Fabri, Honoré
,
Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur
,
1665
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 248
>
Scan
Original
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 248
>
page
|<
<
of 248
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002496
">
<
pb
pagenum
="
201
"
xlink:href
="
025/01/215.jpg
"/>
terit propterea ſuſtinere ſegmentum Mercurij centuplum ſegmenti CI;
<
lb
/>
quia ſupponamus ſuſtineri; cùm hic Mercurius gravitet, & hæc vis gra
<
lb
/>
vitationis ſuperet reſiſtentiam prædictæ materiæ educendæ & dilatandæ,
<
lb
/>
non eſt dubium, quin prævalere debeat, atque adeò Mercurius deſcendere;
<
lb
/>
illa materia educi & tendi, donec ad punctum C perveniat, in quo æqua
<
lb
/>
lis eſt vis gravitationis Mercurij CI prædictæ reſiſtentiæ; licèt autem ſu
<
lb
/>
perficies Mercurij EF tantulum attollatur, non tamen propterea totus Cy
<
lb
/>
lindrus, cujus baſis incumbit in ſuperficiem EF attollendus eſt, ſed tantu
<
lb
/>
lum comprimitur aër per appulſum & exceptionem illius, qui Mercurio
<
lb
/>
in vas ABG illapſo in locum cedit; ſic prorſus per appulſum fumi, va
<
lb
/>
poris cujuſlibet halitus, immò alicujus aëris rareſcentis tractus, reliquus aër
<
lb
/>
comprimitur; nempe dictu, immò & cogitatu ridiculum eſt, totum aëris
<
lb
/>
Cylindrum inde attolli; ex hac ſolutione manifeſtum argumentum ducitur,
<
lb
/>
contra primam illam hypotheſim, quam ſupra refutavi. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002497
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſt.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
Sæpè miratus ſum, hæc ab iis non videri, qui conſtantiſſimè
<
lb
/>
aſſerunt, præfatum vtriuſque Cylindri, aëris ſcilicet, & Mercurij æquili
<
lb
/>
brium, ducta à duobus aliis Cylindris, aquæ ſcilicet & Mercurij analogia;
<
lb
/>
licèt enim in his præfatum æquilibrium locum habeat, ſecus tamen in il
<
lb
/>
lis, & manifeſtum diſcrimen eſt, quia Mercurius deſcendere nequit, niſi
<
lb
/>
vel aquæ Cylindrus attollatur, vel aqua, aut ipſe Mercurius, vi ponderis
<
lb
/>
ſeu preſſionis comprimatur; ſed aqua comprimi nequit, nedum Mercu
<
lb
/>
rius; vt jam ſuprà dictum eſt; ſervatur igitur æquilibrium; at verò aër
<
lb
/>
facilè comprimi poteſt, vt patet; vnde Mercurij Cylindrus ID facilè deſ
<
lb
/>
cendit; nempe aër tantulùm comprimitur; nec ideò infra C non deſcen
<
lb
/>
dit, quod ſit æquilibrium inter Cylindrum aeris, & Cylindrum Mercu
<
lb
/>
rij IC, ſed quia deſcendere nequit, niſi ſuperet reſiſtentiam materiæ di
<
lb
/>
latabilis, eamque geminam, vt ſupra rectè diſtinguere mihi viſus es; ſed
<
lb
/>
ad alias objectiones venio; dicunt enim oppoſitæ ſententiæ aſſertores, ſe
<
lb
/>
gmentum Mercurij extantis IC in ima Valle eſſe longius, in vertice mon
<
lb
/>
tis brevius; ita probatum fuiſſe ferunt, in montibus Alverniæ, & Majo
<
lb
/>
ris Britanniæ; hoc autem, quia in ima Valle Cylindrus aëris altior eſt;
<
lb
/>
igitur majus illius pondus; igitur longius Mercurij ſegmentum ſuſtinet;
<
lb
/>
ſecus in vertice montium. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002498
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002499
"> Si laudatus ſupra Autor, qui hæc refert, teſtis oculatus fuiſſet,
<
lb
/>
non detrectarem fidem Autori ac curatiſſimo; ſed quia hæc à ſe tan
<
lb
/>
tum auribus accepiſſe vltro fatetur, plenam fidem adhibendam eſſe non
<
lb
/>
crediderim, præſertim cum aliquando contigerit, vt hoc experimentum
<
lb
/>
in altiſſimis regionibus probatum, ſecus quàm illi ferunt, ſucceſſerit; præ
<
lb
/>
terquam quod cuipiam homini, qui primus hoc probaſſe dicitur in mon
<
lb
/>
tibus Alverniæ, nullam fidem habendam eſſe duco; cujus enim fidei homo
<
lb
/>
ſit, omnes catholici probè norunt. </
s
>
<
s
id
="
s.002500
">Sed demus, ita eſſe, non tamen inde
<
lb
/>
concluditur, præfatum Cylindrorum æquilibrium, cùm alia cauſa & ra
<
lb
/>
tio eſſe poſſit; nempe in altiſſimis montibus, præſertim ſi in acumina
<
lb
/>
tum verticem attollantur, non verò ſi in vaſtas planities explicentur,
<
lb
/>
vel ſenſim aſſurgant, leniore ac molliore clivo, in altiſſimis; inquam, mon-</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>