Lucretius, De rerum natura: Libri Sex (Vol. I, Text), 1893

Page concordance

< >
Scan Original
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
< >
page |< < of 258 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="1">
            <p type="main">
              <s id="s.000153">
                <pb xlink:href="082/01/022.jpg" pagenum="60"/>
              credere posse animum, victus fateare necessest
                <lb/>
              esse ea quae nullis iam praedita partibus extent
                <lb/>
              et minima constent natura. </s>
              <s id="s.000154">quae quoniam sunt,
                <lb/>
              illa quoque esse tibi solida atque aeterna fatendum.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000155">denique si minimas in partis cuncta resolvi
                <lb/>
              cogere consuesset rerum natura creatrix,
                <lb/>
              iam nil ex illis eadem reparare valeret
                <lb/>
              propterea quia, quae nullis sunt partibus aucta,
                <lb/>
              non possunt ea quae debet genitalis habere
                <lb/>
              materies, varios conexus pondera plagas
                <lb/>
              concursus motus, per quae res quaeque geruntur.
                <lb/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000156">Quapropter qui materiem rerum esse putarunt
                <lb/>
              ignem atque ex igni summam consistere solo,
                <lb/>
              magno opere a vera lapsi ratione videntur.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000157">Heraclitus init quorum dux proelia primus,
                <lb/>
              clarus
                <emph type="italics"/>
              ob
                <emph.end type="italics"/>
              obscuram linguam magis inter inanis
                <lb/>
              quamde gravis inter Graios qui vera requirunt.
                <lb/>
              omnia enim stolidi magis admirantur amantque,
                <lb/>
              inversis quae sub verbis latitantia cernunt,
                <lb/>
              veraque constituunt quae belle tangere possunt
                <lb/>
              auris et lepido quae sunt fucata sonore.
                <lb/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.000158">Nam cur tam variae res possint esse requiro,
                <lb/>
              ex uno si sunt igni puroque creatae;
                <lb/>
              nil prodesset enim calidum denserier ignem
                <lb/>
              nec rarefieri, si partes ignis eandem
                <lb/>
              naturam quam totus habet super ignis haberent.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000159">acrior ardor enim conductis partibus esset,
                <lb/>
              languidior porro disiectis
                <emph type="italics"/>
              dis
                <emph.end type="italics"/>
              que supatis:
                <lb/>
              amplius hoc fieri nil est quod posse rearis
                <lb/>
              talibus in causis, nedum variantia rerum
                <lb/>
              tanta queat densis rarisque ex ignibus esse.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000160">id quoque, si faciant admixtum rebus inane,
                <lb/>
              denseri poterunt ignes rarique relinqui.</s>
              <lb/>
              <s id="s.000161">sed quia multa sibi cernunt contraria nasci
                <lb/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>