Lucretius, De rerum natura: Libri Sex, 1566

Page concordance

< >
Scan Original
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
< >
page |< < of 241 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="6">
            <p type="main">
              <s id="s.001757">
                <pb xlink:href="079/01/258.jpg" pagenum="209"/>
              Res ipsa, & sensus, montis cum ascendimus altos.</s>
              <s id="s.001758">
                <lb/>
              Praeterea permulta mari quoque tollere toto
                <lb/>
              Corpora naturam, declarant litore vestes
                <lb/>
              Suspensae, cum concipiunt umoris adhesum.</s>
              <s id="s.001759">
                <lb/>
              Quo magis ad nubis augendas multa videntur
                <lb/>
              Posse quoque e salso consurgere momine ponti.</s>
              <s id="s.001760">
                <lb/>
              Nam ratio cum sanguine abest humoribus omnis.</s>
              <s id="s.001761">
                <lb/>
              Praeterea fluvijs ex omnibus, & simul ipsa
                <lb/>
              Surgere de terra nebulas, aestumque videmus;
                <lb/>
              Quae velut halitus, hinc ita sursum expressa feruntur,
                <lb/>
              Suffunduntque sua, caelum caligine, & altas
                <lb/>
              Sufficiunt nubis paulatini conveniundo.</s>
              <s id="s.001762">
                <lb/>
              Urget enim quoque signiferi super aetheris aestus,
                <lb/>
              Et quasi densendo subtexit caerula nimbis.</s>
              <s id="s.001763">
                <lb/>
              Fit quoque, ut huc veniant in caelum extrinsecus illa
                <lb/>
              Corpora quae faciunt nubes, nimbosque volantis.</s>
              <s id="s.001764">
                <lb/>
              Innumerabilem enim numerum, summamque profundi
                <lb/>
              Esse infinitam docui; quantaque volarent
                <lb/>
              Corpora mobilitate ostendi, quamque repente
                <lb/>
              Inmemorabile per spatium Transire solerent.</s>
              <s id="s.001765">
                <lb/>
              Haud igitur mirum est, si parvo tempore saepe
                <lb/>
              Tam magnos montis tempestas, atque tenebrae
                <lb/>
              Coperiunt maria, ac terras, impensa superne:
                <lb/>
              Undique quandoquidem per caulas aetheris omnis,
                <lb/>
              Et quasi per magni circum spiracula mundi
                <lb/>
              Exitus, introitusque elementis redditus exstat.</s>
              <lb/>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001766">Nunc age, quo pacto pluvius concrescat in altis
                <lb/>
              Nubibus humor, & in terras demissus ut imber
                <lb/>
              Decidat, expediam.</s>
              <s id="s.001767"> primum iam semina aquai
                <lb/>
              Multa simul vincam consurgere nubibus ipsis
                <lb/>
              Omnibus ex rebus, pariterque ita crescere utrumque,
                <lb/>
              Et nubis, & aquam, quaecumque in nubibus extat:
                <lb/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>
Impressum