Lucretius
,
De rerum natura: Libri Sex
,
1566
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 241
>
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 241
>
page
|<
<
of 241
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
n
="
6
">
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001775
">
<
pb
xlink:href
="
079/01/260.jpg
"
pagenum
="
211
"/>
Omnia quo pacto fiant, quareve creentur,
<
lb
/>
Cum bene cognoris, elementis reddita quae sint.</
s
>
<
lb
/>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001776
">Nunc age, quae ratio terrai motibus extet,
<
lb
/>
Percipe, & imprimis terram fac ut esse rearis
<
lb
/>
Supter item, ut supera est, ventis, atque undique plenam
<
lb
/>
Speluncis; multosque lacus, multasque lacunas
<
lb
/>
In gremio gerere, & rupes, deruptaque saxa:
<
lb
/>
Multaque sub tergo terrai flumina tecta
<
lb
/>
Volvere vi fluctus, summersaque saxa putandum est.</
s
>
<
s
id
="
s.001777
">
<
lb
/>
Undique enim similem esse sui, res postulat ipsa.</
s
>
<
s
id
="
s.001778
">
<
lb
/>
His igitur rebus subiunctis, suppositisque,
<
lb
/>
Terra superne tremit magnis concussa ruinis,
<
lb
/>
Subter, ubi ingentis speluncas subruit aetas.</
s
>
<
s
id
="
s.001779
">
<
lb
/>
Quippe cadunt toti montes, magnoque repente
<
lb
/>
Concussu late disserpunt inde tremores:
<
lb
/>
Et merito, quoniam plaustris concussa tremiscunt
<
lb
/>
Tecta viam propter non magno pondere tota.</
s
>
<
s
id
="
s.001780
">
<
lb
/>
Nec minus exultant, ubi currus cumque equitum vi
<
lb
/>
Ferratos utrimque rotarum succutit orbes.</
s
>
<
s
id
="
s.001781
">
<
lb
/>
Fit quoque, ubi in magnas aquae vastasque lacunas
<
lb
/>
Gleba vetustate e terra provolvitur ingens,
<
lb
/>
Ut iactetur, aquae fluctu quoque terra vacillet:
<
lb
/>
Ut vas in terra non quit constare, nisi humor
<
lb
/>
Destitit in dubio fluctu iactarier intus.</
s
>
<
lb
/>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001782
">Praeterea ventus cum per loca subcava terrae
<
lb
/>
Conlectus parti ex una procumbit, & urget
<
lb
/>
Obnixus magnis speluncas viribus altas;
<
lb
/>
Incumbit tellus, quo venti prona premit vis:
<
lb
/>
Tum, supera terram quae sunt extructa domorum,
<
lb
/>
Ad caelumque magis quanto sunt edita quaeque,
<
lb
/>
Inclinata tument in eandem Prodita partem,
<
lb
/>
Protractaeque trabes impendent ire paratae.</
s
>
<
lb
/>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>