214162THEORIÆ
repulſivus, recedens plurimum ab axe, qui exhibeat vires illas
repulſivas ingentes, quas habent particulæ aqueæ, ubi in vapo-
res abierunt per fermentationem, vel calorem.
repulſivas ingentes, quas habent particulæ aqueæ, ubi in vapo-
res abierunt per fermentationem, vel calorem.
353.
In caſu denſitatis non immutatæ ad ſenſum, &
virium
11Ubi preſſio
proportionalis
altitudini, &
unde. illarum parallelarum æqualium, uti eas in gravitate noſtra con-
cipimus, preſſiones erunt ut baſes, & altitudines; nam nume-
rus particularum paribus altitudinibus reſpondens erit æqualis,
adeoque in diverſis altitudinibus erit in earum ratione; virium
autem æqualium ſummæ erunt ut particularum numeri. At-
que id experimur in omnibus homogeneis fluidis, ut in Mer-
curio, & aqua.
11Ubi preſſio
proportionalis
altitudini, &
unde. illarum parallelarum æqualium, uti eas in gravitate noſtra con-
cipimus, preſſiones erunt ut baſes, & altitudines; nam nume-
rus particularum paribus altitudinibus reſpondens erit æqualis,
adeoque in diverſis altitudinibus erit in earum ratione; virium
autem æqualium ſummæ erunt ut particularum numeri. At-
que id experimur in omnibus homogeneis fluidis, ut in Mer-
curio, & aqua.
354.
Ubi facto foramine liber exitus relinquitur ejuſmodi
22Quomodo fiat
acceleratio in
effluxu. maſſæ particulis, erumpent ipſæ velocitatibus, quas acquirent,
& quæ reſpondebunt viribus, quibus urgentur, & ſpatio, quo
indigent, ut recedant a particulis ſe inſequentibus; donec vis
mutua repulſiva jam nulla ſit. Prima particula relicta libera
ſtatim incipit moveri vi illa repulſiva, qua premebatur a par-
ticulis proximis: utcunque parum illa receſſerit, jam ſecunda
illi proxima magis diſtat ab ea, quam a tertia, adeoque mo-
vetur in eandem plagam, differentia virium accelerante mo-
tum; & eodem pacto aliæ poſt alias ita, ut tempuſculo utcun-
que exiguo omnes aliquem motum habeant, ſed initio eo mi-
norem, quo poſteriores ſunt. Eo pacto diſcedunt a ſe invi-
cem, & ſemper minuitur vis accelerans motum, donec ea e-
vadat nulla; quin immo etiam aliquanto plus æquo a ſe invi-
cem deinde recedunt particulæ, & jam attractivis viribus re-
trahuntur, accedentes iterum, non quod retro redeant, ſed
quod anteriores moveantur jam aliquanto minus velociter,
quam poſteriores; tum iterum aucta vi repulſiva incipiunt ac-
celerari magis, & recedere, ubi & oſcillationes habentur quæ-
dam hinc, & inde.
22Quomodo fiat
acceleratio in
effluxu. maſſæ particulis, erumpent ipſæ velocitatibus, quas acquirent,
& quæ reſpondebunt viribus, quibus urgentur, & ſpatio, quo
indigent, ut recedant a particulis ſe inſequentibus; donec vis
mutua repulſiva jam nulla ſit. Prima particula relicta libera
ſtatim incipit moveri vi illa repulſiva, qua premebatur a par-
ticulis proximis: utcunque parum illa receſſerit, jam ſecunda
illi proxima magis diſtat ab ea, quam a tertia, adeoque mo-
vetur in eandem plagam, differentia virium accelerante mo-
tum; & eodem pacto aliæ poſt alias ita, ut tempuſculo utcun-
que exiguo omnes aliquem motum habeant, ſed initio eo mi-
norem, quo poſteriores ſunt. Eo pacto diſcedunt a ſe invi-
cem, & ſemper minuitur vis accelerans motum, donec ea e-
vadat nulla; quin immo etiam aliquanto plus æquo a ſe invi-
cem deinde recedunt particulæ, & jam attractivis viribus re-
trahuntur, accedentes iterum, non quod retro redeant, ſed
quod anteriores moveantur jam aliquanto minus velociter,
quam poſteriores; tum iterum aucta vi repulſiva incipiunt ac-
celerari magis, & recedere, ubi & oſcillationes habentur quæ-
dam hinc, & inde.
355.
Velocitates, quæ remanent poſt exiguum quoddam de-
33Unde velocitas
aquæ effluen.
tis ſubduplicata
altitudinis. terminatum ſpatium, in quo vires mutuæ, vel nullæ jam ſunt,
vel æque augentur, & minuuntur, pendent ab area curvæ, cu-
jus axi
s partes exprimant non diſtantias a proxima particula,
ſed tota ſpatia ab initio motus percurſa, & ordinatæ in ſingu-
lis punctis axis exprimant vires, quas in iis habebat particu-
la. Velocitates in effluxu aquæ experimur in ratione ſub-
duplicata altitudinum, adeoque ſubduplicata virium comprimen-
tium. Id haberi debet, ſi id ſpatium ſit ejuſdem longitudinis,
& vires in ſingulis punctis reſpondentibus ejus ſpatii ſint in ra-
tione primæ illius vis. Tum enim areæ totæ erunt ut ipſæ vi-
res initiales, & proinde velocitatum quadrata, ut ipſæ vires.
Infinita ſunt curvarum genera, quæ rem exhibere poſſunt; ve-
rum id ipſum ad ſenſum exhibere poteſt etiam arcus alterius
logiſticæ cujuſpiam amplioris illa, quæ exhibuit diſtantias ſin-
gularum particularum. Sit ea in fig. 69 MFIN. Tota e-
44Fig. 69. jus area infinita ad partes CN aſymptotica a quavis
33Unde velocitas
aquæ effluen.
tis ſubduplicata
altitudinis. terminatum ſpatium, in quo vires mutuæ, vel nullæ jam ſunt,
vel æque augentur, & minuuntur, pendent ab area curvæ, cu-
jus axi
s partes exprimant non diſtantias a proxima particula,
ſed tota ſpatia ab initio motus percurſa, & ordinatæ in ſingu-
lis punctis axis exprimant vires, quas in iis habebat particu-
la. Velocitates in effluxu aquæ experimur in ratione ſub-
duplicata altitudinum, adeoque ſubduplicata virium comprimen-
tium. Id haberi debet, ſi id ſpatium ſit ejuſdem longitudinis,
& vires in ſingulis punctis reſpondentibus ejus ſpatii ſint in ra-
tione primæ illius vis. Tum enim areæ totæ erunt ut ipſæ vi-
res initiales, & proinde velocitatum quadrata, ut ipſæ vires.
Infinita ſunt curvarum genera, quæ rem exhibere poſſunt; ve-
rum id ipſum ad ſenſum exhibere poteſt etiam arcus alterius
logiſticæ cujuſpiam amplioris illa, quæ exhibuit diſtantias ſin-
gularum particularum. Sit ea in fig. 69 MFIN. Tota e-
44Fig. 69. jus area infinita ad partes CN aſymptotica a quavis