Buonamici, Francesco
,
De motu libri X
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 410
411 - 420
421 - 430
431 - 440
441 - 450
451 - 460
461 - 470
471 - 480
481 - 490
491 - 500
501 - 510
511 - 520
521 - 530
531 - 540
541 - 550
551 - 560
561 - 570
571 - 580
581 - 590
591 - 600
601 - 610
611 - 620
621 - 630
631 - 640
641 - 650
651 - 660
661 - 670
671 - 680
681 - 690
691 - 700
701 - 710
711 - 720
721 - 730
731 - 740
741 - 750
751 - 760
761 - 770
771 - 780
781 - 790
791 - 800
801 - 810
811 - 820
821 - 830
831 - 840
841 - 850
851 - 860
861 - 870
871 - 880
881 - 890
891 - 900
901 - 910
911 - 920
921 - 930
931 - 940
941 - 950
951 - 960
961 - 970
971 - 980
981 - 990
991 - 1000
1001 - 1010
1011 - 1020
1021 - 1030
1031 - 1040
1041 - 1050
1051 - 1055
>
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
361 - 370
371 - 380
381 - 390
391 - 400
401 - 410
411 - 420
421 - 430
431 - 440
441 - 450
451 - 460
461 - 470
471 - 480
481 - 490
491 - 500
501 - 510
511 - 520
521 - 530
531 - 540
541 - 550
551 - 560
561 - 570
571 - 580
581 - 590
591 - 600
601 - 610
611 - 620
621 - 630
631 - 640
641 - 650
651 - 660
661 - 670
671 - 680
681 - 690
691 - 700
701 - 710
711 - 720
721 - 730
731 - 740
741 - 750
751 - 760
761 - 770
771 - 780
781 - 790
791 - 800
801 - 810
811 - 820
821 - 830
831 - 840
841 - 850
851 - 860
861 - 870
871 - 880
881 - 890
891 - 900
901 - 910
911 - 920
921 - 930
931 - 940
941 - 950
951 - 960
961 - 970
971 - 980
981 - 990
991 - 1000
1001 - 1010
1011 - 1020
1021 - 1030
1031 - 1040
1041 - 1050
1051 - 1055
>
page
|<
<
of 1055
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
pb
pagenum
="
210
"/>
autem eſt, plus in vicinius poſſe quàm in remotius. </
s
>
<
s
>Ita illud quod frequentius fiet, erit ex natu
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1476
"/>
<
lb
/>
ra magis, & magis per ſe, quàm id quod rarius accidet. </
s
>
<
s
>Quòd ſi demonſtratio de illo exiſtit
<
lb
/>
quod per ſe eſt, erit ſanè de eo quod frequentius, mutatio vero quæ vniuersè fit &
<
foreign
lang
="
grc
">ἀθρόως</
foreign
>
, cùm
<
lb
/>
ſit rarior, tanquam fit per accidens, omittetur. </
s
>
<
s
>Proinde ſi mutationes metaphoricè dictas exclu
<
lb
/>
damus: nullam ego rationem ſatis efficacem comperio aduerſus Aueroëm. </
s
>
<
s
>Quamobrem de
<
lb
/>
probabilitate ſententiæ reſtat vt agamus in poſterum.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1469
"/>
F</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1470
"/>
G</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1471
"/>
H</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1472
"/>
A</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1473
"/>
B</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1474
"/>
C</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1475
"/>
D</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
>
<
margin.target
id
="
marg1476
"/>
E</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
head
">
<
s
>
<
emph
type
="
italics
"/>
Quæ Latini de demonſtratione 6. Phyſ. dixerint, & quid de illa Peripateticè statui
<
lb
/>
conueniat. </
