Newton, Isaac
,
Philosophia naturalis principia mathematica
,
1713
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
page
|<
<
of 524
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
subchap1
>
<
subchap2
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
pb
xlink:href
="
039/01/221.jpg
"
pagenum
="
193
"/>
<
arrow.to.target
n
="
note169
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
note169
"/>
LIBER
<
lb
/>
PRIMUS.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
emph
type
="
center
"/>
PROPOSITIO LXXXVI. THEOREMA XLIII.
<
emph.end
type
="
center
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
emph
type
="
italics
"/>
Si particularum, ex quibus corpus attractivum componitur, vires
<
lb
/>
in receſſu corporis attracti decreſcunt in triplicata vel pluſquam
<
lb
/>
triplicata ratione diſtantiarum a particulis: attractio longe for
<
lb
/>
tior erit in contactu, quam cum attrahens & attractum inter
<
lb
/>
vallo vel minimo ſeparantur ab invicem.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Nam attractionem in acceſſu attracti corpuſculi ad hujuſmodi
<
lb
/>
Sphæram trahentem augeri in infinitum, conſtat per ſolutionem Pro
<
lb
/>
blematis XLI, in Exemplo ſecundo ac tertio exhibitam. </
s
>
<
s
>Idem, per
<
lb
/>
Exempla illa & Theorema XLI inter ſe collata, facile colligitur
<
lb
/>
de attractionibus corporum verſus Orbes concavo-convexos, ſive
<
lb
/>
corpora attracta collocentur extra Orbes, ſive intra in eorum cavi
<
lb
/>
tatibus. </
s
>
<
s
>Sed & addendo vel auferendo his Sphæris & Orbibus ubi
<
lb
/>
vis extra locum contactus materiam quamlibet attractivam, eo ut
<
lb
/>
corpora attractiva induant figuram quamvis aſſignatam, conſtabit
<
lb
/>
Propoſitio de corporibus univerſis.
<
emph
type
="
italics
"/>
<
expan
abbr
="
q.
">que</
expan
>
E. D.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
emph
type
="
center
"/>
PROPOSITIO LXXXVII. THEOREMA XLIV.
<
emph.end
type
="
center
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
emph
type
="
italics
"/>
Si corpora duo ſibi invicem ſimilia, & ex materia æqualiter attra
<
lb
/>
ctiva conſtantia, ſeorſim attrahant corpuſcula ſibi ipſis proporti
<
lb
/>
onalia & ad ſe ſimiliter poſita: attractiones acceleratrices cor
<
lb
/>
puſculorum in corpora tota erunt ut attractiones acceleratrices
<
lb
/>
corpuſculorum in eorum particulas totis proportionales & in to
<
lb
/>
tis ſimiliter poſitas.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Nam ſi corpora diſtinguantur in particulas, quæ ſint totis pro
<
lb
/>
portionales & in totis ſimiliter ſitæ; erit, ut attractio in particulam
<
lb
/>
quamlibet unius corporis ad attractionem in particulam correſpon
<
lb
/>
dentem in corpore altero, ita attractiones in particulas ſingulas
<
lb
/>
primi corporis ad attractiones in alterius particulas ſingulas correſ
<
lb
/>
pondentes; & componendo, ita attractio in totum primum corpus
<
lb
/>
ad attractionem in totum ſecundum.
<
emph
type
="
italics
"/>
<
expan
abbr
="
q.
">que</
expan
>
E. D.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
emph
type
="
italics
"/>
Corol.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
1. Ergo ſi vires attractivæ particularum, augendo diſtan
<
lb
/>
tias corpuſculorum attractorum, decreſcant in ratione dignitatis </
s
>
</
p
>
</
subchap2
>
</
subchap1
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>