Lucretius
,
De rerum natura: Libri Sex
,
1566
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 241
>
Scan
Original
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 241
>
page
|<
<
of 241
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
n
="
6
">
<
p
type
="
main
">
<
pb
xlink:href
="
079/01/261.jpg
"
pagenum
="
212
"/>
<
s
id
="
s.001783
">Et metuunt magni naturam credere mundi
<
lb
/>
Exitiale aliquod tempus, clademque manere,
<
lb
/>
Cum videant tantam terrarum incumbere molem:
<
lb
/>
Quod nisi respirent venti; non ulla refrenet
<
lb
/>
Res, neque ab exitio possit reprehendere euntem:
<
lb
/>
Nunc quia respirant alternis, inque gravescunt,
<
lb
/>
Et quasi collecti redeunt, ceduntque repulsi;
<
lb
/>
Saepius hanc ob rem minitatur terra ruinas,
<
lb
/>
Quam facit: inclinatur enim, retroque percellit,
<
lb
/>
Et recipit prolapsa suas in pondere sedes. </
s
>
<
s
id
="
s.001784
">
<
lb
/>
Hac igitur ratione vacillant omnia tecta,
<
lb
/>
Summa magis medijs, media imis, ima perhilum.</
s
>
<
lb
/>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001785
">Est haec eiusdem quoque magni causa tremoris;
<
lb
/>
Ventus ubi, atque animae subito vis maxima quaedam
<
lb
/>
Aut extrinsecus, aut ipsa tellure coorta
<
lb
/>
In loca se cava terrai coniecit, ibique
<
lb
/>
Speluncas inter magnas fremit ante tumultu:
<
lb
/>
Versabundaque portatur, post incita cum vis
<
lb
/>
Exagitata foras erumpitur, & simul altam
<
lb
/>
Diffindens terram, magnum concinnat hiatum.</
s
>
<
s
id
="
s.001786
">
<
lb
/>
In Tyria Sidone quod accidit, & fuit Aegi
<
lb
/>
In Peloponneso.</
s
>
<
s
id
="
s.001787
"> quas exitus hic animai
<
lb
/>
Disturbat urbes, & terrae motus obortus.</
s
>
<
s
id
="
s.001788
">
<
lb
/>
Multaque praeterea ceciderunt moenia magnis
<
lb
/>
Motibus in terris, & multis per mare pessum
<
lb
/>
Subsedere suis pariter cum civibus urbes.</
s
>
<
s
id
="
s.001789
">
<
lb
/>
Quod nisi prorumpit, tamen impetus ipse animai
<
lb
/>
Et fera vis venti per crebra foramina terrae
<
lb
/>
Dispertitur, ut horror; & incutit inde tremorem:
<
lb
/>
Frigus uti nostros penitus cum venit in artus,
<
lb
/>
Concutit invitos cogens tremere, atque movere.</
s
>
<
s
id
="
s.001790
">
<
lb
/>
Ancipiti trepidant igitur terrore per urbis,
<
lb
/>
</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>