Barrow, Isaac, Lectiones opticae & geometricae : in quibus phaenomenon opticorum genuinae rationes investigantur, ac exponuntur: et generalia curvarum linearum symptomata declarantur

Page concordance

< >
Scan Original
231 38
232 39
233 40
234 41
235 42
236 43
237 44
238 45
239 46
240 47
241 48
242 49
243 50
244 51
245 52
246 53
247 54
248 55
249 56
250 57
251 58
252 59
253 60
254 61
255 62
256 63
257 64
258 65
259 66
260 67
< >
page |< < (37) of 393 > >|
23037
Ut ſi ad rectam α δ applicetur plana ſuperficies α δ μ, & utcun-
11Fig. 23, 24. que divisâ AD punctis B, C, ſimilitérque dicisâ rectâ α δ punctis
22Hæc poſthac
γτωμετριηίο
τερον demo@-
ſtrata haben-
tur.
que divisâ AD punctis B, C, ſimilitérque dicisâ rectâ α δ punctis
β, γ, fuerit ut BM ad CM ità ſuperficies β α μ, ad ſuperficiem
γ α μ, &
hoc in comparationibus univerſis taliter inſtitutis contingat;
_completo parallelogrammo α δ μ φ, ſe habebit recta_ AP _adrectam_ TP
_ut ſuperficies αδ μ adl parallelogrammum_ α δ μ φ.
Et enim ſi recta
α δ commune tempus defignare concipiatur, quo recta AD motu
æquabili, rectáque DM motu continuè accelerato tranſiguntur,
recta δ μ bene deſignabit velocitatem hujus definiti temporis maxi-
mam, quam habet punctum deſcendens in curvæ puncto M infimo;

hoc eſt velocitatem quâ recta TP uniformiter decurritur eodem tem-
pore;
quapropter (ut antehac commonſtratum eſt.) _Parallelogram-_
_mum_ α δ μ φ optimè _Spatium_ repræſentabit, quod hâc eâdem per-
manente velocitate per totum tempus α δ uniformiter deſcribitur,
hoc eſt ipſam rectam TP.
Cum igitur, ex hypotheſis præſtratæ con
ditione, figura δ α μ rectam DM, vel AP, repræſentet, erit ut figura
δ αμ ad parallelogrammum α δ μ φ, ità AP ad TP;
cognitáque
proinde modo quovis iſtâ proportione, ſimul hæc innoteſcet;
& re-
ciprocè.
Exemplo res manifeſtior evadet uno, vel altero. Propoſita
curva ſit _parabola quadratica_, ſeu in qua rectæ BM, CM ſe
habent, ut quadrata ex AB, AC, hoc eſt ut quadrata ex α β, α γ.

Ergò ſi figura α δ μ ſit triangulum, id optimè quadrabit huic negotio.

Nam eo ſuppoſito ſemper triangula βαμ, γαμ proportionalia erunt
quadratis ex α β, αγ, hoc eſt rectis BM;
CM. Quoniam verò
triangulum δ α μ parallelogrammi δ α φ μ eſt ſubduplum, erit
recta AP quoque rectæ TP ſubdupla;
quod ità ſe habere demon-
ſtratum habetur in _conicis elementis_, &
paſſim agnoſcitur. Sit rurſus
curva AMM _parabola cubica_;
& quoniam in ea rectæ BM, CM
ſe habent ut cubi rectarum AB, AC, hoc eſt ut cubi rectarum α β,
α γ;
& ſi _ſuperficies α δ μ fuerit complementum ſemiparabolicæ qua-_
_draticæ portionis, trilinea α β μ, α γ μ cubis ex α β, α γ proportionalia_
_erunt_ (ut à _Pappo_, ac aliis oſtenditur, &
ex _Archimidea parabolæ_
_dimenſione_ quàm facillimè deducitur) itaque negotio propoſito quàm
rectiſſimè adaptetur _parabola quadratica_;
cúmque conſtiterit ali-
undè tum figuram α δ μ ſubtriplam fore parallelogrammi α δ μ φ;

erit etiam juxta regulæ jam aſſignatæ præſcriptum recta AP quoque
ſubtripla rectæ TP.
De qua concluſione ſatis convenit inter _Geo-_
_metras_.

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index