1per totum ſpatium decurrendum, non autem per parteis eius
aliquas inquiratur. Nam, inquis, qua ratione biſecuiſti par
tem AD, in S, biſecare etiam potuiſti partem AS, ac ſu
periores ſimilieer cæteras. Potui certè, ſed ſtandum tandem
fuit alicubi, cùm diuiſio infinita eſſe non potuerit. Quid ni igitur
iam primùm, in ea parte conſiſtamus, ex qua totius motus ac
celerati ratio perfectè intelligatur? Sed ne putes tamen, ſi
pars ſuperior AS mente, & cogitatione diuiſibilis intelligatur
infinitas in parteis, conſequens proptereà eſſe, vt per illas par
teis omneis mente confictas acceleratio varietur: motus enim,
eiuſque acceleratio effectus Phyſicus est, qui proptereà (vt in
cæteris rebus Phyſicis accidit) per parteis ſenſibileis, eaſque
pro ratione ponderis, & reſiſtentiæ medij, maiores, aut mino
res metiendus videatur. Accedit, quòd tecum, & cum Ga
lileo non ſentio corpus graue deſcendens ſtatim à quiete, atque
in omnibus, ac ſingulis indiuiſibilibus momentis accelerare
motum. Cuius rei cauſſa eſt, quòd acceleratio omnis à ſolo
medio eſt; vnde deſcenſus in vacuo ſui ſemper ſimilis, atque
vniformis exſiſteret: ſicut tunc quoque tota cauſſa deſcenſus,
nempe grauitas, ſemper eadem, ac ſui ſimilis perſeueraret.
Igitur, cùm graue quodcumque per aërem, aut aliud medium
deſcendit, talis deſcenſus à ſolagrauitate inchoatur, etiam me
dio plus, aut minùs reſiſtente, prout ipſum grauius, aut leuius
eſt, & faciliùs, aut difficiliùs diuiditur: nec priùs acceleratur
motus deſcendentis corporis, quàm à medij accurrentis, ſéque
à tergo claudentis motu, eóque iam notabili, medii reſiſtentia
ſupereretur, & grauitatis niſus, natiuaque velocitas Phyſicè
augeatur: ad quod ſine dubio requiritur pars temporis, ac spa
tii non Mathematicè minima, ſed Phyſicè notabilis, quæ cùm
pro grauium diuerſitate, & varia reſiſtentia mediorum modò.
aliquas inquiratur. Nam, inquis, qua ratione biſecuiſti par
tem AD, in S, biſecare etiam potuiſti partem AS, ac ſu
periores ſimilieer cæteras. Potui certè, ſed ſtandum tandem
fuit alicubi, cùm diuiſio infinita eſſe non potuerit. Quid ni igitur
iam primùm, in ea parte conſiſtamus, ex qua totius motus ac
celerati ratio perfectè intelligatur? Sed ne putes tamen, ſi
pars ſuperior AS mente, & cogitatione diuiſibilis intelligatur
infinitas in parteis, conſequens proptereà eſſe, vt per illas par
teis omneis mente confictas acceleratio varietur: motus enim,
eiuſque acceleratio effectus Phyſicus est, qui proptereà (vt in
cæteris rebus Phyſicis accidit) per parteis ſenſibileis, eaſque
pro ratione ponderis, & reſiſtentiæ medij, maiores, aut mino
res metiendus videatur. Accedit, quòd tecum, & cum Ga
lileo non ſentio corpus graue deſcendens ſtatim à quiete, atque
in omnibus, ac ſingulis indiuiſibilibus momentis accelerare
motum. Cuius rei cauſſa eſt, quòd acceleratio omnis à ſolo
medio eſt; vnde deſcenſus in vacuo ſui ſemper ſimilis, atque
vniformis exſiſteret: ſicut tunc quoque tota cauſſa deſcenſus,
nempe grauitas, ſemper eadem, ac ſui ſimilis perſeueraret.
Igitur, cùm graue quodcumque per aërem, aut aliud medium
deſcendit, talis deſcenſus à ſolagrauitate inchoatur, etiam me
dio plus, aut minùs reſiſtente, prout ipſum grauius, aut leuius
eſt, & faciliùs, aut difficiliùs diuiditur: nec priùs acceleratur
motus deſcendentis corporis, quàm à medij accurrentis, ſéque
à tergo claudentis motu, eóque iam notabili, medii reſiſtentia
ſupereretur, & grauitatis niſus, natiuaque velocitas Phyſicè
augeatur: ad quod ſine dubio requiritur pars temporis, ac spa
tii non Mathematicè minima, ſed Phyſicè notabilis, quæ cùm
pro grauium diuerſitate, & varia reſiſtentia mediorum modò.