215201DE MAGNETE.
ctos Meridianum ſecante;
ceſſantibus oſcillationibus cuſpis Acus
deorſum ſpectans, & ad Orientem converſa, quieſcebat in gradu
84, cum antea in 67°. ſteterat.
deorſum ſpectans, & ad Orientem converſa, quieſcebat in gradu
84, cum antea in 67°. ſteterat.
Ex hoc ſitu iterum fuit turbata, ut oſcillando arcum decem gra-
duum deſcriberet, primas 10 vibrationes abſolvit tempore 4? , 43? .
peractis adhuc 10 aliis vibrationibus tempus 9 Minutorum elapſum
fuit; hæc inſtituta ſunt cum acu 4 pedum: multo lentius peractæ
hæ vibrationes, quam in Meridiano Magnetico, demonſtrant po-
tentiam moventem fuiſſe imbecilliorem, aſt quantum, ex ſequen-
ti patebit propoſitione Whiſtoni.
duum deſcriberet, primas 10 vibrationes abſolvit tempore 4? , 43? .
peractis adhuc 10 aliis vibrationibus tempus 9 Minutorum elapſum
fuit; hæc inſtituta ſunt cum acu 4 pedum: multo lentius peractæ
hæ vibrationes, quam in Meridiano Magnetico, demonſtrant po-
tentiam moventem fuiſſe imbecilliorem, aſt quantum, ex ſequen-
ti patebit propoſitione Whiſtoni.
Quantitas potentiæ Magneticæ accelerantis eandem Acum Incli-
natoriam, oſcillantem in variis planis verticalibus, eſt ſemper ut
Coſinus angulorum factorum ab his planis & Meridiano Magnetico,
ſumto ſupra horizontem.
natoriam, oſcillantem in variis planis verticalibus, eſt ſemper ut
Coſinus angulorum factorum ab his planis & Meridiano Magnetico,
ſumto ſupra horizontem.
Tab.
3.
fig.
4.
Repræſentet A I maximam potentiam in Meri-
diano Magnetico, ſitque circuli radius.
diano Magnetico, ſitque circuli radius.
Sit A punctum, ubi Acus Inclinatoria ſecat horizontem, cum
ad ipſum eſt perpendicularis, & vibretur ſecundum Tangentem
A B. Sit I punctum in lineâ Sinuum applicatorum circulo, ubi ea-
dem Acus ſuſpenſa ex eodem centro ſecat horizontem in propriâ
Inclinatione ſecundum Meridianum Magneticum: Ex A ducantur
Chordæ quæcunque A C, A D, A E, A F, A G, quæ hic ſub-
tenduntur arcubus ſeſe 15 gradibus ſuperantibus: ex puncto I ducan-
tur perpendiculares in has Chordas, quæ ſint I g, I f, I e, I d,
I c. quæ abſcindant partes Chordarum A c, A d, A e, A f, A g,
ſunt hæ abſciſſæ Coſinus angulorum factorum â Lineâ A I maximæ
potentiæ, & ſingulorum planorum A C, A D, A E, A F, A G.
ad ipſum eſt perpendicularis, & vibretur ſecundum Tangentem
A B. Sit I punctum in lineâ Sinuum applicatorum circulo, ubi ea-
dem Acus ſuſpenſa ex eodem centro ſecat horizontem in propriâ
Inclinatione ſecundum Meridianum Magneticum: Ex A ducantur
Chordæ quæcunque A C, A D, A E, A F, A G, quæ hic ſub-
tenduntur arcubus ſeſe 15 gradibus ſuperantibus: ex puncto I ducan-
tur perpendiculares in has Chordas, quæ ſint I g, I f, I e, I d,
I c. quæ abſcindant partes Chordarum A c, A d, A e, A f, A g,
ſunt hæ abſciſſæ Coſinus angulorum factorum â Lineâ A I maximæ
potentiæ, & ſingulorum planorum A C, A D, A E, A F, A G.
Quia igitur vis A I, ex doctrinâ compoſitionis &
reſolutionis
motus, reſolvitur in A g + g I, vel in A f + f I, vel in A e + e I,
vel in A d + d I. vel in A c + c I, erit vis, qua acceleratur Acus
Inclinatoria in quolibet plano, ut hi Coſinus.
motus, reſolvitur in A g + g I, vel in A f + f I, vel in A e + e I,
vel in A d + d I. vel in A c + c I, erit vis, qua acceleratur Acus
Inclinatoria in quolibet plano, ut hi Coſinus.
Corol.
1.
Quia adſcenſus Acus Inclinatoriæ capti â puncto Nadir
A juxta circulum Acus, neceſiario increſcunt, donec veniant proxi-
mi puncto I, in quo ſolo cum pervenerunt, Acus quieſcit, adſcen-
ſus Acûs, vel complementa Inclinationis infra horizontem erunt in
ratione horum Coſinuum reſpective.
A juxta circulum Acus, neceſiario increſcunt, donec veniant proxi-
mi puncto I, in quo ſolo cum pervenerunt, Acus quieſcit, adſcen-
ſus Acûs, vel complementa Inclinationis infra horizontem erunt in
ratione horum Coſinuum reſpective.
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib