Borro, Girolamo, De motu gravium et levium, 1575

Page concordance

< >
Scan Original
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
< >
page |< < of 316 > >|
1ſtabili, nempè de motu diſputari; ideo ſat erit, ſi diſceptatio
talis ſit, qualis eſt illa, quæ facilè redargui non potest: in quæ
nobiſcum bene actum putabimus, ſi non demonstrata verita­
te, ſed probabilibus ſaltem argumentis confirmata, ſimilitu­
dinem
veri conſecuti fuerimus: his contenti eſſe debebitis: æquum
eſt enim meminiſſe, & me, qui diſſeram, hominem eſſe; & vos,
qui iudicatis, homines eſſe: ergo ſi probabilia dicentur, vos, qui
homines estis, nihil vltra requirere conuenit à me, qui homo
ſum: ideo quæ ſunt ſupra hominum captum, præſtare non
poſſum: ad veritatem tamen (vt licet) agnoſcendam, cum
pro nostris tenuissimis viribus anhelo pectore aſpiremus, quæ­
rendum duximus.
Vtrum ne grauia, & leuia elementorum ſimplicia cor­
pora per ſe à ſe ipſis, an verò ab aliis recto motu moueantur.
De neceſſario tractandorum ordine.
Caput II.
Vt ritè, ac legitimè veritatem, quæ (vt Democrito ali­
quando placuit) in profundas tenebras demerſa eſt, ex
vmbris, pluſquam Cimmeriæ vmquam fuerint denſio
ribus eruamus, & in hanc ſplendidissimam lucem produca­
mus, ordo explicandorum huic quæſtioni adhibendus eſt, quo
intelligentiam rerum, præſertim abditarum, iuuari, atque etiam
inuentionem latentium rationum dirigi, quibusſlibet vel me­
diocriter eruditis perſpicuum est: Perfecta enim eſt ordinis
intelligentia, qua duce nemo res ipſas ignorare poteſt: cum ſo­
la hæc ſit via, & ratio doctrinarum ad perſpicuitatem aptiſ­
ſima, & ad abſolutam rerum cognitionem accommodatissima:
ean nos in præſentia ingrediemur: ne nobis vſu veniat id, quod
Morioni cuidam iampridem vſu venerat: qui in heri culinam

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index