Buonamici, Francesco
,
De motu libri X
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 510
511 - 540
541 - 570
571 - 600
601 - 630
631 - 660
661 - 690
691 - 720
721 - 750
751 - 780
781 - 810
811 - 840
841 - 870
871 - 900
901 - 930
931 - 960
961 - 990
991 - 1020
1021 - 1050
1051 - 1055
>
Scan
Original
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 510
511 - 540
541 - 570
571 - 600
601 - 630
631 - 660
661 - 690
691 - 720
721 - 750
751 - 780
781 - 810
811 - 840
841 - 870
871 - 900
901 - 930
931 - 960
961 - 990
991 - 1020
1021 - 1050
1051 - 1055
>
page
|<
<
of 1055
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
pb
pagenum
="
200
"/>
atque, vt aiunt, formaliter, aut proceſſum certæ formæ, atque, vt dici ſolet, materialiter. </
s
>
<
s
>nos agi
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1430
"/>
<
lb
/>
mus nunc de motu, quatenus eſt fluxus, infra de altero eius ſignificato diſputaturi. </
s
>
<
s
>In illa ergo
<
lb
/>
mutatione, in qua è non motu dicitur fieri vel eſſe motus, eſt quod iam diuiduum eſt & ſicut in
<
lb
/>
ſtanti tempus adnexum eſt, non alterum inſtans; inſtans enim non eſt continuum, neque contin
<
lb
/>
guum, neque conſequens; ſed tempus adnectitur; ſic vbi motus eſt, ei quod eſt non eſſe motum
<
lb
/>
conſequens eſſe motum, & ſicut inſtans, vnde cępit tempus, reipſa finis eſt, ob
<
expan
abbr
="
eamq́
">eamque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>cauſſam
<
lb
/>
tribuitur præterito. </
s
>
<
s
>hoc enim extitit: non autem futuro, licet ſit eius initium; quia non dum
<
lb
/>
extat hoc, & quia poſt illud id quod eſt, eſt tempus & diuiduum, ſic quod eſt indiuiduum ab
<
lb
/>
initio motus, illi tribuitur quod motui præceſsit: nam quod conſequitur, omne diuiduum eſt,
<
lb
/>
& motus. </
s
>
<
s
>quo fit, vt ſit prima quidem pars motus, ſed non primum tanquam indiuiduum, ſiue
<
lb
/>
appelletur hoc mutatum eſſe, ſiue primum eſſe ſimpliciter, nihil refert. </
s
>
<
s
>Quare ad dubitationem
<
lb
/>
propoſitam facilè reſpondeo. </
s
>
<
s
>Eſt primum tempus in quo fit motus. </
s
>
<
s
>fateor. </
s
>
<
s
>ſunt & termini tem
<
lb
/>
poris. </
s
>
<
s
>concedo. </
s
>
<
s
>ergo & termini motus, & id tibi do. </
s
>
<
s
>Tu adiungis. </
s
>
<
s
>Termini temporis ſunt indi
<
lb
/>
uidui, ergo & termini motus, initium ſcilicet & finis. </
s
>
<
s
>Iam ineſt fallacia in argumento, quoniam
<
lb
/>
termini, vnde incipit tempus, ſunt præteriti re ipſa, non autem eiusquod incipit. </
s
>
<
s
>Sed omne id
<
lb
/>
quod eſt, eius quod incipit, eſt tempus & diuiduum; ita quoque de motu dicendum eſt. </
s
>
<
s
>Nam
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1431
"/>
<
lb
/>
primum quod eſt indiuiduum eſt alterius formæ, cuius eſt primum non eſſe, quare nihil huius
<
lb
/>
motus, quod conſequitur ſic habet: nam fit motus in tempore & primum motus in primo tem
<
lb
/>
pore, quia etiam primum motus eſt motus. </
s
>
<
s
>In qua re ſucceſsiua diſtinguuntur à permanentibus,
<
lb
/>
quoniam hæc habent, quòd ſint ſimul & indiuiduè, ideò in quolibet inſtanti, poſtquàm exiſtunt,
<
lb
/>
illis tribui poteſt illud eſſe quod eſt indiuiduum, & quatenus tale non obnoxium tempori. </
s
>
<
s
>Ideò
<
lb
/>
tollitur ſecunda dubitatio, qua confertur motus cum ſpatio, quoniam ſpatium permanens eſt.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>Nec verò negatur motum habere terminos; ſed id negatur, quòd pręter vltimum motus primum
<
lb
/>
ſit ipſius motus: ſed eſt eius quod præceſsit. </
s
>
<
s
>pręterquamquòd finitus motus accipitur ibi vel ad
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
tẽpus
">tempus</
expan
>
, vel ad ſpatium;
<
expan
abbr
="
quorũ
">quorum</
expan
>
illud
<
expan
abbr
="
primũ
">primum</
expan
>
ab initio habet inſtans, quod eſt re ipſa ipſius pręteriti:
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
ſpatiū
">ſpatium</
expan
>
<
expan
abbr
="
aūt
">aut</
expan
>
, quia permanens, per ſe
<
expan
abbr
="
terminatũ
">terminatum</
expan
>
eſt; quare communicat terminationem motui, quæ
<
lb
/>
tamen eius diuiſioni non obſtat. </
s
>
<
s
>Id autem quod ſpatio tribuimus in latione, poteſt item cęteris
<
lb
/>
motibus, proportione conuenire: nam quod in iis eſt res ipſa, & id quod obtinet materialis; quia
<
lb
/>
progreſſus eſt à potentia, quæ per ſe infinita eſt, terminari autem poteſt forma & actu; ad actum
<
lb
/>
ipſum & formam, quæ per ſe terminata eſt, omnis
<
expan
abbr
="
etiã
">etiam</
expan
>
terminationis in illis intrinſecè cauſſa eſt.
