Guevara, Giovanni di
,
In Aristotelis mechanicas commentarii
,
1627
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 303
>
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 303
>
page
|<
<
of 303
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
id
="
N10019
">
<
p
id
="
N16394
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N163CA
">
<
pb
pagenum
="
211
"
xlink:href
="
005/01/219.jpg
"/>
HP. per eandem 34 primi. </
s
>
<
s
id
="
N163D2
">Quod & de tota circumferen
<
lb
/>
tia vtriuſque circuli demonſtrari poteſt, non abſque magna
<
lb
/>
omnium admiratione, quibus fortaſſe videretur, maiorem
<
lb
/>
circulum, ſemper maiorem lineam deſcribere, quàm circu
<
lb
/>
lus minor in ipſa rotatione. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N163DD
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N163DF
">Admirationis autem ratio ex eo maximè augetur apud
<
lb
/>
ipſum Philoſophum, quòd cum circulus maior minorem
<
lb
/>
lineam pertranſit, quàm ſit eius peripheria, nulla vel mini
<
lb
/>
ma intercedit mora, in qua ipſe quieſcat. </
s
>
<
s
id
="
N163E8
">Ac vice verſa
<
lb
/>
cum circulus minor maiorem lineam deſcribit, nullam tran
<
lb
/>
ſiliat, vel modicam partem, quam percurrendo non attin
<
lb
/>
gat. </
s
>
<
s
id
="
N163F1
">Præterea quòd vnica exiſtente motione vtriuſque cir
<
lb
/>
culi connexi, centrum commune commotum, interdum
<
lb
/>
quidem maiorem, interdum verò minorem lineam percur
<
lb
/>
rat iuxta abſidem, ſcilicet maioris, aut minoris circuli ſe
<
lb
/>
cundum quam mouetur: cum tamen idem eadem celerita
<
lb
/>
te latum, æqualem lineam regulariter debeat pertranſire. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N163FE
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N16400
">Pro ſolutione igitur quæſtionis ad explicandam cauſam
<
lb
/>
tam mirifici effectus, duo ſupponit Ariſtoteles fundamenta.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
N16406
">Vnum eſt eandem, vel æqualem potentiam, tardius quidem
<
lb
/>
mouere vnam magnitudinem, quàm aliam. </
s
>
<
s
id
="
N1640B
">Licet enim illæ
<
lb
/>
æquè ex ſe mobiles ſint, ſi tamen vna ſimul cum alia ad
<
lb
/>
motum inepta vel difficili reperiatur coniuncta, tardius mo
<
lb
/>
uebitur, quàm illa, quæ reperitur ſoluta, vel quam ipſamet
<
lb
/>
ſeorſum moueretur ab eadem potentia. </
s
>
<
s
id
="
N16416
">Quod ſi magni
<
lb
/>
tudo, quæ moueri debet ad motum alterius, cui reperi
<
lb
/>
tur connexa, mobilis quidem facilè ex ſe ſit, nihil tamen
<
lb
/>
ex ſe moueatur, vel ad motum alterius conferat, perin
<
lb
/>
de eſt, ac ſi minimè apta eſſet ad motum: vnde & altera,
<
lb
/>
quæ ſimul cum ipſa moueri debet, tardius non minus mo
<
lb
/>
uebitur. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N16425
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N16427
">Alterum verò fundamentum à Philoſopho ſuppoſitum
<
lb
/>
illud eſt, quòd impoſſibile profectò exiſtimandum ſit aliquid
<
lb
/>
plus moueri, quàm mouens à quo mouetur; Siquidem non
<
lb
/>
ſua, ſed illius motione cietur,
<
expan
abbr
="
nullaq.
">nullaque</
expan
>
propria vtitur mobili
<
lb
/>
tate intrinſeca, & actiua, qua motus poſſit augeri. </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>