2319LIBER I.
ſentaneum eſt, &
ingenerabile, atq;
incorruptibile ipſum
eſſe existimare, neque incrementa, decrementaq́; ſuſcipere,
neque alter ationibus ſubijci poſſe: propterea {quis} omne quod
generatur, ex cõtrario, & ex ſubiecto fit quodã: & identi-
dem quod corrumpitur, ſubiecta materia & à contrario, et
ad contrarium ſanè corrumpitur, ut primis in ſermonibus
diximus: contrariarũ uerò rerũ, & lationes contrariæ ſunt.
Si igitur nibil buic contrarium eſſe poteſt, propterea quòd
& conuerſioni nullus contrarius motus, natura rectè id à
contrarijs excepiſſe uidetur, quod ingenerabile, atq; incor-
ruptibile eſt: generatio nanq; , corruptioq́; in ipſis contra-
rijs eſt. Atuerò & id quod accreſcit, à propinquo quo-
dam accedente, ſubeunteq́; reſolutionem in materiam auge-
tur: boc autem nõ habet id, ex quo eſt ortum. Quòd ſi neq;
accreſcere, neque corrumpi poteſt, eiuſdem eſt profectò ſen
tentiæ, & alterationibus ipſum ſubijci non poſſe putare:
alter atio enim motio eſt in qualitate. Qualitatis autem ha-
bitus quidem, & diſpoſitio: non ſine mutationibus in paſ-
ſionibus fiunt, ut ſanitas, atque morbus. Quæ uerò natu-
ralium corporum in paßionibus mutantur, ea uniuerſa in-
crementa ſuſcipere, decrementaq́; uidemus: ut animaliũ cor
pora, partesq́; ipſorum, atq; plantarum etiam, & elemen-
torum ſimili modo. Quare ſi corpus quod uerſatur, neq;
incremẽta, neq; decrementa ſuſcipere poteſt, expers ipſum
& alterationũ eſſe, conſentaneum eſt rationi. Patet igitur
ex hiſce, quæ dicta ſunt, id quod primũ eſt corporũ perpe-
tuũ eſſe, & neq; accreſcere, neq; decreſcere, neq; ſeneſcere,
neq; alterationibus, neq; paßionibus ſubijci: ſi quiſpiã hiſce
quæ ſunt ſuppoſita credit. Videtur autẽ & ratio testis ijs
eſſe quæ apparent, & ea quæ apparent testes eſſe etiam
eſſe existimare, neque incrementa, decrementaq́; ſuſcipere,
neque alter ationibus ſubijci poſſe: propterea {quis} omne quod
generatur, ex cõtrario, & ex ſubiecto fit quodã: & identi-
dem quod corrumpitur, ſubiecta materia & à contrario, et
ad contrarium ſanè corrumpitur, ut primis in ſermonibus
diximus: contrariarũ uerò rerũ, & lationes contrariæ ſunt.
Si igitur nibil buic contrarium eſſe poteſt, propterea quòd
& conuerſioni nullus contrarius motus, natura rectè id à
contrarijs excepiſſe uidetur, quod ingenerabile, atq; incor-
ruptibile eſt: generatio nanq; , corruptioq́; in ipſis contra-
rijs eſt. Atuerò & id quod accreſcit, à propinquo quo-
dam accedente, ſubeunteq́; reſolutionem in materiam auge-
tur: boc autem nõ habet id, ex quo eſt ortum. Quòd ſi neq;
accreſcere, neque corrumpi poteſt, eiuſdem eſt profectò ſen
tentiæ, & alterationibus ipſum ſubijci non poſſe putare:
alter atio enim motio eſt in qualitate. Qualitatis autem ha-
bitus quidem, & diſpoſitio: non ſine mutationibus in paſ-
ſionibus fiunt, ut ſanitas, atque morbus. Quæ uerò natu-
ralium corporum in paßionibus mutantur, ea uniuerſa in-
crementa ſuſcipere, decrementaq́; uidemus: ut animaliũ cor
pora, partesq́; ipſorum, atq; plantarum etiam, & elemen-
torum ſimili modo. Quare ſi corpus quod uerſatur, neq;
incremẽta, neq; decrementa ſuſcipere poteſt, expers ipſum
& alterationũ eſſe, conſentaneum eſt rationi. Patet igitur
ex hiſce, quæ dicta ſunt, id quod primũ eſt corporũ perpe-
tuũ eſſe, & neq; accreſcere, neq; decreſcere, neq; ſeneſcere,
neq; alterationibus, neq; paßionibus ſubijci: ſi quiſpiã hiſce
quæ ſunt ſuppoſita credit. Videtur autẽ & ratio testis ijs
eſſe quæ apparent, & ea quæ apparent testes eſſe etiam
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib