Bošković, Ruđer Josip, Theoria philosophiae naturalis redacta ad unicam legem virium in natura existentium

List of thumbnails

< >
231
231 (179)
232
232 (180)
233
233 (181)
234
234 (182)
235
235 (183)
236
236 (184)
237
237 (185)
238
238 (186)
239
239 (187)
240
240 (188)
< >
page |< < (181) of 389 > >|
233181PARS TERTIA. mea Theoria ſubſtituitur hujuſmodi aliud problema: Intra da-
tum ſpatiolum collocare eum punctorum numerum, qui deinde diſ-
tribui poſſit per ſpatium utcunque magnum ita, ut in eo nullum
ſit ſpatiolum cubicum majus dato quocunque utcunque parvo peni-
tus vacuum, &
quod in ſe non habeat numerum punctorum ut-
cunque magnum.
396. Quod in ordine ad explicanda phænomena hoc ſecun-
11Demonſtratur
ea ipſa.
dum problema æquivaleat illi primo, patet utique:
nam ſo-
lum deeſt conveſtitio parietum continua mathematice:
ſed illi
ſuccedit continuatio phyſica, cum in ſingulis parietibus collo-
cari poſſit ejus ope quicunque numerus utcunque magnus, di-
ſtantiis idcirco imminutis utcunque.
Quod in mea Theoria
ſecundum illud problema ſolvi poſſit ope expoſitæ componibi-
litatis in infinitum, patet:
quia ut inveniatur numerus, qui
ponendus eſt in ſpatiolo dato, ſatis eſt, ut numerus vicium,
quo ingens ſpatium datum continet illud ſpatiolum poſterius,
multiplicetur per numerum punctorum, quem velimus collo-
cari in hoc ipſo quovis poſteriore ſpatiolo poſt diſperſionem,
&
auctor Naturæ potuit utique intra illud ſpatiolum primum
hunc punctorum numerum collocare.
397. Jam quod pertinet ad diviſibilitatem immanem, quam
22Diviſibilitas in
Natura imma-
nis.
nobis oſtendunt Naturæ phænomena in coloratis quibuſdam cor-
poribus, immanem molem aquæ inficientibus eodem colore,
in auro uſque adeo ductili, in odoribus, &
ante omnia in lu-
mine, omnia mihi cum aliis communia erunt;
& quoniam
nulla ex obſervationibus nobis poteſt oſtendere diviſibilitatem
abſolute infinitam, ſed ingentem tantummodo reſpectu diviſro-
num, quibus plerumque aſſuevimus;
res ex meo problemate
æque bene explicabitur per componibili
tatem, ac in communi
Theoria ex illo alio per diviſibilitatem materiæ in infinitum.
398. Pri
ma materiæ elementa volunt plerunque immutabi-
33Immutabilitas
primorum ele-
mentorum ma-
teriæ: ordines
diverſi particu-
larum minus,
ac minus im-
mutabilium.
lia, &
ejuſmodi, ut atteri, atque confringi omnino non poſ-
ſint, ne nimirum phænomenorum ordo, &
tota Naturæ facies
commutetur.
At elementa mea ſunt ſane ejuſmodi, ut nec
immutari ipſa, nec legem ſuam virium, ac agendi modum in
compoſitionibus commutare ullo modo poſſint;
cum nimirum
ſimplicia ſint, indiviſibilia, &
inextenſa. Ex iis autem juxta
ea, quæ diximus num.
239 ad diſtantias perquam exiguas col-
locatis in limitibus virium admodum validis oriri poſſunt pri-
mæ particulæ minus jam tenaces ſuæ formæ, quam ſimpli-
cia elementa, ſed ob ingentem illam viciniam adhuc tenaciſ-
ſimæ idcirco, quod alia particula quævis ejuſdem ordinis in o-
mnia ſimul ejus puncta fere æqualiter agat, &
vires mutuæ ma-
jores ſint, quam ſit diſcrimen virium, quibus diverſa ejus pun-
cta ſolicitantur ab illa particula.
Ex hiſce primi ordinis parti-
culis poſſunt conſtare particulæ ordinis ſecundi;
adhuc minus
tenaces, &
ita porro; quo enim plures compoſitiones ſunt,
&
majores diſtantiæ, eo facilius fieri poteſt, ut

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index