Bošković, Ruđer Josip, Theoria philosophiae naturalis redacta ad unicam legem virium in natura existentium

Page concordance

< >
Scan Original
191 139
192 140
193 141
194 142
195 143
196 144
197 145
198 146
199 147
200 148
201 149
202 150
203 151
204 152
205 153
206 154
207 155
208 156
209 157
210 158
211 159
212 160
213 161
214 162
215 163
216 164
217 165
218 166
219 167
220 168
< >
page |< < (166) of 389 > >|
218166THEORIÆ aſymptoti ejuſmodi ſatis proximæ, quarum citerior habeat ul-
terius crus repulſivum, ulterior citerius attractivum cum areis
infinitis, tum duo puncta collocata in diſtantia a ſe invicem
intermedia inter diſtantias earum aſymptotorum, nec poſſent
ulla finita vi, aut velocitate acquirere diſtantiam minorem,
quam ſit diſtantia aſymptoti citerioris, nec majorem, quam ſit
ulterioris;
& cum eæ duæ aſymptoti poſſint eſſe utcunque ſibi
invicem proximæ;
illa puncta poſſent eſſe neceſſitata ad non
mutandam diſtantiam intervallo utcunque parvo.
Si jam in uno
plano ſit ſeries continua triangulorum æquilaterorum habentium
eas diſtantias pro lateribus, &
in ſingulis angulis poneretur qui-
cunque numerus punctorum ad diſtantiam inter ſe ſatis mino-
rem ea, qua diſtent illæ duæ aſymptoti, vel etiam puncta ſin-
gula;
fieret utique velum quoddam indiſſolubile, quod tamen
eſſet plicatile in quavis e rectis continentibus triangulorum late-
ra, &
poſſet etiam plicari in gyrum more veterum voluminum.
363. Si autem ſit ſolidum compoſitum ex ejuſmodi ve-
11Solidum in-
diſſolubile, &
impermeabile.
lis, quorum alia ita eſſent aliis impoſita, ut punctum quodli-
bet ſuperioris veli terminaret pyramidem regularem haben-
tem pro baſi unum e triangulis veli inferioris, &
in ſingulis an-
gulis collocarentur puncta, vel maſſæ punctorum;
id eſſet ſo-
lidiſſimum, &
ne plicatile quidem; etiamſi craſſitudo unicam
pyramidum ſeriem admitteret.
Poſſent autem eſſe diſperſa inter
latera illius veli, vel hujus muri, puncta quotcunque, nec eo-
rum ullum poſſet inde egredi ad diſtantiam a punctis poſitis in
angulis veli, vel muri, majorem illa diſtantia ulterioris aſym-
ptoti.
Quod ſi præterea ultra aſymptotum ulteriorem haberetur
area repulſiva infinita;
nulla externa puncta poſſent perrumpere
nec murum, nec velum ipſum, vel per vacua ſpatiola tranſire,
utcunque magna cum velocitate advenirent;
cum nullum in
triangulo æquilatero ſit punctum, quod ab aliquo ex angulis non
diſtet minus, quam per latus ipſius trianguli.
364. Quod ſi ejuſmodi binæ aſymptoti inter ſe proximæ ſint
22Aliaratioacqu-
rendi impene-
trabilitatem, &
nexum per a-
ſymptotos re-
motas ab ori-
gine abſciſſa-
zum.
in ingenti diſtantia a principio abſciſſarum, &
in diſtantia me-
dia inter earum binas diſtantias ab ipſo initio ponantur in cuſ-
pidibus trianguli æquilateri tria puncta materiæ, tum in cuſ-
pide pyramidis regularis habentis id triangulum æquilaterum
pro baſi ponantur quotcunque puncta, quæ inter ſe minus di-
ſtent, quam pro diſtantia illarum aſymptotorum;
maſſula con-
ſtans hiſce punctis erit indiſſolubilis;
cum nec ullum ex iis
punctis poſſit acquirere diſtantiam a reliquis, nec reliqua inter
ſe diſtantiam minorem diſtantia aſymptoti citerioris, &
ma-
jorem diſtantia ulterioris, &
ipſa hæc particula impenetrabilis
a quovis puncto externo materiæ, cum nullum ad reliqua illa
tria puncta poſſit ita accedere, ſi diſtat magis, vel recedere,
ſi minus, ut acquirat diſtantiam, quam habent puncta ejus
maſſæ.
Ejuſmodi maſſis ita cohibitis per terna puncta ad ma-
ximas diſtantias ſita poſſet integer conſtare Mundus, qui

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index