233209LIBER IX. CAPUT I. (IV.)
nis magnitudine ab occidente ad orientem in mundo pervagantur.
Luna
die octavo et vigeſimo et amplius circiter hora, coeli circuitionem per-
currens, ex quo coeperit ſigno ire, ad id ſignum revertendo perſicit luna-
rem menſem. Sol autem ſigni ſpatium, quod eſt duodecima pars mundi,
menſe vertente vadens tranſit: ita duodecim menſibus duodecim ſignorum
intervalla pervagando, cum redit ad id ſignum unde coeperit, perſicit ſpa-
tium vertentis anni. Ex eo, quem circulum Luna terdecies in duodecim
menſibus percnrrit, eum Sol iisdem menſibus ſemel permetitur. Mercu-
rii autem et Veneris ſtellae, circum Solis radios, Solem ipſum, uti cen-
trum, itineribus coronantes, regreſſus retrorſum et retardationes faciunt.
Etiam ſtationibus, propter eam circinationem, morantur in ſpatiis ſigno-
rum. Id autem ita eſſe maxime cognoſcitur ex Veneris ſtella, quod ea
cum Solem ſequatur, poſt occaſum ejus apparens in coelo, clariſſimeque
lucens Veſperugo vocitatur; aliis autem temporibus eum antecurrens, et
oriens ante lucem, Luciſer appellatur. Ex eoque nonnunquam plures dies
in uno ſigno commorantur, alias celerius ingrediuntur in alterum ſignum.
Itaque quod non aeque peragunt numerum dierum in ſingulis ſignis,
quantum ſunt moratac prius, tranſiliendo celerioribus itineribus, perſiciunt
juſtum curſum. Ita eſſicitur, uti quod demorentur in nonnullis ſignis,
nihilominus cum eripiunt ſe a neceſſitate morae, celeriter conſequantur
juſtam circuitionem. Iter autem in mundo Mercurii ſtella ita pervolitat,
uti trecenteſimo et ſexageſimo die per ſignorum ſpatia currens perveniat
ad id ſignum, ex quo priore circulatione coepit facere curſum: et ita per-
aequatur ejus iter, ut circiter tricenos dies in ſingulis ſignis habeat nu-
meri ration@m. Veneris autem cum eſt liberata ab impeditione radiorum
ſolis XXXX, diebus percurrit ſigni ſpatium: quod minus 12
die octavo et vigeſimo et amplius circiter hora, coeli circuitionem per-
currens, ex quo coeperit ſigno ire, ad id ſignum revertendo perſicit luna-
rem menſem. Sol autem ſigni ſpatium, quod eſt duodecima pars mundi,
menſe vertente vadens tranſit: ita duodecim menſibus duodecim ſignorum
intervalla pervagando, cum redit ad id ſignum unde coeperit, perſicit ſpa-
tium vertentis anni. Ex eo, quem circulum Luna terdecies in duodecim
menſibus percnrrit, eum Sol iisdem menſibus ſemel permetitur. Mercu-
rii autem et Veneris ſtellae, circum Solis radios, Solem ipſum, uti cen-
trum, itineribus coronantes, regreſſus retrorſum et retardationes faciunt.
Etiam ſtationibus, propter eam circinationem, morantur in ſpatiis ſigno-
rum. Id autem ita eſſe maxime cognoſcitur ex Veneris ſtella, quod ea
cum Solem ſequatur, poſt occaſum ejus apparens in coelo, clariſſimeque
lucens Veſperugo vocitatur; aliis autem temporibus eum antecurrens, et
oriens ante lucem, Luciſer appellatur. Ex eoque nonnunquam plures dies
in uno ſigno commorantur, alias celerius ingrediuntur in alterum ſignum.
Itaque quod non aeque peragunt numerum dierum in ſingulis ſignis,
quantum ſunt moratac prius, tranſiliendo celerioribus itineribus, perſiciunt
juſtum curſum. Ita eſſicitur, uti quod demorentur in nonnullis ſignis,
nihilominus cum eripiunt ſe a neceſſitate morae, celeriter conſequantur
juſtam circuitionem. Iter autem in mundo Mercurii ſtella ita pervolitat,
uti trecenteſimo et ſexageſimo die per ſignorum ſpatia currens perveniat
ad id ſignum, ex quo priore circulatione coepit facere curſum: et ita per-
aequatur ejus iter, ut circiter tricenos dies in ſingulis ſignis habeat nu-
meri ration@m. Veneris autem cum eſt liberata ab impeditione radiorum
ſolis XXXX, diebus percurrit ſigni ſpatium: quod minus 12