Cap.
5. de ae
ris grauitate
æquilibrio,
ſtructura, &
vi elaterią
eius.
ris grauitate
æquilibrio,
ſtructura, &
vi elaterią
eius.
PROP. CV.
Exponitur quare, & quando aer relictus in fiſtula Torri
celliana altitudinem mercurij conſuetam deprimere
debeat; & ſimul traditur modus menſurandi
maximam aeris dilatationem.
celliana altitudinem mercurij conſuetam deprimere
debeat; & ſimul traditur modus menſurandi
maximam aeris dilatationem.
EX Roberuallij pulcherrima obſeruatione illius
veſicæ cyprinæ, quæ in vacuo fiſtulæ dilatatur
ego conieci reperiri facilè poſſe in eodem Torricel
liano inſtrumento maximam amplitudinem, ad quam
aer non compreſſus à vi externa, & in ſua libertatę
relictus dilatari queat, quæ dilatatio certum, ac de
terminatum ſpatium in vacuo Torricelliano occupa
ret, quod nimirum ſufficienter exciperet maximam
eiuſdem aeris expanſionem. Hinc poſtea deducebam
molem aeris, quæ præcisè ſpatium vacuum in Tor
ricelliano inſtrumento occuparet (quam molem me
diocrem appellabimus) non poſſe deorsùm impelle
re, & magis comprimere ſuperficiem ſupremam mer
curij ſtagnantis, ac proindè omnes moles aeris mi
nores illa, & ideò minus ſpatium poſt totalem eo
rum dilatationem exigentes non poſſe prædictam
mercurij ſupremam ſuperficiem deprimere, cum è con
trà moles omnes acris excedentes ſupradictam me
diocrem molem, & ideò exigentes amplius ſpa
tium deprimere neceſſariò ſupremam mercurij ſuper
ficiem in fiſtula infra conſuetam altitudinem vnius
cubiti, & quadrantis.
veſicæ cyprinæ, quæ in vacuo fiſtulæ dilatatur
ego conieci reperiri facilè poſſe in eodem Torricel
liano inſtrumento maximam amplitudinem, ad quam
aer non compreſſus à vi externa, & in ſua libertatę
relictus dilatari queat, quæ dilatatio certum, ac de
terminatum ſpatium in vacuo Torricelliano occupa
ret, quod nimirum ſufficienter exciperet maximam
eiuſdem aeris expanſionem. Hinc poſtea deducebam
molem aeris, quæ præcisè ſpatium vacuum in Tor
ricelliano inſtrumento occuparet (quam molem me
diocrem appellabimus) non poſſe deorsùm impelle
re, & magis comprimere ſuperficiem ſupremam mer
curij ſtagnantis, ac proindè omnes moles aeris mi
nores illa, & ideò minus ſpatium poſt totalem eo
rum dilatationem exigentes non poſſe prædictam
mercurij ſupremam ſuperficiem deprimere, cum è con
trà moles omnes acris excedentes ſupradictam me
diocrem molem, & ideò exigentes amplius ſpa
tium deprimere neceſſariò ſupremam mercurij ſuper
ficiem in fiſtula infra conſuetam altitudinem vnius
cubiti, & quadrantis.