Cardano, Girolamo
,
De subtilitate
,
1663
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Table of figures
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 168
>
[Figure 151]
Page: 285
[Figure 152]
Page: 289
[Figure 153]
Page: 289
[Figure 154]
Page: 290
[Figure 155]
Page: 301
[Figure 156]
Page: 302
[Figure 157]
Page: 308
[Figure 158]
Page: 310
[Figure 159]
Page: 314
[Figure 160]
Page: 314
[Figure 161]
Page: 314
[Figure 162]
Page: 319
[Figure 163]
Page: 320
[Figure 164]
Page: 334
[Figure 165]
Page: 335
[Figure 166]
Page: 351
[Figure 167]
Page: 360
[Figure 168]
Page: 361
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 168
>
page
|<
<
of 403
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.009810
">
<
pb
pagenum
="
568
"
xlink:href
="
016/01/215.jpg
"/>
que noſtris temporibus accidiſſe refert. </
s
>
<
s
id
="
s.009811
">Se
<
lb
/>
baſtianus Munſterus, vt duæ mulieres, qua
<
lb
/>
rum altera prægnans eſſet, inuicem collo
<
lb
/>
querentur: currens alia ſuperuenit, quæ lo
<
lb
/>
quentium capita colliſit: quæ grauida erat
<
lb
/>
dum pareret, ſigna timoris in infantibus ex
<
lb
/>
preſſit: ſiquidem duas puellas peperit, à
<
lb
/>
ſumma fronte vſque ad naſum iuncta è fa
<
lb
/>
cie, ſic vt non niſi obliquè ſpectare poſſent.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.009812
">Superuixit hoc monſtrum tamen vſque ad
<
lb
/>
annum decimum. </
s
>
<
s
id
="
s.009813
">Altera mortua, atque ab
<
lb
/>
alia viuente exciſa, quæ ſupererat, & ipſa
<
lb
/>
mortua eſt: ſeu timore, ſeu pedore, ſeu ani
<
lb
/>
mi moleſtia, quam miſera, dum altera egro
<
lb
/>
taret contabeſcens ſuſceperat, extincta ſit,
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1376
"/>
<
lb
/>
incertum eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.009814
">Certius illud eſt, quòd à mul
<
lb
/>
tis quæſitum eſt ſæpiùs, prægnantium affe
<
lb
/>
ctus fœtus, qui in vtero ſunt poſſe vitiare:
<
lb
/>
vnde tot maculæ infantibus vini, ſu illæ cu
<
lb
/>
tis, punicorum malorum, ac talium. </
s
>
<
s
id
="
s.009815
">Nam
<
lb
/>
quum mater harum puellarum concuſſa ti
<
lb
/>
more imaginem colliſi capitis retineret, ca
<
lb
/>
pita puellarum in vnum coierunt. </
s
>
<
s
id
="
s.009816
">Neque
<
lb
/>
enim id concuſſione ſola factum credide
<
lb
/>
rim, quanquam non parum ad hoc contu
<
lb
/>
lerit: quoniam ſæpius mulieres maiore im
<
lb
/>
petu collidunt ventrem, quàm tunc quum
<
lb
/>
caput illa colliſit: nec tamen gemini vnà
<
lb
/>
coëunt. </
s
>
<
s
id
="
s.009817
">Nam ſi modò concuſio cauſa hu
<
lb
/>
ius fuit, non iam capitis, ſed dum caput
<
lb
/>
alliditur, dorſi, vel ventris. </
s
>
<
s
id
="
s.009818
">Superuixiſſe ex
<
lb
/>
monſtris ſolum eum conſtat, qui puelli
<
lb
/>
medietatem ab vmbilico inferius incertam
<
lb
/>
habuit, adeò vt penè puelli
<
expan
abbr
="
ẽtiam
">etiam</
expan
>
min
<
lb
/>
geret. </
s
>
<
s
id
="
s.009819
">Circumuagabatur hoc monſtrum,
<
lb
/>
iuuenis vigeſimum quintum annum præfe
<
lb
/>
rebat, puelli pars inſerta qualis agentis
<
lb
/>
decimum annum, ſeu crura, ſeu pedes inſpi
<
lb
/>
ceres. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.009820
">
<
margin.target
id
="
marg1375
"/>