s
>
<
s
>Caput IXL
<
emph.end
type
="
italics
"/>
.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>AD hæc D. Thomas poſita conſueta partitione motus, quemadmodum ſecerat Auempace,
<
lb
/>
ſecundum quantum .ſ. </
s
>
<
s
>& quale, reſpondet, agi ſanè in hac demonſtratione de diuiſione mo
<
lb
/>
tus ſecundum quantum; eam tamen pertinere quodammodo ad omnes alios motus: nanque &
<
lb
/>
generabile diuidi poſſe, & partim eſſe ſub termino à quo, partim ſub termino ad quem; nimi
<
lb
/>
rùm, antequam genitum ſit, ſub priuatione, ſed interim habere aliquid formæ, vtpote id quod
<
lb
/>
per præuias affectioneis exhibetur, & quod in qualitate mutatur, ſecundùm quantum diuiditur:
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1477
"/>
<
lb
/>
quandò vna pars quæ primum affecta fuit, proximam ſibi deinceps afficit. </
s
>
<
s
>Pugnant hæc ſecum,
<
lb
/>
niſi fallimur. </
s
>
<
s
>Tùm quia diuiſio generabilis non erit, vt ipſe vult, ſecundùm quantum, ſed ſecun
<
lb
/>
dùm quale: quippe merito præuiarum affectionum, aut niſi remotè admodum & per accidens.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>(Neque enim volunt ipſas attingere ſubſtantiam, veluti nos, ſed intra cancellos accidentium ſe
<
lb
/>
continere) quatenus .ſ. </
s
>
<
s
>quali accidit eſſe quantum. </
s
>
<
s
>eſſet ſanè diuiſio ſecundùm quantum, vbi vna
<
lb
/>
pars genita primùm fuiſſet, mox altera gigneretur. </
s
>
<
s
>at quoniam totum non nunquam ſimul fit,
<
lb
/>
vt puto, in minimis & vniformibus, quæ'nam erit huiuſmodi
<
expan
abbr
="
generabiliũ
">generabilium</
expan
>
partitio? </
s
>
<
s
>certè nulla.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>Deinde excluditur hac reſponſione
<
foreign
lang
="
grc
">ἀθρόα</
foreign
>
illa mutatio, quòd ipſe cenſeat in omni affectione par
<
lb
/>
tem à parte affici, neque tamen id perpetuò fiat neceſſe eſt. </
s
>
<
s
>Præterquàmquòd licet quærere de
<
lb
/>
prima illa parte: an'ne particulatim afficiatur, & certè non videtur, ne fortè minimo minus in
<
lb
/>
natura conſequatur. </
s
>
<
s
>Valent verò hæc ſaltem aduerſus Latinos, licet aliquem exitum ex noſtris
<
lb
/>
decretis reperire poſsint. </
s
>
<
s
>Quòd ſi vniuersè mutetur, ergo non conuenit illi diuiſio ſecundùm
<
lb
/>
ſubiectum, quam ipſe adhibet, ſed ſecundùm formam, quam ipſe negat. </
s
>
<
s
>Mitto nunc obiectio
<
lb
/>
nem illam, quia falsò fuerit aſſumptum à D. Thoma, neque diuiſionem generabilis eſſe
<
expan
abbr
="
ſecũdùm
">ſecundùm</
expan
>
<
lb
/>
formam; ita vt duplici nomine ſit arguendus; tùm quia, cùm ſtatuit in hac demonſtratione tra
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1478
"/>
<
lb
/>
ctari diuiſionem ſecundùm quantum, is tamen diuidat generabile ſecundùm quale; tùm etiam
<
lb
/>
quia diuiſionem generabilis ſecundùm quale, hoc eſt, ſecundùm formam adminiſtrari poſſe ne
<
lb
/>
gauerit. </
s
>
<
s
>Etenim quod in hac diuiſione ſumitur, eſt apparatus: apparatus autem, vt ipſe cenſet,
<
lb
/>
non eſt pars generationis, ſed affectionis; cùm fit mutatio ad qualitatem per ſe, non ad
<
expan
abbr
="
ſubſtantiã
