Fabri, Honoré
,
Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur
,
1665
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Table of figures
<
1 - 30
31 - 60
61 - 83
[out of range]
>
<
1 - 30
31 - 60
61 - 83
[out of range]
>
page
|<
<
of 248
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002480
">
<
pb
pagenum
="
200
"
xlink:href
="
025/01/214.jpg
"/>
mentis edoctus in meliorem ſententiam deſcendi; & verò longè diffici
<
lb
/>
liùs educitur ex corpore ſicco illa materiæ copia, quæ ad occupandum to
<
lb
/>
tum illud vacuum neceſſaria eſt; ſed hæc nihil ad præſentem quæſtionem;
<
lb
/>
accedit, quod embolus ſino corio, Cylindro cavo rectè non congruit; co
<
lb
/>
rium autem poroſum eſt & ſpongioſum, at que adeò multum aëra, multum
<
lb
/>
que prædictæ materiæ continet. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002481
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002482
"> Sed quæſo te, quando altiſſima eſt fiſtula, vnde tanta copia il
<
lb
/>
lius materiæ, qua ſcilicet ſegmentum CD repleatur, quando longiſſi
<
lb
/>
mum eſt? </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002483
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002484
"> Demus hoc, nec enim vnquam probatum eſt, in longiſſimis
<
lb
/>
illis fiſtulis; Demus, inquam; cavæ ſuperficies vitri ſunt vt altitudines; item
<
lb
/>
labentis Mercurij quantitates, ſeu Cylindri ; quid mirum ergo, ſi in eadem
<
lb
/>
proportione materia dilatabilis ſuppeditetur? </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002485
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Chryſoc.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002486
"> Nunquid fortè meliùs diceres, ſi partibus dumtaxat aëris inter
<
lb
/>
Mercurium & cavam ſuperficiem fiſtulæ interceptis hoc tribueres? </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002487
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002488
"> Non ſunt haud dubiè aëris partes inter partes Mercurij, nec
<
lb
/>
etiam inter Mercurium & dictam ſuperficiem cavam, ſed tantùm partes
<
lb
/>
illius materiæ dilatabilis, quæ cadente Mercurio inde facilè educitur: &
<
lb
/>
verò cùm aër, ſi quis intruſus ſit, ita ſuum locum occupet, vt inclinata fi
<
lb
/>
ſtula Mercurius totam cavitatem CD non occupet, ſed ſpatium neceſſa
<
lb
/>
rium aëri relinquat; vbi Mercurius aſſurgens nullum ſpatium vacuum re
<
lb
/>
linquit, vt aliquando accidit, nullus profectò aër ineſt. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002489
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002490
"> Legi apud Autorem ſupra laudatum, ſi fiſtula multiplici ſuc
<
lb
/>
cuſſu fatigetur, dum in eam Mercurius infunditur, ſegmentum Mercurij
<
lb
/>
extantis inde altius fore; immò ſi ferrum candens admoveatur lateri fi
<
lb
/>
ſtulæ CI, aſcendunt quædam aëris bullulæ; aër igitur Mercurio inerat:
<
lb
/>
idem in aqua fieret. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002491
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002492
"> Illæ bullæ non ſunt aëre plenæ, ſed vel humore rarefacto, qui
<
lb
/>
multus ineſt Mercurio, vel illa materia tenui, quæ facilè rareſcit; quan
<
lb
/>
quam dicerem potiùs, humorem rarefactum; vt enim materiam illam te
<
lb
/>
nuem ad elementum aëris propiùs accedentem, vtpote neceſſariam ad
<
lb
/>
multos naturæ vſus agnoſco, ita & admitto humorem quendam ſubtilem,
<
lb
/>
ad elementum aquæ proximè accedentem, ſine quo fortè frigoris, effe
<
lb
/>
ctus explicari non poſſunt: ſed veni quæſo ad alias, quæ tibi ſubortæ ſunt
<
lb
/>
difficultates. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002493
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002494
"> Illa materia, quæ poſt deſcenſum Mercurij ſegmentum
<
lb
/>
CD obtinet, eſt rarior & levior aëre; igitur aër extrinſecus per medium
<
lb
/>
Mercurium in illam gravitat; ſi ergo hæc vis gravitationis Cylindri aëris
<
lb
/>
extrinſeci major eſt vi gravitationis Mercurij extantis CI, illam haud
<
lb
/>
dubiè ſuperabit, attollet que Mercurium; idem faciet, ſi æqualis ſit; acce
<
lb
/>
dente ſcilicet vi tenſæ materiæ; ſi denique minor eſt, cur non vincitur deſ
<
lb
/>
cenditque Mercurius infra C? </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002495
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002496
"> Licèt hæc omnia darem, nihil tamen inde contra meam hy
<
lb
/>
potheſim; ſupponamus enim exempli gratia, vim Cylindri aëris extrin
<
lb
/>
ſeci pluſquam centuplo majorem vi gravitationis Mercurij CI; non po-</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>