Fabri, Honoré - Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur

Aëris portio grauitat verſus Cœleſtes globos quos ambit. ibid.

Aër ſurſum ab aqua extruditur. 100.101

Cur eadem aëris portio in tubo anguſtiore tardius, in laxiore citiùs aſcen
dat.101.Cur in eodem tubo modica portio aëris citiùs aſcendat, quàm
major. ibid.

Aëris per aquam & oleum aſcendentis Phænomena. ibid.

Aër gravior eſt in Plenilunio, & cur? 111

Aër hujus infimæ Regionis compreſſus eſt vi ponderis innitentis. 117.118

Altitudo aëris in terram gravitantis. ibid. Proportio ponderis aëris ad
aquam. 119

Totus aër non gravitat communi gravitatione in quodlibet corporis ſub
jecti punctum, nec habet commune grauitatis centrum. 172

De Aëris inferioris compreſſione, ac dilatatione. 182.190.191.

Æſtus Maris.

Æſtus Maris quomodo explicetur in ſententia Copernici. 30. Exploditur
hæc ſententia. 30. 31. 56. 57. 58. 61. 62. & 64. Variæ de Maris æſtu
ſententiæ. 92. Illius periodi. 93

Æſtus Maris in Novilunio, & Plenilunio. 75. Quomodo fiat Matis æſtus
93. Opinio Carteſij de Æſtu Maris improbatur & impugnatur. 35.
Æſtus Maris non oritur à motu terræ. 44

Novus modus explicandi Æſtum Maris per inæqualitatem preſſionum
aëris. 107.108.109.&c.

Quomodo fieret æſtus, ſi tota ſuperficies terreſtris globi eſſet aquea. 109.
110. & 111

Cur in Plenilunio maximus æſtus contingat. 112.113.& 114

Quo tempore fieri ſoleat in variis locis maximus æſtus. 115

Nullum animal ex Plinio poſt Ariſtotelem niſi recedente æſtu expirat, &
Cur. 119. & 120

Qualis ſit Maris æſtus in punctis Cardinalibus, ſcilicet in Æquinoctiis, &
Solſtitiis. 123.& 124

Vnde contingant diverſitates æſtuum, ac mutationes, quæ in variis locis
globi terraquei contingunt. 125.128.129.135.136.& 137

Cur in Mari Mediterraneo, aliiſque nonnullis æſtus non attollatur. 132

Æſtuum concurſus, vbi & quomodo contingat. 134. & 135

Cur minor ſit Æſtus Luna exiſtente in Apogæo. 138

Cur alibi velociùs, & raptiùs, alibi ſenſim Æſtus currat. ibid.

Cur alicubi breuiore tempore aſſurgat; alicubi verò plus temporis ponat.
142.& 143

Vtrum eâdem ſemper horâ Meridianâ Lunari ſummus Æſtus fiat, & quæ
in diverſis littoribus varietas. 144

Cur dum Æſtus aſſurgit, ſub initium, & finem, minoribus crementis aſ
ſurgat; majoribus verò ſub medium. 147.& 148

Et quâ proportione id fiat. ibid.

Cur in Æquinoctiis Æſtus major ſit. 148

Objectiones contra novam ſententiam de Æſtu Maris. 151.152.153.&c.

List of thumbnails

Text layer

Text normalization

Search