Gassendi, Pierre
,
De proportione qua gravia decidentia accelerantur
,
1646
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
>
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 360
>
page
|<
<
of 360
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001499
">
<
pb
pagenum
="
193
"
xlink:href
="
028/01/233.jpg
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
maior ſit, modò minor: heinc eſt, cur accelerationis ratio à
<
lb
/>
primo spatii percurrendi puncto minùs tutò inchoetur. </
s
>
<
s
id
="
s.001500
">Hæc
<
lb
/>
porrò, ſi cum tuis, ac
<
emph.end
type
="
italics
"/>
G
<
emph
type
="
italics
"/>
alilei decretis minùs fortè conueniant;
<
lb
/>
principiis certè Phyſicis aptè congruunt. </
s
>
<
s
id
="
s.001501
">Sed reliqua breuiùs
<
lb
/>
percurramus.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001502
">Peruentum iam eſt ad Phſiycæ tuæ Demonſtratio
<
lb
/>
nis Concluſionem: quæ quoniam eſt eadem cum ipſo
<
lb
/>
conſequente Propoſitionis, idcircò elicienda fuit vi
<
lb
/>
conſequutionis qua illud dependet ab antecedente.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001503
">Quod porrò notas quæſiiſſe me; quanto, amabò, iure
<
lb
/>
quæſiuii: cùm
<
expan
abbr
="
ſtupendũ
">ſtupendum</
expan
>
ſit te ab vſque initio definiſſe
<
lb
/>
motum æquabiliter acceleratum, qui æqualibus ſpatiis
<
lb
/>
æqualia celeritatis augmenta acquireret; ac ſpatia illa
<
lb
/>
æqualia ſemper & habuiſſe, & ſic expreſſiſſe per lineas
<
lb
/>
in parteis æqualeis diuiſas, vt eſſet in iis vna prima, vna
<
lb
/>
ſecunda, &c. </
s
>
<
s
id
="
s.001504
">nunc autem rem ſic perturbare, vt pars
<
lb
/>
prima vna æqualium non ſit; vt primum primæ dimi
<
lb
/>
dium pro nihilo ſit, vt reliquum pro tota ſit: vt motus
<
lb
/>
æquabiliter acceleratus non incipiat, cùm incipit; vt
<
lb
/>
incipiat, poſtquam incepit, & alia id genus, quæ ob
<
lb
/>
iecta ſunt, quæque repetere iam piget? </
s
>
<
s
id
="
s.001505
">Cùm deduxe
<
lb
/>
rim verò incommoda varia ex eo, quòd liceat
<
expan
abbr
="
dimi-diũ
">dimi
<
lb
/>
dium</
expan
>
prius in duo alia dimidia ſubdiuidere, & prius iſto
<
lb
/>
rum in duo alia, & ſic conſequenter: quid tu ad ea om
<
lb
/>
nia? </
s
>
<
s
id
="
s.001506
">Nempe
<
emph
type
="
italics
"/>
poſſe quidem id dimidium ſubdiuidi: verùm
<
lb
/>
eſſe tandem alicubi ſtandum: cùm diuiſio eſſe infinita non poſ
<
lb
/>
ſit.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001507
"> Age itaque peruideamus quid hac reſponſione ef
<
lb
/>
ficias. </
s
>
<
s
id
="
s.001508
">Dicis
<
emph
type
="
italics
"/>
eſſe tandem alicubi ſtandum, quòd diuiſio eſſe
<
lb
/>
infinita non poßit:
<
emph.end
type
="
italics
"/>
igitur per te licebit non ſtare, quo vſ
<
lb
/>
que diuiſio finita non erit, ac partes ſupererunt, per </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>