1& conſequenter tertia & quartapars, tertia, & quarta parte
primi eiuſdem temporis decurrantur: iamque ex tuis etiam
principiis, ea ſuppoſitio falſa, & impoßibilis oſtenſa ſit:
euerſo malè iacto fundamento, tota ſuperexſtructa moles
corruit.
primi eiuſdem temporis decurrantur: iamque ex tuis etiam
principiis, ea ſuppoſitio falſa, & impoßibilis oſtenſa ſit:
euerſo malè iacto fundamento, tota ſuperexſtructa moles
corruit.
Concluſi ego illud abſurdum ex hypotheſi falſa
quidem, ſed non vt falſa, verùm vt tua; & tu oſtendens
falſam ſeu ex tuis, ſeu ex meis principiis, lucratus nihil
es, lucraturus ſolùm, ſi oſtendere non-tùam potuiſſes.
Itaque & ſemper monui, & iterum moneo moneboque
iterùm, nihil eſſe opus, vt eſſe probes falſum, Partem
ſecundam spatii percurri dimidio temporis, quo primam: ſed
opus eſſe, vt oſtendas id non eſſe tuum, hoc eſt non ex
preſsè aſſumptum à te vt verum, neceſſariumque prin
cipium, quo Paralogiſmi Galileum argueres; & non
neceſſariò conſequi ex eo, quod defendis velocitates
ſe habere vt ſpatia. Nempe hoc poſterius fundamentum
eſt, quòd vt male iactum euertendum ſit, ſi contendas qui
dem, vt tam illud abſurdum, quàm tota ſuperexſtructa mo
les corruat. Quod interim putas abſurdum euerſum,
non tantùm quatenus obiectum eſt tibi articulo XII.
ſed etiam quatenus obiicitur poſteà articulo xlii. id
haud rectè putas. Siquidem illeic non concluſi ex
hac eadem hypotheſi, ſed ex alia itidem tua, qua nimi
rùm vis accelerationem non ab vſque principio, ſed à
medio vſque duntaxat primæ partis inchoandam eſſe:
adeò vt cùm nihil ad hoc habeas, non ſit cur inuoluas
quod dixi articulo xij. cum eo, quod deinceps articulo
xlii. neque cur etiam illo ruente, iſtud ſic putes corrui
turum, vt ariete nouo non indigeat.
quidem, ſed non vt falſa, verùm vt tua; & tu oſtendens
falſam ſeu ex tuis, ſeu ex meis principiis, lucratus nihil
es, lucraturus ſolùm, ſi oſtendere non-tùam potuiſſes.
Itaque & ſemper monui, & iterum moneo moneboque
iterùm, nihil eſſe opus, vt eſſe probes falſum, Partem
ſecundam spatii percurri dimidio temporis, quo primam: ſed
opus eſſe, vt oſtendas id non eſſe tuum, hoc eſt non ex
preſsè aſſumptum à te vt verum, neceſſariumque prin
cipium, quo Paralogiſmi Galileum argueres; & non
neceſſariò conſequi ex eo, quod defendis velocitates
ſe habere vt ſpatia. Nempe hoc poſterius fundamentum
eſt, quòd vt male iactum euertendum ſit, ſi contendas qui
dem, vt tam illud abſurdum, quàm tota ſuperexſtructa mo
les corruat. Quod interim putas abſurdum euerſum,
non tantùm quatenus obiectum eſt tibi articulo XII.
ſed etiam quatenus obiicitur poſteà articulo xlii. id
haud rectè putas. Siquidem illeic non concluſi ex
hac eadem hypotheſi, ſed ex alia itidem tua, qua nimi
rùm vis accelerationem non ab vſque principio, ſed à
medio vſque duntaxat primæ partis inchoandam eſſe:
adeò vt cùm nihil ad hoc habeas, non ſit cur inuoluas
quod dixi articulo xij. cum eo, quod deinceps articulo
xlii. neque cur etiam illo ruente, iſtud ſic putes corrui
turum, vt ariete nouo non indigeat.
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib