Borro, Girolamo
,
De motu gravium et levium
,
1575
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 316
>
Scan
Original
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 316
>
page
|<
<
of 316
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
subchap1
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001416
">
<
pb
pagenum
="
202
"
xlink:href
="
011/01/222.jpg
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
finitam, ac ſtatutam diſtantiam exigit; extra cuius extremos
<
lb
/>
fines nihil trahitur, cui aduerſatur Aristoteles libro primo
<
lb
/>
de cælo.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001417
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Eſt etiam trahendi motus iſtæ violentus, & non naturalis,
<
lb
/>
vt videre eſt apud Ariſtotelem ſeptimo Phyſicorum particu
<
lb
/>
la decima, & elementa non violentia, sed natura ad propria
<
lb
/>
loca feruntur: ergo non trahuntur.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001418
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Adhuc in omni vero trahendi motu trahens, & tractum
<
lb
/>
trahuntur, septimo Phyſicorum particula decima, vt ad ter
<
lb
/>
ram nauta nauem trahere nequit, niſi ipſe, qui trahit nauta,
<
lb
/>
ad tractam nauem, & niſi ipſa, quæ trahitur nauis, ad tra
<
lb
/>
hentem nauiam trahatur. </
s
>
<
s
id
="
s.001419
">Ergo locus, vt elementum trahit
<
lb
/>
ita ab elemento trahitur, qua motus ſpecie nauis ad nautam,
<
lb
/>
& nauta ad nauem trahi diximus, quod eſt tam abſurdum,
<
lb
/>
quam abſurdissimum: non igitur locus vt cauſa efficiens tra
<
lb
/>
hit elementa, sed eadem tantum mouet, vt finis; mouens au
<
lb
/>
tem vt finis, non niſi metaphoricè mouet, vt libro primo de or
<
lb
/>
tu, & interitu Ariſtoteles ſcriptum reliquit: locus ergo verè
<
lb
/>
nec trahet, nec trahetur, sed tantum metaphoricè mouebit.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001420
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Contra locus
<
expan
abbr
="
elementũ
">elementum</
expan
>
, vt magnes
<
expan
abbr
="
ferrũ
">ferrum</
expan
>
trahit, & magnes
<
lb
/>
à ferro
<
expan
abbr
="
nõ
">non</
expan
>
trahitur:
<
expan
abbr
="
quamobrẽ
">quamobrem</
expan
>
locus trahet,
<
expan
abbr
="
nõ
">non</
expan
>
tamen trahe
<
lb
/>
tur. </
s
>
<
s
id
="
s.001421
">Ratio ista nos admonet, vt aliquid de magnete dicamus.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001422
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Thales Mileſius magnetem animatum eſſe, & animæ
<
lb
/>
trahentis deſiderio ferrum ad ſe trahere credidit.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001423
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Sed argui potest, quia nullam cauſam reddidit, quare ab
<
lb
/>
electro, & ab adamante, quæ animata non ſunt, paleæ tra
<
lb
/>
huntur. </
s
>
<
s
id
="
s.001424
">Demonſtranda item fuerant animæ instrumenta,
<
lb
/>
ſine quibus ab anima nullum corpus efformari poſſe ſcripſit
<
lb
/>
Aristoteles libro ſecundo de anima: hæc animæ instrumen
<
lb
/>
ta cum magneti naturam minimè dediſſe constet, quomodo
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
</
subchap1
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>