Casati, Paolo, Terra machinis mota : dissertationes geometricae, mechanicae physicae hydrostaticae
page |< < of 241 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s>
                <pb xlink:href="018/01/219.jpg" pagenum="205"/>
              enim terra vniuerſa intrà aquam demerſą
                <lb/>
              deliteſceret. </s>
              <s>Prætereà quamuis totius terreæ
                <lb/>
              portionis in aquâ exiſtentis grauitas minuere­
                <lb/>
              tur, ſegmenti tamen vltra Vniuerſi cen­
                <lb/>
              trum poſiti grauitas imminuta vel auctą
                <lb/>
              nihil iuuaret, cùm motui illa non repugnet,
                <lb/>
              dum deſcendit: ideò ſolùm ſegmenti ſupe­
                <lb/>
              rioris pars aquis immerſa attendenda eſſet:
                <lb/>
              atque adeò quò magis terræ centrum ab vni­
                <lb/>
              uerſi centro remoueretur, eò augeretur ma­
                <lb/>
              gis pondus, quia plus terrenæ molis ex aquis
                <lb/>
              extaret. </s>
              <s>Neque enim aliud terræ conringe­
                <lb/>
              ret, quâm ſolido cuilibet corpori, quod ex
                <lb/>
              humore in vaſe extrahitur, cuius maior mo­
                <lb/>
              les emergit ex aquâ, quàm ſit moles aquæ
                <lb/>
                <arrow.to.target n="note97"/>
                <lb/>
              accurrentis ad replendum ſpatium à corpo­
                <lb/>
              re ſolido relictum. </s>
              <s>Quia ſcilicet ſi aqua ma­
                <lb/>
              neret in eâdem ſuperficie, nec deprimere­
                <lb/>
              tur, ſolidi tanta moles emergeret, quanta eſt
                <lb/>
              moles, quæ relinquit ſpatium intra aquam:
                <lb/>
              ſed quoniam aqua infra illam ſuperficiem̨
                <lb/>
              deprimitur, quam priùs conſtituebat, & re­
                <lb/>
              linquit aliam prætereà ſolidi partem ab aquâ
                <lb/>
              immunem, ideò moles, quæ ex aquâ emer­
                <lb/>
              git, maior eſt mole aquæ accurrentis ad re­
                <lb/>
              plendum ſpatium relictum à corpore eleua­
                <lb/>
              to. </s>
              <s>Sic in vaſe HX, corpus AB totum in­
                <lb/>
              trà aquam, cuius ſuperficies ſit CD, ſi ex-</s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>