam igitur eſſe neceſſe eſt; tenſa
<
lb
/>
enim illico adducuntur. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002433
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002434
"> Hanc hypotheſim apprimè intelligo, videoque, multa ſanè
<
lb
/>
in ea explicari poſſe. </
s
>
<
s
id
="
s.002435
">Primò, cur extet Mercurius CI, quia ſcilicet reſi
<
lb
/>
ſtentia ad vlteriorem materiæ tenſionem, adæquat vim ponderis Mer
<
lb
/>
curij CI. Secundò, Cur ſemper eadem ſit extantis Mercurij CI nimi
<
lb
/>
rum pedum 2. & ferè
<
gap
/>
ſive anguſtior ſit fiſtula, ſive laxior; quia in eadem
<
lb
/>
proportione creſcit reſiſtentia materiæ ad vlteriorem tenſionem, in qua
<
lb
/>
creſcit pondus Mercurij extantis. </
s
>
<
s
id
="
s.002436
">Tertiò, Cur inclinata fiſtula adduca
<
lb
/>
tur Mercurius in CD ; quia tunc minus eſt ponderis Mercurij momen
<
lb
/>
tum in plano inclinato; quid mirum ergo; ſi à tenſionis momento ſu
<
lb
/>
peretur, quod ſupponitur æquale momento ponderis in perpendiculo.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002437
">Quartò, cur veſica cyprina infletur, pulpa digiti ad inſtar vberis attolla
<
lb
/>
tur, ſanguis exugatur; tenſa enim materia alia corpora, quibus eſt con
<
lb
/>
tigua, ad ſe adducit & trahit. </
s
>
<
s
id
="
s.002438
">Quintò, Cur Mercurius educta fiſtula ex
<
lb
/>
Mercurio, tanta vi in oppoſitam fiſtulæ baſim impingatur; tribus illis
<
lb
/>
modis, de quibus ſupra; vis enim tenſionis, quæ tunc prævalet; initio
<
lb
/>
maxima eſt; in hoc diſſimilis potentiæ motrici gravium, quæ initio mi
<
lb
/>
nima eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.002439
">Sextò, Cur applicato ferro candente ſegmento fiſtulæ CD ſub
<
lb
/>
ſidat Mercurius infra C; quia tunc rareſcit illa materia, vnde magis ex
<
lb
/>
tenditur; hinc deorſum Mercurium CI neceſſariò deprimit; ſecus verò
<
lb
/>
applicato gelu denſatur, atque adeò contrahitur, & Mercurium ſurſum
<
lb
/>
attollit. </
s
>
<
s
id
="
s.002440
">Septimò, Cur appenſa fiſtula DB totum extantis Mercurij CI
<
lb
/>
pondus ſentiatur; quia Mercurius adhæret materiæ tenſæ, & hæc fiſtu
<
lb
/>
læ. </
s
>
<
s
id
="
s.002441
">Octavò, Cur ſtatim poſt deſcenſum, libretur aliquamdiu Mercurius,
<
lb
/>
ita vt modò ſupra C aſcendat, modò infra deprimatur; quia cùm de
<
lb
/>
ſcendat motu accelerato vires acquirit eundo, ac proinde reſiſtentiæ
<
lb
/>
momentum ſuperat; at decreſcente pondere, prævalet tandem tenſio
<
lb
/>
nis reſiſtentia; vnde ſurſum denuò Mercurius adducitur; atque ita ali-</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>