Lucretius, De rerum natura: Libri Sex (Vol. I, Text), 1893

List of thumbnails

< >
121
121
122
122
123
123
124
124
125
125
126
126
127
127
128
128
129
129
130
130
< >
page |< < of 258 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="6">
            <p type="main">
              <s id="s.001494">
                <pb xlink:href="082/01/214.jpg" pagenum="252"/>
              intellegit ibi vitium vas efficere ipsum
                <lb/>
              omniaque illius vitio corrumpier intus
                <lb/>
              quae conlata foris et commoda cumque venirent;
                <lb/>
              partim quod fluxum pertusumque esse videbat,
                <lb/>
              ut nulla posset ratione explerier umquam;
                <lb/>
              partim quod taetro quasi conspurcare sapore
                <lb/>
              omnia cernebat, quaecumque receperat, intus.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001495">veridicis igitur purgavit pectora dictis
                <lb/>
              et finem statuit cuppedinis atque timoris
                <lb/>
              exposuitque bonum summum quo tendimus omnes
                <lb/>
              quid foret, atque viam monstravit, tramite parvo
                <lb/>
              qua possemus ad id recto contendere cursu,
                <lb/>
              quidve mali foret in rebus mortalibu' passim,
                <lb/>
              quod fieret naturali varieque volaret
                <lb/>
              seu casu seu vi, quod sic natura parasset,
                <lb/>
              et quibus e portis occurri cuique deceret,
                <lb/>
              et genus humanum frustra plerumque probavit
                <lb/>
              volvere curarum tristis in pectore fluctus.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001496">nam veluti pueri trepidant atque omnia caecis
                <lb/>
              in tenebris metuunt, sie nos in luce timemus
                <lb/>
              interdum, nilo quae sunt metuenda magis quam
                <lb/>
              quae pueri in tenebris pavitant finguntque futura.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001497">hunc igitur terrorem animi tenebrasque necessest
                <lb/>
              non radii solis nec lucida tela diei
                <lb/>
              discutiant, sed naturae species ratioque.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001498">quo magis inceptum pergam pertexere dictis.
                <lb/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001499">Et quoniam docui mundi mortalia templa
                <lb/>
              esse
                <emph type="italics"/>
              et
                <emph.end type="italics"/>
              nativo consistere corpore caelum,
                <lb/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>