Monſtra va
<
lb
/>
ria.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.009821
">
<
margin.target
id
="
marg1376
"/>
<
expan
abbr
="
Prægnantiũ
">Prægnantium</
expan
>
<
lb
/>
affectus in
<
lb
/>
fœtus agere.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.009822
">Hoc anno alium à Germania, priori ſi
<
lb
/>
millimum vidimus, ætas annorum circiter
<
lb
/>
viginti quinque, ſexusiuuenis incertus: pe
<
lb
/>
dulus infans maſculus, nam è penè min
<
lb
/>
xit, brachia, & manus, & crura contra
<
lb
/>
cta, ſed crura ſolum pro fœtus magnitu
<
lb
/>
dine, reliqua, quæ diximus exiliora, anus
<
lb
/>
nullus, nec interſtitium, ſed vtris in mo
<
lb
/>
dum coniuncti clunes. </
s
>
<
s
id
="
s.009823
">Senſu carere opor
<
lb
/>
tuit, nam capite animal perfectum, ſi de
<
lb
/>
ſtituatur, & motu, & ſenſu carere neceſſe
<
lb
/>
eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.009824
">Sed ſi animalia mulieris ( propior enim
<
lb
/>
fœminæ facies videbatur ( animatus fuiſſet,
<
lb
/>
animal perfectum plus, quàm quatuor no
<
lb
/>
tis moueri potuiſſet. </
s
>
<
s
id
="
s.009825
">At hoc & ab Ariſto
<
lb
/>
tele, & à nobis alibi fieri non poſſe, demon
<
lb
/>
ſtratum eſt: nihil tamen prohibet moueri
<
lb
/>
ſeorſim partes, vt digitos. </
s
>
<
s
id
="
s.009826
">Ob id igitur, à
<
lb
/>
nobis multæ circa hæc, quæſtiones ſunt ex
<
lb
/>
plicandæ. </
s
>
<
s
id
="
s.009827
">Prima, cur monſtra pleraque dum
<
lb
/>
in vtero ſunt viuunt, cum nata fuerint, mo
<
lb
/>
riuntur? </
s
>
<
s
id
="
s.009828
">Deinde quænam monſtra ſuper
<
lb
/>
uiuere queant, quæve non? </
s
>
<
s
id
="
s.009829
">Rurſus, an na
<
lb
/>
tura in gignendis monſtris finem aliquem
<
lb
/>
obſeruet, an prorſus inutilis ſit error, la
<
lb
/>
pſuſque ordinis illius atque poteſtatis. </
s
>
<
s
id
="
s.009830
">Etan
<
lb
/>
monſtra ſint qualia dicuntur à monſtrando
<
lb
/>
dicta, & ſemper aliquid futurum denun
<
lb
/>
cient. </
s
>
<
s
id
="
s.009831
">Demum cur, cùm in Ægypto fœ
<
lb
/>
cunditas maior ſit, & viuacior virtus ho
<
lb
/>
minum, & aër melior, monſtra tamen
<
lb
/>
ſint frequentiora. </
s
>
<
s
id
="
s.009832
">Inde ex his, quænam re
<
lb
/>
giones, & cauſæ in hominibus ſint gene
<
lb
/>
randorum monſtrorum. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.009833
">Principiò quidem monſtra in vtero fa
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1377
"/>
<
lb
/>
cillimè viuunt, & abſoluuntur, quoniam
<
lb
/>
generantur, ab eiſdem cauſis etiam ſeruari
<
lb
/>
neceſſe eſt, quibus fiunt: verùm cum à
<
lb
/>
natura propria remota ſint, & imbecillia,
<
lb
/>
& inſaluberrima, cum primum nata fue
<
lb
/>
rint, intereunt. </
s
>
<
s
id
="
s.009834
">Adnata etiam conuiuunt,
<
lb
/>
quia congenita participant vita eorum,
<
lb
/>
quibus cum genita fuêre: difficilius enim
<
lb
/>
multò viuere, quàm conuiuere: quam
<
lb
/>
obrem nata protinus moriuntur, quæ in
<
lb
/>
vtero viuunt. </
s
>
<
s
id
="
s.009835
">Eſt etiam alia ratio: nam ge
<
lb
/>
nerari incipiunt, parum admodum diffe
<
lb
/>
runt à perfectorum generatione: velut &
<
lb
/>
caulis, & quercus vbi primum pullulare
<
lb
/>
cœperint, vix altera dignoſci poteſt: vbi
<
lb
/>
