Newton, Isaac
,
Philosophia naturalis principia mathematica
,
1713
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 510
511 - 524
>
Scan
Original
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 510
511 - 524
>
page
|<
<
of 524
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
pb
xlink:href
="
039/01/023.jpg
"/>
metarum prorſus regulari, nullam ipſos reſiſtentiam pati quæ vel
<
lb
/>
minimum ſentiri poteſt; atque adeo neutiquam in materiam ul
<
lb
/>
lam incurſare, cujus aliqua ſit vis reſiſtendi, vel proinde cujus ali
<
lb
/>
qua ſit denſitas ſeu vis Inertiæ. </
s
>
<
s
>Nam reſiſtentia Mediorum ori
<
lb
/>
tur vel ab inertia materiæ fluidæ, vel a defectu lubricitatis. </
s
>
<
s
>Quæ
<
lb
/>
oritur a defectu lubricitatis, admodum exigua eſt; & ſane vix
<
lb
/>
obſervari poteſt in Fluidis vulgo notis, niſi valde tenacia fuerint
<
lb
/>
adinſtar Olei & Mellis. </
s
>
<
s
>Reſiſtentia quæ ſentitur in Aere, Aqua,
<
lb
/>
Hydrargyro, & hujuſmodi Fluidis non tenacibus fere tota eſt
<
lb
/>
prioris generis; & minui non poteſt per ulteriorem quemcunque
<
lb
/>
gradum ſubtilitatis, manente Fluidi denſitate vel vi inertiæ, cui
<
lb
/>
ſemper proportionalis eſt hæc reſiſtentia; quemadmodum clariſ
<
lb
/>
ſime demonſtratum eſt ab Auctore noſtro in peregregia Reſiſten
<
lb
/>
tiarum Theoria, quæ paulo nunc accuratius exponitur, hac ſe
<
lb
/>
cunda vice, & per Experimenta corporum cadentium plenius
<
lb
/>
confirmatur. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>Corpora progrediendo motum ſuum Fluido ambienti paulatim
<
lb
/>
communicant, & communicando amittunt, amittendo autem re
<
lb
/>
tardantur. </
s
>
<
s
>Eſt itaque retardatio motui communicato proportio
<
lb
/>
nalis; motus vero communicatus, ubi datur corporis progredientis
<
lb
/>
velocitas, eſt ut Fluidi denſitas; ergo retardatio ſeu reſiſtentia
<
lb
/>
erit ut eadem Fluidi denſitas; neque ullo pacto tolli poteſt, niſi
<
lb
/>
a Fluido ad partes corporis poſticas recurrente reſtituatur motus
<
lb
/>
amiſſus. </
s
>
<
s
>Hoc autem dici non poterit, niſi impreſſio Fluidi in cor
<
lb
/>
pus ad partes poſticas æqualis fuerit impreſſioni corporis in Flui
<
lb
/>
dum ad partes anticas, hoc eſt, niſi velocitas relativa qua Flui
<
lb
/>
dum irruit in corpus a tergo, æqualis fuerit velocitati qua cor
<
lb
/>
pus irruit in Fluidum, id eſt, niſi velocitas abſoluta Fluidi re
<
lb
/>
currentis duplo major fuerit quam velocitas abſoluta Fluidi pro
<
lb
/>
pulſi; quod fieri nequit. </
s
>
<
s
>Nullo igitur modo tolli poteſt Flui
<
lb
/>
dorum reſiſtentia, quæ oritur ab corundem denſitate & vi in
<
lb
/>
ertiæ. </
s
>
<
s
>Itaque concludendum erit; Fluidi cæleſtis nullam eſſe
<
lb
/>
vim inertiæ, cum nulla ſit vis reſiſtendi: nullam eſſe vim qua
<
lb
/>
motus communicetur, cum nulla ſit vis inertiæ: nullam eſſe vim
<
lb
/>
qua mutatio quælibet vel corporibus ſingulis vel pluribus indu
<
lb
/>
catur, cum nulla ſit vis qua motus communicetur: nullam eſſe
<
lb
/>
omnino efficaciam, cum nulla ſit facultas mutationem quamlibet
<
lb
/>
inducendi. </
s
>
<
s
>Quidni ergo hanc Hypotheſin, quæ fundamento
<
lb
/>
plane deſtituitur, quæque naturæ rerum explicandæ ne minimum
<
lb
/>
quidem inſervit, ineptiſſimam vocare liceat & Philoſopho pror-</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>