211205LIBER VIII.&
id itẽ ad quod perueniet, deſinetq́;
moueri:
in ipſis nanq;
finibus quieſcit ad omne, quod motu recto cietur, aut in eo,
ex quo incipit motus cieri, aut in eo ad quem accedit: ſed in
circunferentia, ſunt hæc (ut patet) indefinita. Quod enim
ipſius punctũ finis potius rationem, quàm principij ſubit?
æquè enim quoduis punctorũ principiũ eſt, & mediũ, atq;
finis, ut ſemper id quod mouetur, in principio ſit, & me-
dio, atq; fine, et nunquam in uno tantum. Quapropter ipſa
ſphæra mouetur, & aliquo modo quieſcit, eundẽ enim o c-
cupat locum: cauſa autem eſt, hæc omnia accidiſſe ipſi cen-
tro: nam principium eſt, & medium magnitudinis, atq; fi-
nis. Quare fit, ut quid hcc extra circunferentiam eſt, non ſit
id, in quo quieſcit id, quod fertur, quaſi tranſierit: ſemper
enim cir camedium, ſed nõ ad ultimũ fertur: quia uerò ſem-
per hoc manet, ideo totum ipſum continuè partim quieſcit,
partim mouetur. Accidit autem hæc conuerſio, ut econtra
conuerſio, motuum ſit prima, atq; menſura: quia nanq; mo-
tuum eſt menſura ipſa cõuerſio, ideo primus ſit ipſa motus
neceſſe eſt: ipſo enim primo omnia menſurantur: & quia
rurſus primus eſt omnium motus, ideo ipſa menſura eſt cæ-
terorum. Præterea uniformis etiã motus ſola conuerſio eſſe
poteſt: quæ nanque recto motu cientur, difformiter ſanè fe
runtur: diſcrepant enim partes motus propinquæ princi-
pio, ab hiſce partibus, quæ propinquæ ſunt fini: etenim
uniuerſa quæ ſuapte natura feruntur, quo magis ab eo lc-
co recedunt, ex quo moueri cœperint, eo celerius moueri
uidentur. At ſola in conuerſione neq; principium eſt, neque
finis, quippe cùm non ſit in ipſa circunferentia quicquam
tale, ſed extra. At uerò ſententiæ huius, lationem in quam
primum motuum eſſe testes ſunt uniuerſi, qui
finibus quieſcit ad omne, quod motu recto cietur, aut in eo,
ex quo incipit motus cieri, aut in eo ad quem accedit: ſed in
circunferentia, ſunt hæc (ut patet) indefinita. Quod enim
ipſius punctũ finis potius rationem, quàm principij ſubit?
æquè enim quoduis punctorũ principiũ eſt, & mediũ, atq;
finis, ut ſemper id quod mouetur, in principio ſit, & me-
dio, atq; fine, et nunquam in uno tantum. Quapropter ipſa
ſphæra mouetur, & aliquo modo quieſcit, eundẽ enim o c-
cupat locum: cauſa autem eſt, hæc omnia accidiſſe ipſi cen-
tro: nam principium eſt, & medium magnitudinis, atq; fi-
nis. Quare fit, ut quid hcc extra circunferentiam eſt, non ſit
id, in quo quieſcit id, quod fertur, quaſi tranſierit: ſemper
enim cir camedium, ſed nõ ad ultimũ fertur: quia uerò ſem-
per hoc manet, ideo totum ipſum continuè partim quieſcit,
partim mouetur. Accidit autem hæc conuerſio, ut econtra
conuerſio, motuum ſit prima, atq; menſura: quia nanq; mo-
tuum eſt menſura ipſa cõuerſio, ideo primus ſit ipſa motus
neceſſe eſt: ipſo enim primo omnia menſurantur: & quia
rurſus primus eſt omnium motus, ideo ipſa menſura eſt cæ-
terorum. Præterea uniformis etiã motus ſola conuerſio eſſe
poteſt: quæ nanque recto motu cientur, difformiter ſanè fe
runtur: diſcrepant enim partes motus propinquæ princi-
pio, ab hiſce partibus, quæ propinquæ ſunt fini: etenim
uniuerſa quæ ſuapte natura feruntur, quo magis ab eo lc-
co recedunt, ex quo moueri cœperint, eo celerius moueri
uidentur. At ſola in conuerſione neq; principium eſt, neque
finis, quippe cùm non ſit in ipſa circunferentia quicquam
tale, ſed extra. At uerò ſententiæ huius, lationem in quam
primum motuum eſſe testes ſunt uniuerſi, qui