Barrow, Isaac
,
Lectiones opticae & geometricae : in quibus phaenomenon opticorum genuinae rationes investigantur, ac exponuntur: et generalia curvarum linearum symptomata declarantur
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Notes
Handwritten
Figures
Content
Thumbnails
Table of handwritten notes
<
1 - 7
[out of range]
>
<
1 - 7
[out of range]
>
page
|<
<
(26)
of 393
>
>|
<
echo
version
="
1.0RC
">
<
text
xml:lang
="
la
"
type
="
free
">
<
div
xml:id
="
echoid-div220
"
type
="
section
"
level
="
1
"
n
="
30
">
<
p
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8912
"
xml:space
="
preserve
">
<
pb
o
="
26
"
file
="
0204
"
n
="
219
"
rhead
="
"/>
motuum compoſitionem ab ipſorum concurſu ſecerno; </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8913
"
xml:space
="
preserve
">quia nem-
<
lb
/>
pe magnitudinum generatio nunc uno, nunc alio modò faciliús expli-
<
lb
/>
catur. </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8914
"
xml:space
="
preserve
">Verum ad illos diſtinctius exponendos accedo. </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8915
"
xml:space
="
preserve
">De compoſitione
<
lb
/>
primum. </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8916
"
xml:space
="
preserve
">Cùm autem motus duobus modis compoſitus intelligi
<
lb
/>
poſſit; </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8917
"
xml:space
="
preserve
">vel nt è pluribus motibus aggregatus, vcl ut de pluribus par-
<
lb
/>
ticipans; </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8918
"
xml:space
="
preserve
">de poſteriore nos diſſertamus; </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8919
"
xml:space
="
preserve
">quem fortè non meliùs
<
lb
/>
quàm prænobilis Philoſophi verbis, & </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8920
"
xml:space
="
preserve
">exemplis enucleatum dem.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8921
"
xml:space
="
preserve
">
<
note
position
="
left
"
xlink:label
="
note-0204-01
"
xlink:href
="
note-0204-01a
"
xml:space
="
preserve
">Carteſ.
<
unsure
/>
princ. II.
<
lb
/>
31, 32.</
note
>
“Etſi autem (inquit ille) unumquodque corpus habeat tantùm
<
lb
/>
unum motum ſibi proprium, quoniam ab unis tantùm corpori-
<
lb
/>
bus ſibi contiguis, et quieſcentibus recedere intelligitur, parti-
<
lb
/>
cipare tamen etiam poteſt et de aliis innumeris; </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8922
"
xml:space
="
preserve
">ſi nempe ſit
<
lb
/>
pars aliorum corporum alios motus habentium. </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8923
"
xml:space
="
preserve
">Ut ſi quis am-
<
lb
/>
bulans in navi _horologium in_ pera geſtet, ejus horologii rotu-
<
lb
/>
læ unico tantùm motu ſibi proprio movebuntur; </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8924
"
xml:space
="
preserve
">ſed participa-
<
lb
/>
bunt etiam ex alio, quatenus adjunctæ homini ambulanti unam
<
lb
/>
cum illo materiæ partem component; </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8925
"
xml:space
="
preserve
">et ex alio quatenus erunt
<
lb
/>
adjunctæ navigio in mari fluctuanti; </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8926
"
xml:space
="
preserve
">et ex alio quatenus ad-
<
lb
/>
junctæ ipſi mari; </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8927
"
xml:space
="
preserve
">et denique alio, quatenus adjunctæ ipſi terræ,
<
lb
/>
ſiquidem tota terra moveatur. </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8928
"
xml:space
="
preserve
">Omnesque hi motus revera e-
<
lb
/>
runt in rotulis iſtis, ſed quia non facilè tam multi ſimul intel-
<
lb
/>
ligi, nec etiam omnes agnoſci poſſunt, ſufficiet unicum illum,
<
lb
/>
qui proprius eſt cujusque corporis in ipſo conſiderare. </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8929
"
xml:space
="
preserve
">Ac præ-
<
lb
/>
tereà ille unicus cujuſque corporis motus, qui ei proprius eſt,
<
lb
/>
inſtar plurium poteſt conſiderari; </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8930
"
xml:space
="
preserve
">ut cùm in rotis curruum du-
<
lb
/>
os diverſos diſtinguimus, unum ſcilicet circa ipſarum axem, et
<
lb
/>
alium rectum ſecundum longitudinem viæ per quam feruntur.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8931
"
xml:space
="
preserve
">Sed quòd ideò tales motus non ſint reverà diſtincti patet ex eo,
<
lb
/>
quòd unumquodque punctum corporis quod movetur unam tan-
<
lb
/>
tùm aliquam lineam deſcribat. </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8932
"
xml:space
="
preserve
">Nec refert quòd iſta linea ſæpe ſit
<
lb
/>
valde contorta, et ideò à pluribus diverſis motibus genita vi-
<
lb
/>
deatur, quia poſſumus imaginari eodem modo quamcunque li-
<
lb
/>
neam etiam rectam, quæ omnium ſimpliciſſima eſt, ex infini-
<
lb
/>
tis diverſis motibus ortam eſſe. </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8933
"
xml:space
="
preserve
">Ut ſi linea AB feratur verſus
<
lb
/>
CD, et eodem tempore punctum A feratur verſus B, linea
<
lb
/>
<
note
position
="
left
"
xlink:label
="
note-0204-02
"
xlink:href
="
note-0204-02a
"
xml:space
="
preserve
">Fig. 16.</
note
>
recta AD, quam hoc punctum A deſcribet, non minus pende-
<
lb
/>
bit à duobus motibus rectis, abA in B et ab AB in CD, quàm
<
lb
/>
linea curva, quæ à quovis rotæ puncto deſcribitur, pendet à
<
lb
/>
motu recto et circulari. </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8934
"
xml:space
="
preserve
">Ac proinde quamvis ſæpe utile ſit u-
<
lb
/>
num motum in plures partes hoc pacto diſtinguere ad facilio-
<
lb
/>
rem ejus perceptionem; </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8935
"
xml:space
="
preserve
">abſolutè tamen loquendo unus </
s
>
</
p
>
</
div
>
</
text
>
</
echo
>