abſoluuntur tantum diſtant, vt nemo illas
<
lb
/>
diſtinguere non queat. </
s
>
<
s
id
="
s.009836
">Et lineæ cum ab eo
<
lb
/>
dem puncto prodeunt cum minimum di
<
lb
/>
ſtent, tanto plus diſtant, quantò plus pro
<
lb
/>
ceſſerint. </
s
>
<
s
id
="
s.009837
">Ita ergò cum in vtero ſunt, quia
<
lb
/>
minus à principio diſtant, minus etiam à
<
lb
/>
naturali forma, & compoſitione degene
<
lb
/>
rant: quare monſtrum etiam ſponte ſua
<
lb
/>
quantò magis augetur, eò fit imbecillius,
<
lb
/>
& morti propinquius. </
s
>
<
s
id
="
s.009838
">Natum etiam aëri
<
lb
/>
occurrit frigidiori, ob id etiam in calidio
<
lb
/>
ribus regionibus monſtra magis viuunt, vt
<
lb
/>
in Ægypto: minùs his de cauſis in Italia,
<
lb
/>
& longè etiam minus in Germania. </
s
>
<
s
id
="
s.009839
">Viuunt
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1378
"/>
<
lb
/>
monſtra, quæ minùs à naturali ſtatu remo
<
lb
/>
ta ſunt, & minùs in principalioribus mem
<
lb
/>
bris: vnde biceps monſtrum nunquam diu
<
lb
/>
ſuperuixit. </
s
>
<
s
id
="
s.009840
">Et in calido aëre faciliùs ( vt di
<
lb
/>
ctum
<
emph
type
="
italics
"/>
)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
quàm in frigido. </
s
>
<
s
id
="
s.009841
">Et quæ ſuperuiuunt,
<
lb
/>
vt commodiore ſunt forma, eò diutiùs vi
<
lb
/>
uunt. </
s
>
<
s
id
="
s.009842
">Et magnitudo ſitu, & ſitus forma, &
<
lb
/>
forma numero minus à natura recedunt.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.009843
">Cumque à forma humana receſſerint, vt
<
lb
/>
magis ab ea receſſerint, ad formamque bel
<
lb
/>
luarum, & ferarum, & piſcium, & colu
<
lb
/>
brum, eò minus viuunt. </
s
>
<
s
id
="
s.009844
">Sed cur raro abor
<
lb
/>
tus monſtrorum? </
s
>
<
s
id
="
s.009845
">Quia abortus rari, rariora
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1379
"/>
<
lb
/>
monſtra, monſtrorum igitur abortus rariſſi
<
lb
/>
mi. </
s
>
<
s
id
="
s.009846
">Cauſa etiam, quæ naturæ ordinem ſu
<
lb
/>
perauit, neceſſariò potens eſt, vt niſi per
<
lb
/>
mutatione facta vinci non queat: nunquam
<
lb
/>
ergò ſpontè monſtra abortient matres. </
s
>
<
s
id
="
s.009847
">At
<
lb
/>
verò naturæ ſimplex ſit error monſtrum, aut
<
lb
/>
finem aliquem tunc etiam intendat, vtpote
<
lb
/>
arietem ex homine, nunc demonſtrandum.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.009848
">Si enim prorſus finem nullum haberet, in
<
lb
/>
forme eſſet, quòd naſceretur: at non infor
<
lb
/>
me eſt ſemper. </
s
>
<
s
id
="
s.009849
">Quibuſdam viſum eſt, vt
<
lb
/>
Ariſtoteli, naturam aſſequi in proximo ge
<
lb
/>
nere, cùm aberrat, finem ſuum, vtpote fœ
<
lb
/>
minam loco maris, bipedem loco hominis,
<
lb
/>
aut ſi non poteſt, quadrupedem ex huma
<
lb
/>
nioribus, eo argumento, quòd rarius piſces
<
lb
/>
gignat, arbores autem nunquam. </
s
>
<
s
id
="
s.009850
">Sed ſi ita
<
lb
/>
eſt auis primò generaret frequentius, quàm
<
lb
/>
arietes. </
s
>
<
s
id
="
s.009851
">Et cum natura genus intendit, ſpe
<
lb
/>
ciem aliquam neceſſariò etiam fingere ge
<
lb
/>
neris illius intendet. </
s
>
<
s
id
="
s.009852
">Videtur igitur cum
<
lb
/>
aſſequi non poteſt finem aliquem proprium </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>