Buonamici, Francesco
,
De motu libri X
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 410
411 - 420
421 - 430
431 - 440
441 - 450
451 - 460
461 - 470
471 - 480
481 - 490
491 - 500
501 - 510
511 - 520
521 - 530
531 - 540
541 - 550
551 - 560
561 - 570
571 - 580
581 - 590
591 - 600
601 - 610
611 - 620
621 - 630
631 - 640
641 - 650
651 - 660
661 - 670
671 - 680
681 - 690
691 - 700
701 - 710
711 - 720
721 - 730
731 - 740
741 - 750
751 - 760
761 - 770
771 - 780
781 - 790
791 - 800
801 - 810
811 - 820
821 - 830
831 - 840
841 - 850
851 - 860
861 - 870
871 - 880
881 - 890
891 - 900
901 - 910
911 - 920
921 - 930
931 - 940
941 - 950
951 - 960
961 - 970
971 - 980
981 - 990
991 - 1000
1001 - 1010
1011 - 1020
1021 - 1030
1031 - 1040
1041 - 1050
1051 - 1055
>
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 410
411 - 420
421 - 430
431 - 440
441 - 450
451 - 460
461 - 470
471 - 480
481 - 490
491 - 500
501 - 510
511 - 520
521 - 530
531 - 540
541 - 550
551 - 560
561 - 570
571 - 580
581 - 590
591 - 600
601 - 610
611 - 620
621 - 630
631 - 640
641 - 650
651 - 660
661 - 670
671 - 680
681 - 690
691 - 700
701 - 710
711 - 720
721 - 730
731 - 740
741 - 750
751 - 760
761 - 770
771 - 780
781 - 790
791 - 800
801 - 810
811 - 820
821 - 830
831 - 840
841 - 850
851 - 860
861 - 870
871 - 880
881 - 890
891 - 900
901 - 910
911 - 920
921 - 930
931 - 940
941 - 950
951 - 960
961 - 970
971 - 980
981 - 990
991 - 1000
1001 - 1010
1011 - 1020
1021 - 1030
1031 - 1040
1041 - 1050
1051 - 1055
>
page
|<
<
of 1055
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
pb
pagenum
="
207
"/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1464
"/>
<
lb
/>
tur ab æternitate cum mobilis, tum etiam mouentis, de quo diſputatum eſt 8. Phyſ. & 2. de or
<
lb
/>
tu & interitu. </
s
>
<
s
>Neque tempus facit, vt cauſſa, continuationem in motu, ſed vt nota quædam,
<
lb
/>
eiuſque menſura quemadmodum intelligetur poſteà.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1459
"/>
E</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1460
"/>
F</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1461
"/>
a 1. de an.
<
lb
/>
T. 47.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1462
"/>
G</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1463
"/>
H</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1464
"/>
A</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
head
">
<
s
>
<
emph
type
="
italics
"/>
Dubitata diſſoluuntur contra rationem continuitatis in motu, & afferuntur corollaria
<
lb
/>
quędam ex dixtis. </
s
>
<
s
>Cap. </
s
>
<
s
>XXXVII
<
emph.end
type
="
italics
"/>
.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>OPPOSITA item non obſtant. </
s
>
<
s
>Nanque in pulſu lyrę duplex eſt ſubiectum, chordę ipſę
<
lb
/>
quę pulſantur, & aër qui excipit pulſum & ſonum: intermittitur ſanè de chordis, ſed aëris
<
lb
/>
partes ſunt continentes, vnde emanat ſonus, atque ille quidem continuus: quæ tamen continui
<
lb
/>
tas, licet exactiſsima non ſit, nihilominus in eius generis ambitu reperitur. </
s
>
<
s
>Inde etiam facilè di
<
lb
/>
luitur inſtantia ſecunda. </
s
>
<
s
>Nam tertia ſumit quiddam, quod fieri non poteſt, motum, inquam,
<
lb
/>
eſſe vnius totius continui in quo nulla ſit diſtinctio partium, neque intra, neque extra: cùm ta
<
lb
/>
men ſine
<
expan
abbr
="
partiũ
">partium</
expan
>
difformitate, atque aliquo quieſcente & ſpatio ſiue intra mobile, ſiue extra, nul
<
lb
/>
lus motus obiri poſsit. </
s
>
<
s
>Verùm quoniam aliqua de continuitate illa dicta ſunt quæ à natura ſpa
<
lb
/>
tij deducuntur, non inutile fortaſſe fuerit pauca quędam ad ipſum pertinentia nunc adiungere.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>
<
arrow.to.target
n
="
marg1465
"/>
<
lb
/>
Quoniam non iniuria mirabitur quiſpiam, cur tam diuerſa ratio ſit illius quod pertranſitur in la
<
lb
/>
tione & alteratione: nanque in latione nil refert vtrum ſpatium conſtet è contiguis corporibus
<
lb
/>
nec'ne. </
s
>
<
s
>in alteratione verò vnum oportet eſſe ſubiectum; & ſi enim per ignem & aërem fit mo
<
lb
/>
tus, nil ipſum prohibet eſſe vnum, atque continuum motum. </
s
>
<
s
>Audio quoſdam ita reſpondere,
<
lb
/>
ſpatium extrinſecum eſſe motui, neque idem eſſe lationem & ſpatium ſuper quo fit latio, neque
<
lb
/>
aliud eſſe lationem quàm habitudinem mobilis ad ſpatium. </
s
>
<
s
>in alteratione verò idem eſſe quali
<
lb
/>
tatem, & id per quod fit alteratio. </
s
>
<
s
>Cęterùm nos oſtendemus poſthàc, ſpatium naturale eſſe in
<
lb
/>
trinſecum motui ad locum: quoniam ſit quoddam vbi imperfectum, & rationem eſſe parem in
<
lb
/>