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1432
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1424
"/>
A</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1425
"/>
a 1. Phyſ.
<
lb
/>
T. 82.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1426
"/>
B</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1427
"/>
C</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1428
"/>
b 5. Phyſ.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1429
"/>
D</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1430
"/>
E</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1431
"/>
F</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1432
"/>
G</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
head
">
<
s
>
<
emph
type
="
italics
"/>
Explicantur accidentis termini, & docetur vt in illorum quoque productione non ſit
<
lb
/>
primum eſſe. </
s
>
<
s
>Cap. </
s
>
<
s
>XXXIII
<
emph.end
type
="
italics
"/>
.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>CAETERVM quod attinet ad tertiam illam difficultatem: quoniam deſiderat eius dilutio
<
lb
/>
notitiam terminorum accidentis, & de hoc ipſo eſt quod noſtro marte dicamus, atque eru
<
lb
/>
ditiſsimus vir Franciſcus Toletus eam tractationem pollicetur, neque tamen præſtat 8. Phyſico
<
lb
/>
rum, operęprecium me facturum puto, ſi nonnulla nunc afferam, vnde etiam certior dubitatio
<
lb
/>
num exitus habeatur. </
s
>
<
s
>Itaque negant Latini quidam terminos accidentium ob eam præcipuè ra
<
lb
/>
tionem; nam ſi minimus calor in rerum natura poſſet eſſe; profectò motus ſubito obiretur: at
<
lb
/>
omnis motus eſt in tempore, idcircò minimum caloris eſſe nequit; idem de cęteris accidentibus
<
lb
/>
judicium faciendum eſt. </
s
>
<
s
>Coniunctum approbatur, facta terminorum expoſitione, more ma
<
lb
/>
thematico ſit primus caloris gradus, ponamus cum tempore contrahi. </
s
>
<
s
>cùm ſic contrahatur, ſuc
<
lb
/>
ceſsiuè & particulatim: non erit igitur primum, neque minimum; hoc autem aduerſatur noſtrę
<
lb
/>
poſitioni: quòd ſi primum eſt, quemadmodum accipimus, non contrahetur particulatim: tem
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1433
"/>
<
lb
/>
poris igitur puncto fiet: atqui gradus eſt iam aliquid actu, & qualitas, igitur qualitas puncto
<
expan
abbr
="
tẽ-poris
">ten
<
lb
/>
poris</
expan
>
accedet. </
s
>
<
s
>& ob id, aut qualitas ſine affectione, aut affectio ſine tempore obiri poterit; quod
<
lb
/>
ſanè euertit omnia quæ in libris phyſicorum ordine admirabili demonſtrata ſunt. </
s
>
<
s
>quare ſequi
<
lb
/>
tur, vt non ſit minimum in accidentibus. </
s
>
<
s
>Sed meo quidem iudicio fallax eſt hoc argumentum
<
lb
/>
eo quòd primus gradus qualitatis duo notare poteſt, aut id quod dicitur primum affectum eſſe,
<
lb
/>
hoc verò non dari ſupra demonſtratum eſt abundè: aut primum eſſe qualitatis ſenſilis, quod eſt
<
lb
/>
ſicuti forma: atque hoc iterum conſideratur dupliciter, vel vt terminus ſolùm ſine via ad hunc
<
lb
/>
terminum, vel ſimul cum ipſa via: quòd ſi vt terminus ſolùm accipiatur, eſt in non tempore:
<
lb
/>
neque de eo verè prædicatur fieri, ſed eſſe, ſicut de cęteris indiuiduis. </
s
>
<
s
>quòd ſi cum ſua via ſuma
<
lb
/>
tur; beneficio viæ tempore comparatur: ideò nulla eſt neceſsitas eius argumenti. </
s
>
<
s
>Nam quando
<
lb
/>
inſtant quærentes de primo gradu coloris, vtrùm tempore contrahatur, nec'ne. </
s
>
<
s
>Tempore nos
<
lb
/>
aimus. </
s
>
<
s
>Cùm vrgent rurſus, Ergo non primum: quoniam comparatur particulatim, dicimus
<
lb
/>
etiam, ſi ita comparetur, non proptereà tolli, quin ſit primum: neque ob id ſequi vt detur minus
<
lb
/>
minimo: quoniam antequàm peruenerit ad eum terminum, quo primo ſenſilis eſt, calor fit, & </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>