Borro, Girolamo, De motu gravium et levium, 1575

Page concordance

< >
< >
page |< < of 316 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <subchap1>
              <p type="main">
                <s id="s.001457">
                  <pb pagenum="208" xlink:href="011/01/228.jpg"/>
                  <emph type="italics"/>
                ſpoſitum, propagat, & ſimile cum ſimili copulat: ſi enim ocu­
                  <lb/>
                lus per mediam ſpeciem, non tantum ſimilis, sed quodammodo
                  <lb/>
                fit res quæ videtur: ſi intellectus per eamdem ſpeciem, non ſo
                  <lb/>
                lum fit ſimilis illius rei, quæ intelligitur, sed fit ſuo modo idem;
                  <lb/>
                cur orta inter magnetem, & ferrum ſimilitudinis reciproca­
                  <lb/>
                tione beneficio ſpecierum ſpiritalium, quæ à magnete mana­
                  <lb/>
                runt, & ferro communicatæ fuerunt, ferrum magneti ſimi­
                  <lb/>
                le non fiet? </s>
                <s id="s.001458">& ad magnetem vt ad ſimilem non mouebitur?
                  <lb/>
                </s>
                <s id="s.001459">Hac ſimilitudinis proprietate stirpes ſuccum è terra idoneum
                  <lb/>
                & vna quæque corporis humani particula, id quod in ſangui­
                  <lb/>
                ne ſibi familiare, & conueniens eſt, allicit.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="s.001460">
                  <emph type="italics"/>
                Roget quis, cur extremum nauigatoriæ pixidis perpendi­
                  <lb/>
                culum temperati magnete ferri, tanta diſtantia ad eas ſem­
                  <lb/>
                per partes ſe conuertat, quæ ad polos ſpectant? </s>
                <s id="s.001461">Huius rei cau
                  <lb/>
                ſas inuestigare, atque inuenire quam difficillimum est. </s>
                <s id="s.001462">ego
                  <lb/>
                vero (ſaluo ſemper aliorum meliori iudicio) eaſdem in ſpecies
                  <lb/>
                iſtas ſpiritales referendas eſſe reor, quæ ſiue ab altissimis, &
                  <lb/>
                ſecundum quamlibet loci differentiam, vastissimis ex magne­
                  <lb/>
                te Riphæis montibus, ſiue ab alia quauis re, quæ magneti pro
                  <lb/>
                portione reſpondeat, egreſſæ & per medium propagatæ, ad
                  <lb/>
                pixidis vſque perpendiculum producuntur,
                  <expan abbr="perpẽdiculum">perpendiculum</expan>
                rei
                  <lb/>
                illi ſimilem reddunt, quæ est aut magnes, aut magnetis pro­
                  <lb/>
                portione reſpondet; ferrum deinde perpendiculi harum ſpiri­
                  <lb/>
                talium ſpecierum vi & efficacia ad montes magnetis, vel
                  <lb/>
                ad res alias magneti proportione reſpondentes, vt ad ſimiles
                  <lb/>
                mouetur; non vi, sed harum ſpiritalium ſpecierum efficacia.
                  <lb/>
                </s>
                <s id="s.001463">Nec ſit, qui propter magnam distantiam per quam ſpecies
                  <lb/>
                multiplicari debeant, conturbetur; quoniam à cælo ab oculis
                  <lb/>
                noſtris maximopere diſtanti lucis ſpecies propagantur, qua­
                  <lb/>
                rum propagatione nos ſtellas ſpectamus. </s>
                <s id="s.001464">Non ne Plinio teste
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
            </subchap1>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>