alteratione & latione, quod attinet ad proceſſum & acquiſitionem termini ad quem & formæ.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>Verùm arbitror ipſos eſſe deceptos, quòd duxerint ſpatium à materia corporum per quæ mobile
<
lb
/>
feratur; cùm ſpatium ſit terminus eorum corporum per accidens, per ſe verò, vt deſcribit diſtan
<
lb
/>
tiam inter centrum & circunferentiam mundi, quæ eſt vna mathematicè, hoc eſt, per ſe, licet va
<
lb
/>
riis ſubiectis fundetur, & terminos obtineat in diuerſis corporibus, non minus quàm vna ſit linea
<
lb
/>
à centro ad extremum cęlum non interrupta, licet corpora ſint plura: ſunt enim ſimul; quo fit,
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1466
"/>
<
lb
/>
vt vnum ſpatium per illa etiam corpora diuerſa conſeruetur. </
s
>
<
s
>Si prętereà ſucceſsio motui per ſe,
<
lb
/>
& eſſentialiter ineſt: ergo & neceſſariò; quòd ſi ſucceſsio non ſeiungitur à continuitate, planum
<
lb
/>
quòd etiam continuitas neceſſariò conſequitur motum. </
s
>
<
s
>Sed vide obſecrò ne labaris imprudens
<
lb
/>
in fallaciam: quandò etiam non neceſſe eſt, motum vnum eſſe continuum: ſed multi reperiun
<
lb
/>
tur item interpellati, motus quidem ad locum, vt quando Florentiam proficiſcor, & in diuerſo
<
lb
/>
rio pernocto. </
s
>
<
s
>De alteratione & auctione non dubium, de ortu item ſuſpicio eſſe poteſt. </
s
>
<
s
>neque
<
lb
/>
enim continuatus eſt, iudicio noſtro, ſuperiorum elementorum ortus, in æſtate illa magna quam
<
lb
/>
memorat Ariſtoteles, aut inferiorum, in magna hyeme. </
s
>
<
s
>procedit ad certum quendam natura gra
<
lb
/>
dum, & ibi ab afflicta ab oppoſito tantiſper otiatur.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1465
"/>
B</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1466
"/>
C</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
emph
type
="
italics
"/>
Nec res hunc tenere poſſent perferre laborem
<
emph.end
type
="
italics
"/>
;</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
emph
type
="
italics
"/>
Si non tanta quies iret:
<
expan
abbr
="
friguſq́
">friguſque</
expan
>
;
<
expan
abbr
="
caloremq́
">caloremque</
expan
>
<
emph.end
type
="
italics
"/>
;</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
emph
type
="
italics
"/>
Inter, & exciperet cęli indulgentia terras
<
emph.end
type
="
italics
"/>
.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>At noſce, cùm definitur motus, accipi vt fluxum, non habita ratione formæ fluentis. </
s
>
<
s
>hæc enim
<
lb
/>
interpellari
<
expan
abbr
="
quandoq;
">quandoque</
expan
>
poteſt, fluxus autem quoad permanet, eſt continuus. </
s
>
<
s
>prætereà vnum mo
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1467
"/>
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
tũ
">tum</
expan
>
neceſſariò definiri, quia primus definitur; hic verò neceſſariò continuus. </
s
>
<
s
>& ſi reipſa vnus pri
<
lb
/>
mus eſt, qui in orbem fit, qui monſtratur eſſe continuus, nec interpellatus: at etiam ei motui qui
<
lb
/>
primus eſt, quatenus primus & vnus ſcilicet, continuitas eſt attribuenda: ita tamen, vt quanuis
<
lb
/>
ea neceſſariò motum vnum comitetur; at non neceſſariò genus hoc continuitatis ſit de eſſentia
<
lb
/>
motus, cuius rei ſignum illud eſt, quia probatur continuitas ab Ariſtotele de primo motu, & ex il
<
lb
/>
lis principiis quæ non modò nobis priora ſunt, verùm etiam natura, vt ſpatium & termini. </
s
>
<
s
>Hæc
<
lb
/>
atque alia huiuſmodi ſatis ſignificant nobis ordinem
<
expan
abbr
="
quendã
">quendam</
expan
>
reperiri inter hos motus, & ea præ
<
lb
/>
cipuè quæ de continuitatis cauſsis allata ſunt, id perſuadent. </
s
>
<
s
>potiſsimè enim quæcunque cauſſa
<
lb
/>
illa fuerit, euidens euadit in motu qui fit ad locum, ex quo
<
expan
abbr
="
demõſtrationem
">demonſtrationem</
expan
>
illam Ariſtotelicam
<
lb
/>
ad huiuſmodi rem ſpectantem de latione ipſa primo loco conſtituram eſſe credo; de reliquis ve
<
lb
/>
rò ſecundò: quemadmodum indicauimus olim fieri in demonſtrandis proprietatibus
<
expan
abbr
="
eorũ
">eorum</
expan
>
quæ
<
lb
/>
ſunt ad vnum, & inde ſubiectum diuiduum iudicatum, quòd per ſe tale eſt in motu qui eſt ad lo
<
lb
/>
cum, licèt non primò; in cęteris autem etſi quantum, per accidens, at non neceſſariò, quatenus
<
lb
/>
eiuſmodi eſt cauſſa ſucceſsionis in motu, ſed propter materiæ
<
expan
abbr
="
latitudinẽ
">latitudinem</
expan
>
, vnde fit, vt omnis mu
<
lb
/>
tatio per ſe etiam ſi fiat
<
foreign
lang
="
grc
">ἀθρόως</
foreign
>
, in tempore tamen abſoluatur. </
s
>
<
s
>Quare quòd tempus vnum ſit, </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>