Lucretius, De rerum natura: Libri Sex (Vol. I, Text), 1893

Page concordance

< >
< >
page |< < of 258 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="6">
            <p type="main">
              <s id="s.001618">
                <pb xlink:href="082/01/233.jpg" pagenum="271"/>
              ut vas inter
                <emph type="italics"/>
              dum
                <emph.end type="italics"/>
              non quit constare, nisi umor
                <lb/>
              destitit in dubio fluctu iactarier intus. </s>
              <s id="s.001619">
                <lb/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001620">Praeterea ventus cum per loca subcava terrae
                <lb/>
              collectus parte ex una procumbit et urget
                <lb/>
              obnixus magnis speluncas viribus altas,
                <lb/>
              incumbit tellus quo venti prona premit vis. </s>
              <s id="s.001621">
                <lb/>
              tum supera terram quae sunt extructa domorum
                <lb/>
              ad caelumque magis quanto sunt edita quaeque,
                <lb/>
              inclinata
                <emph type="italics"/>
              tu
                <emph.end type="italics"/>
              ment in eandem prodita partem
                <lb/>
              protractaeque trabes inpendent ire paratae.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001622">et metuunt magni naturam credere mundi
                <lb/>
              exitiale aliquod tempus clademque manere,
                <lb/>
              cum videant tantam terrarum incumbere molem!
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.001622a">quod nisi respirent venti, vis nulla refrenet
                <lb/>
              res neque ab exitio possit reprehendere euntis. </s>
              <s id="s.001623">
                <lb/>
              nunc quia respirant alternis inque gravescunt
                <lb/>
              et quasi collecti redeunt ceduntque repulsi,
                <lb/>
              saepius hanc ob rem minitatur terra ruinas
                <lb/>
              quam facit; inclinatur enim retroque recellit
                <lb/>
              et recipit prolapsa suas in pondere sedes. </s>
              <s id="s.001624">
                <lb/>
              hac igitur ratione vacillant omnia tecta,
                <lb/>
              summa magis mediis, media imis, ima perhilum.
                <lb/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001625">Est haec eiusdem quoque magni causa tremoris,
                <lb/>
              ventus ubi atque animae, subito vis maxima quaedam
                <lb/>
              aut extrinsecus aut ipsa tellure coorta
                <lb/>
              in loca se cava terrai coniecit ibique
                <lb/>
              speluncas inter magnas fremit ante tumultu
                <lb/>
              versabunda
                <emph type="italics"/>
              que
                <emph.end type="italics"/>
              portatur, post incita cum vis
                <lb/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>