1facilius mouet, & alterum
deorſum premit magis tan
quam pondus adiectum,
quod eſt hypomochlium
renitatur. At poſito ponde
re in medio, non alter alteri
maiori eſt ponderi, nec ma
gis mouet: ſed vterque vtri
que ſimile pondus adfert.
deorſum premit magis tan
quam pondus adiectum,
quod eſt hypomochlium
renitatur. At poſito ponde
re in medio, non alter alteri
maiori eſt ponderi, nec ma
gis mouet: ſed vterque vtri
que ſimile pondus adfert.
COMMENTARIVS.
Cvr cum duo.] Fuſtes teretes nodis carentes ad onera goſtan
da apti palangæ à Nonio & Varrone dicuntur, vel phalangæ
à Plinio vnde phalangarij Baiuli ijs vtentes, qui ex numero tetrapho
ri, & hexaphori dicti ſunt. Quærit igitur hîc Ariſtoteles. cur è duo
bus pondus aliquod phalanga ferentibus, quò ponderi propinquior eſt
alter, eò magis remotiori prematur. Cuius quæſtionis causam refert ad
vectem, cuius hypomochlium ſit in pondere geſtato, vel ſuſtento. Siue enim
homines ambulent: ſiue ſtent, nihil intereſt, vtpotè quod grauitate ſua
ne attollatur, ob ſiſtat. Mouendum eſt in ſuſtinente propinquiore: mouens
eſt in remotiore. Et cur ita potius, cauſam adfert, quia vectis pars ma
ior facilius mouetur, id eſt vt interpretor ſuſtinetur, vel eleuatur: ſic
que pars minor magis deprimetur, depreſſa ferentem vel ſuſtinentem ma
gis premet, vt hîc moueri non ſit aliud: quam deorſum premi: & mouere
ſuſtinere, vel attollere. Alioqui ſi mouere aliter ſumatur, ratio qua
vectis longior facilius mouet, eſt in motione circa hypomochlium am
bitus magnitudo, ob quam quia motio redditur tardior, & ideò leuior
etiam eſt, hîc conuenire non poteſt. Neque enim in hac vectis circumduci
tur: ſed premit tantum ſuſtinentes, vt quid graue. Sed & aliter quam
Ariſtoteles reſponderi poteſt, ita accepto motu, ſi dicamus alterutrum
e ſuſtinentibus eſſe fulcimentum, & alterum eſſe potentiam: mobile autem
eſſe id, quod inter vtrumque appendet. Nam verum eſt quod è tertio co
roll. prop. 2. tractatus de vecte apud Gvidum Vbaldum demonſtrate
deducitur. Nempe ſi in extremis vectis duæ ſint potentiæ, inter quas
pondus ſit ſuſpenſum. Erit vna ad alteram vt interualla inter po
tentias, & pondus reciprocè. Vt ſi ſit vectis A B, poten
tiæ A & B, pondus ſuſtentum C E, erit A ad B. vt B C
ad A C. Sit igitur vt B C ſit minor: quam A C. Ergo A
da apti palangæ à Nonio & Varrone dicuntur, vel phalangæ
à Plinio vnde phalangarij Baiuli ijs vtentes, qui ex numero tetrapho
ri, & hexaphori dicti ſunt. Quærit igitur hîc Ariſtoteles. cur è duo
bus pondus aliquod phalanga ferentibus, quò ponderi propinquior eſt
alter, eò magis remotiori prematur. Cuius quæſtionis causam refert ad
vectem, cuius hypomochlium ſit in pondere geſtato, vel ſuſtento. Siue enim
homines ambulent: ſiue ſtent, nihil intereſt, vtpotè quod grauitate ſua
ne attollatur, ob ſiſtat. Mouendum eſt in ſuſtinente propinquiore: mouens
eſt in remotiore. Et cur ita potius, cauſam adfert, quia vectis pars ma
ior facilius mouetur, id eſt vt interpretor ſuſtinetur, vel eleuatur: ſic
que pars minor magis deprimetur, depreſſa ferentem vel ſuſtinentem ma
gis premet, vt hîc moueri non ſit aliud: quam deorſum premi: & mouere
ſuſtinere, vel attollere. Alioqui ſi mouere aliter ſumatur, ratio qua
vectis longior facilius mouet, eſt in motione circa hypomochlium am
bitus magnitudo, ob quam quia motio redditur tardior, & ideò leuior
etiam eſt, hîc conuenire non poteſt. Neque enim in hac vectis circumduci
tur: ſed premit tantum ſuſtinentes, vt quid graue. Sed & aliter quam
Ariſtoteles reſponderi poteſt, ita accepto motu, ſi dicamus alterutrum
e ſuſtinentibus eſſe fulcimentum, & alterum eſſe potentiam: mobile autem
eſſe id, quod inter vtrumque appendet. Nam verum eſt quod è tertio co
roll. prop. 2. tractatus de vecte apud Gvidum Vbaldum demonſtrate
deducitur. Nempe ſi in extremis vectis duæ ſint potentiæ, inter quas
pondus ſit ſuſpenſum. Erit vna ad alteram vt interualla inter po
tentias, & pondus reciprocè. Vt ſi ſit vectis A B, poten
tiæ A & B, pondus ſuſtentum C E, erit A ad B. vt B C
ad A C. Sit igitur vt B C ſit minor: quam A C. Ergo A
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib