Bošković, Ruđer Josip, Theoria philosophiae naturalis redacta ad unicam legem virium in natura existentium

List of thumbnails

< >
211
211 (159)
212
212 (160)
213
213 (161)
214
214 (162)
215
215 (163)
216
216 (164)
217
217 (165)
218
218 (166)
219
219 (167)
220
220 (168)
< >
page |< < (162) of 389 > >|
214162THEORIÆ repulſivus, recedens plurimum ab axe, qui exhibeat vires illas
repulſivas ingentes, quas habent particulæ aqueæ, ubi in vapo-
res abierunt per fermentationem, vel calorem.
353. In caſu denſitatis non immutatæ ad ſenſum, & virium
11Ubi preſſio
proportionalis
altitudini, &
unde.
illarum parallelarum æqualium, uti eas in gravitate noſtra con-
cipimus, preſſiones erunt ut baſes, &
altitudines; nam nume-
rus particularum paribus altitudinibus reſpondens erit æqualis,
adeoque in diverſis altitudinibus erit in earum ratione;
virium
autem æqualium ſummæ erunt ut particularum numeri.
At-
que id experimur in omnibus homogeneis fluidis, ut in Mer-
curio, &
aqua.
354. Ubi facto foramine liber exitus relinquitur ejuſmodi
22Quomodo fiat
acceleratio in
effluxu.
maſſæ particulis, erumpent ipſæ velocitatibus, quas acquirent,
&
quæ reſpondebunt viribus, quibus urgentur, & ſpatio, quo
indigent, ut recedant a particulis ſe inſequentibus;
donec vis
mutua repulſiva jam nulla ſit.
Prima particula relicta libera
ſtatim incipit moveri vi illa repulſiva, qua premebatur a par-
ticulis proximis:
utcunque parum illa receſſerit, jam ſecunda
illi proxima magis diſtat ab ea, quam a tertia, adeoque mo-
vetur in eandem plagam, differentia virium accelerante mo-
tum;
& eodem pacto aliæ poſt alias ita, ut tempuſculo utcun-
que exiguo omnes aliquem motum habeant, ſed initio eo mi-
norem, quo poſteriores ſunt.
Eo pacto diſcedunt a ſe invi-
cem, &
ſemper minuitur vis accelerans motum, donec ea e-
vadat nulla;
quin immo etiam aliquanto plus æquo a ſe invi-
cem deinde recedunt particulæ, &
jam attractivis viribus re-
trahuntur, accedentes iterum, non quod retro redeant, ſed
quod anteriores moveantur jam aliquanto minus velociter,
quam poſteriores;
tum iterum aucta vi repulſiva incipiunt ac-
celerari magis, &
recedere, ubi & oſcillationes habentur quæ-
dam hinc, &
inde.
355. Velocitates, quæ remanent poſt exiguum quoddam de-
33Unde velocitas
aquæ effluen.
tis ſubduplicata
altitudinis.
terminatum ſpatium, in quo vires mutuæ, vel nullæ jam ſunt,
vel æque augentur, &
minuuntur, pendent ab area curvæ, cu-
jus axi
s partes exprimant non diſtantias a proxima particula,
ſed tota ſpatia ab initio motus percurſa, &
ordinatæ in ſingu-
lis punctis axis exprimant vires, quas in iis habebat particu-
la.
Velocitates in effluxu aquæ experimur in ratione ſub-
duplicata altitudinum, adeoque ſubduplicata virium comprimen-
tium.
Id haberi debet, ſi id ſpatium ſit ejuſdem longitudinis,
&
vires in ſingulis punctis reſpondentibus ejus ſpatii ſint in ra-
tione primæ illius vis.
Tum enim areæ totæ erunt ut ipſæ vi-
res initiales, &
proinde velocitatum quadrata, ut ipſæ vires.
Infinita ſunt curvarum genera, quæ rem exhibere poſſunt; ve-
rum id ipſum ad ſenſum exhibere poteſt etiam arcus alterius
logiſticæ cujuſpiam amplioris illa, quæ exhibuit diſtantias ſin-
gularum particularum.
Sit ea in fig. 69 MFIN. Tota e-
44Fig. 69. jus area infinita ad partes CN aſymptotica a quavis

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index