">ſubſtantiam</
expan
>
,
<
lb
/>
& cùm id reſpiciat ſubſtantiam per accidens, etiam illa quæ per accidens inſunt, in ſua demon
<
lb
/>
ſtratione recipiat. </
s
>
<
s
>Proinde Ludouicus Buccaferrea, & Toletus de hac re probabilius decreue
<
lb
/>
runt, dicentes hanc demonſtrationem pertinere duntaxat ad motum qui eſt ad locum, ſicut om
<
lb
/>
nia illa quę in libro de motu. (ſic enim paſsim citatur 6. Phyſ. libet ab Ariſtotele, quia motus ſim
<
lb
/>
pliciter ibi animaduerſus fuerit) conſtituuntur, quod veriſimile eſt propter analogiam motus
<
lb
/>
eſſe factum cuius merito efficitur, vt proprietates quæ ſunt primi illius quod eſt ad vnum; primò
<
lb
/>
de reliquis verò quodam ordine
<
expan
abbr
="
demonſtrẽtur
">demonſtrentur</
expan
>
, & ita ſumi diuiſionem ſecundùm quantum quæ
<
lb
/>
quidem manifeſta eſt in eo quod de loco mouetur, in reliquis verò mobilibus per accidens, aut
<
lb
/>
ſecundò, quatenus .ſ. </
s
>
<
s
>id conſequitur, vt ea quæ mutantur per cętera prædicamenta, ad
<
expan
abbr
="
locũ
">locum</
expan
>
quo
<
lb
/>
que moueantur. </
s
>
<
s
>Nanque nullam hîc rationem haberi ego item puto de mutatione metnphori
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1479
"/>
<
lb
/>
cè dicta. </
s
>
<
s
>Sic fit vt attributum & cauſſa quæ ſumitur in hac demonſtratione, genus omne mo
<
lb
/>
bilium complectatur. </
s
>
<
s
>Sed pace mihi liceat veſtra dicere viri præſtantiſsimi, longè mihi videmi
<
lb
/>
ni diſcedere à pręceptis analyticis, etenim inculcatis in hanc
<
expan
abbr
="
demonſtrationẽ
">demonſtrationem</
expan
>
ea quæ ſunt per ac
<
lb
/>
cidens, videlicet, diuiſionem quæ reliquis mobilibus conuenit per accidens. </
s
>
<
s
>Eſto enim quòd ana
<
lb
/>
logicè conueniat aliquod attributum, conuenit ſanè per ſe, quanuis non primò
<
expan
abbr
="
ideoq́
">ideoque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>demon
<
lb
/>
ſtrationi quoquo pacto ſubiicitur; at hoc per accidens conuenit,
<
expan
abbr
="
itaq;
">itaque</
expan
>
prorſus indemonſtrabile.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>Poſteà nimium tribuetis in hac demonſtratione ſubiecto quod ſtatuitur ſolùm, & eo conſtituto
<
lb
/>
reliqua, aut aſſumuntur, aut de illo concluduntur, à quibus omnis demonſtrationum varietas du
<
lb
/>
citur. </
s
>
<
s
>Nam prout prædicatum fuerit, talis quoque ratio
<
expan
abbr
="
demonſtratioq́
">demonſtratioque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>ſit neceſſe eſt: ita vt, ab
<
lb
/>
eo demonſtratio, vt ſic dixerim, informetur & determinetur. </
s
>
<
s
>Idcirco, ſi vniuocum, ſiue ad vnum
<
lb
/>
fuerit prædicatum, pari etiam conditione prædita erit demonſtratio: ſic quoque pro ratione
<
lb
/>
medij conſtituitur. </
s
>
<
s
>nam, ſi neceſſarium fuerit, erit etiam demonſtratio talis, etſi per accidens, &
<
lb
/>
probabile, idem quoque iudicium de argumentatione illa facere oportebit. </
s
>
<
s
>At ſubiectum nil
<
lb
/>
aliud pręſtat, quàm vt ſuſtineat affectioneis & habeat in ſe ipſo certam cauſſam, ob quam inſint </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>