Valerio, Luca, De centro gravitatis solidorum, 1604

Table of figures

< >
[Figure 151]
[Figure 152]
[Figure 153]
[Figure 154]
[Figure 155]
[Figure 156]
[Figure 157]
[Figure 158]
[Figure 159]
[Figure 160]
[Figure 161]
[Figure 162]
[Figure 163]
[Figure 164]
[Figure 165]
[Figure 166]
[Figure 167]
[Figure 168]
[Figure 169]
[Figure 170]
[Figure 171]
[Figure 172]
[Figure 173]
[Figure 174]
[Figure 175]
[Figure 176]
[Figure 177]
[Figure 178]
[Figure 179]
[Figure 180]
< >
page |< < of 283 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s>
                <pb xlink:href="043/01/222.jpg" pagenum="43"/>
              tur DH ad OF erit vt decem ad tria: ſed GC dupla
                <lb/>
              eſt ipſius DH; igitur GC ad FO vt viginti ad tria: ſed
                <lb/>
              quia tripla exiſtente AO ipſius OG, eſt tota AG ipſius
                <lb/>
              AO ſeſquitertia, erit quoque GE, ipſius OF ſeſquiter­
                <lb/>
              tia, propter ſimilitudinem triangulorum AGE, AOF,
                <lb/>
              hoc eſt qualium partium æqualium OF trium, talium GE
                <lb/>
              quatuor; qualium eſt GC hoc eſt BG viginti, talium
                <lb/>
              erit EG quatuor, & EC ſexdecim: dempta igitur EG
                <lb/>
              ex GC, & addita ipſi BG, qualium eſt EC ſexdecim:
                <lb/>
              talium erit BE vigintiquatuor: ſed vt vigintiquatuor ad
                <lb/>
              ſexdecim, ita ſunt tria ad duo, quæ proportio eſt ſeſqui­
                <lb/>
              altera, ſeſquialtera igitur erit BE ipſius EC, oſtenſa eſt
                <lb/>
              autem AF ipſi FE tripla. </s>
              <s>Manifeſtum eſt igitur pro­
                <lb/>
              poſitum. </s>
            </p>
            <p type="head">
              <s>
                <emph type="italics"/>
              PROPOSITIO XXII.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>Si duo triangula mixta prædicti generis verti­
                <lb/>
              cem communem habeant, qui eſt contactus, &
                <lb/>
              baſes æquales in eadem recta linea, vel continuas,
                <lb/>
              vel ſegmento interiecto, tota extra ſiguram verſa
                <lb/>
              cauitate; centrum grauitatis compoſiti ex vtro­
                <lb/>
              que eſt pun ctum illud, in quo recta linea à vertice
                <lb/>
              ad bipartitæ rectæ prædictis ſectionibus interce­
                <lb/>
              ptæ, in qua ſunt baſes dictorum triangulorum ſe­
                <lb/>
              ctionis punctum pertinens ſic diuiditur; vt pars,
                <lb/>
              quæ eſt ad verticem ſit tripla reliquæ. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>Sint duo prædicti generis triangula ABC, ADE ha­
                <lb/>
              bentia verticem A communem, qui eſt contactus recta.
                <lb/>
              </s>
              <s>rum cum parabolis, tangente AB parabolam AC, & </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>