Aristoteles
,
Physicorvm Aristotelis, sev, de natvrali auscultatione, libri octo
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Notes
Handwritten
Figures
Content
Thumbnails
Table of Notes
<
1 - 7
[out of range]
>
[Note]
Page: 138
[Note]
Page: 140
[Note]
Page: 142
[Note]
Page: 145
[Note]
Page: 148
[Note]
Page: 152
[Note]
Page: 155
[Note]
Page: 158
[Note]
Page: 161
[Note]
Page: 163
[Note]
Page: 166
[Note]
Page: 170
[Note]
Page: 172
[Note]
Page: 175
[Note]
Page: 179
[Note]
Page: 182
[Note]
Page: 186
[Note]
Page: 197
[Note]
Page: 201
[Note]
Page: 213
[Note]
Page: 225
[Note]
Page: 225
[Note]
Page: 225
[Note]
Page: 227
[Note]
Page: 227
[Note]
Page: 229
[Note]
Page: 232
[Note]
Page: 234
[Note]
Page: 238
[Note]
Page: 242
<
1 - 7
[out of range]
>
page
|<
<
(12)
of 760
>
>|
<
echo
version
="
1.0RC
">
<
text
xml:lang
="
la
"
type
="
free
">
<
div
xml:id
="
echoid-div150
"
type
="
section
"
level
="
1
"
n
="
88
">
<
p
style
="
it
">
<
s
xml:id
="
echoid-s8339
"
xml:space
="
preserve
">
<
pb
o
="
12
"
file
="
234
"
n
="
234
"
rhead
="
ARIST. DE COELO
"/>
Si igitur æqualia eſſent, motus ipſorum nõ eſſet. </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8340
"
xml:space
="
preserve
">Si alterum
<
lb
/>
ſuperaret, alter profectò non eſſet. </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8341
"
xml:space
="
preserve
">Quare ſiutraq; </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8342
"
xml:space
="
preserve
">eſſent,
<
lb
/>
frustra ſanè corpus alterum eſſet, ſuum nõ ſubiens motum:
<
lb
/>
</
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8343
"
xml:space
="
preserve
">frustra enim calceum eum dicimus eſſe, cuius uſus non eſt. </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8344
"
xml:space
="
preserve
">
<
lb
/>
At Deus & </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8345
"
xml:space
="
preserve
">Natura nibil prorſus faciunt frustra.</
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8346
"
xml:space
="
preserve
"/>
</
p
>
<
p
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8347
"
xml:space
="
preserve
">Diſſerendum eſſe, an corpus ſit infinitũ quoddam: </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8348
"
xml:space
="
preserve
">quod nullum
<
lb
/>
ſit ſtatuendum infinitũ ne{que} ſimplex, ne{que} cõpoſitum: </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8349
"
xml:space
="
preserve
">quodq́
<
unsure
/>
;
<
lb
/>
</
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8350
"
xml:space
="
preserve
">corpus nullum circulo motum infinitum poſsit eſſe.</
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8351
"
xml:space
="
preserve
"/>
</
p
>
</
div
>
<
div
xml:id
="
echoid-div152
"
type
="
section
"
level
="
1
"
n
="
89
">
<
head
xml:id
="
echoid-head107
"
xml:space
="
preserve
">CAP. V.</
head
>
<
p
style
="
it
">
<
s
xml:id
="
echoid-s8352
"
xml:space
="
preserve
">_V_Erùm ubi hæc ſatis emerſerunt, de reliquis conſidere
<
lb
/>
<
note
position
="
left
"
xlink:label
="
note-234-01
"
xlink:href
="
note-234-01a
"
xml:space
="
preserve
">Hîc determi_
<
lb
/>
nat Ā
<
unsure
/>
riſt. de ſi_
<
lb
/>
nitate vniuer ſi,
<
lb
/>
ſecundum ma_
<
lb
/>
gnitudinem.</
note
>
mus oportet. </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8353
"
xml:space
="
preserve
">Atq; </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8354
"
xml:space
="
preserve
">primò cõſider andum eſt, utrum
<
lb
/>
ſit corpus quippiam infinitũ ut cõplures antiquorum pu-
<
lb
/>
tarunt, an idipſum unum quid ſit eorum, quæ fieri nequeũt:
<
lb
/>
</
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8355
"
xml:space
="
preserve
">hoc enim, an illo modo res ſeſe habeat, non parũ, ſed totum
<
lb
/>
ad ueritatis cõtemplationem utrique refert: </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8356
"
xml:space
="
preserve
">etenim hoc ferè
<
lb
/>
contrarietatũ omnium hiſce qui de natura tota aliquid di-
<
lb
/>
xerunt, principium, & </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8357
"
xml:space
="
preserve
">fuit, & </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8358
"
xml:space
="
preserve
">fieri ſanè poteſt: </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8359
"
xml:space
="
preserve
">ſiquidem
<
lb
/>
& </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8360
"
xml:space
="
preserve
">paruus exitus à ueritate, fit hiſce qui exorbitauerunt, ſi
<
lb
/>
longè progrediantur, decies millies maior, ueluti ſi quiſpiã
<
lb
/>
magnitudinem aliquam minimam dixerit eſſe: </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8361
"
xml:space
="
preserve
">hic enim mi-
<
lb
/>
nima magnitudine introducta, maximas rerum mathema-
<
lb
/>
ticarum utiq; </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8362
"
xml:space
="
preserve
">dimouebit. </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8363
"
xml:space
="
preserve
">Atq; </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8364
"
xml:space
="
preserve
">huius cauſa eſt, principium
<
lb
/>
ui maius, quàm magnitudine eſſe. </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8365
"
xml:space
="
preserve
">Idcirco quod in princi-
<
lb
/>
pio paruum eſt, id in fine ualde magnum emergit. </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8366
"
xml:space
="
preserve
">Infinitũ
<
lb
/>
autem, & </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8367
"
xml:space
="
preserve
">principij uim, & </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8368
"
xml:space
="
preserve
">quantitatis maximam habet. </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8369
"
xml:space
="
preserve
">
<
lb
/>
Quare non eſt abſur dum, neque egreditur rationẽ, admira
<
lb
/>
bilem differentiã eſſe ex infiniti poſitione, ſi quiſpiam ſum-
<
lb
/>
pſerit infinitum corpus in ratione rerum quippiin eſſe. </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8370
"
xml:space
="
preserve
">
<
lb
/>
Quamobrem à principio repetentes, de ipſo dicamus opor
<
lb
/>
tet. </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8371
"
xml:space
="
preserve
">Omne itaque corpus, aut ſimplex, aut compoſitum
<
lb
/>
eſſe neceſſe eſt. </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8372
"
xml:space
="
preserve
">Quare & </
s
>
<
s
xml:id
="
echoid-s8373
"
xml:space
="
preserve
">infinitum ipſum, aut ſimplex, </
s
>
</
p
>
</
div
>
</
text
>
</
echo
>