Monantheuil, Henri de, Aristotelis Mechanica, 1599
page |< < of 252 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <subchap1>
              <p type="main">
                <s id="id.002886">
                  <pb xlink:href="035/01/234.jpg" pagenum="194"/>
                  <foreign lang="el">z,</foreign>
                tunc ſimul ſurgere con­
                  <lb/>
                tinget. </s>
                <s id="id.002887">Atque habere tum
                  <lb/>
                caput, tum pedes in eadem
                  <lb/>
                recta:
                  <foreign lang="el">g z</foreign>
                vero cum
                  <foreign lang="el">b g</foreign>
                  <lb/>
                angulum
                  <expan abbr="acutũ">acutum</expan>
                conſtituet</s>
              </p>
              <p type="head">
                <s id="id.002888">COMMENTARIVS. </s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="id.002889">Cvr qui ſurgunt.]
                  <emph type="italics"/>
                Surrectio eſt motio, quia homo è iacente
                  <lb/>
                vel ſedente fit ſtans. </s>
                <s id="id.002890">Quod vt intelligatur ſcire oportet attingi
                  <lb/>
                hîc quatuor figuras, quibus hominis corpus ex certa ſui poſitione fi­
                  <lb/>
                gurari poteſt. </s>
                <s id="id.002891">hæ ſunt iacere ſupinum, iacere pronum, ſedere, ſtare.
                  <lb/>
                </s>
                <s id="id.002892">Iacere ſupinum eſt cum ſpina animalis terram contingit. </s>
                <s id="id.002893">Iacere
                  <expan abbr="pro­nũ">pro­
                    <lb/>
                  num</expan>
                eſt cum humi venter reclinatus eſt. </s>
                <s id="id.002894">Hæ duæ figuræ quia ad quie­
                  <lb/>
                tem ſomnumque communem comparatæ ſunt, pluribus animalibus
                  <lb/>
                communes eſſe potuerant, ſed pronum ambulare conuenit brutis, qua­
                  <lb/>
                ſi ſolùm ad paſtum à natura inſtitutis. </s>
                <s id="id.002895">Seßio eſt ſitus in quo ſpina
                  <lb/>
                cum femore, & femur cum tibia angulum rectum facit. </s>
                <s id="id.002896">Statio eſt
                  <lb/>
                ſitus in quo ſpina femur & tibia in vna recta exiſtentes perpendi­
                  <lb/>
                culares ſunt horizonti. </s>
                <s id="id.002897">Hæ duæ ſoli homini propriæ ſunt. </s>
                <s id="id.002898">quia ſolus
                  <lb/>
                articulos ita à natura ſapiente & architectatrice conformatos ha­
                  <lb/>
                bet, vt ſic eius oſſa diſponi valeant. </s>
                <s id="id.002899">Solus enim articulum femoris
                  <lb/>
                & iſchij ad anteriora flectit, ipſius verò genu retrorſum reflectit,
                  <emph.end type="italics"/>
                  <arrow.to.target n="marg42"/>
                  <lb/>
                  <emph type="italics"/>
                ſine quibus neque tibia & femur cum ſpina in
                  <expan abbr="vnã">vnam</expan>
                rectam adduci
                  <lb/>
                poteſt, at in belluis vbi femur
                  <expan abbr="">cum</expan>
                ſpina
                  <expan abbr="rectũ">rectum</expan>
                fecit, tibia
                  <expan abbr="nunquã">nunquam</expan>
                cum
                  <lb/>
                femore rectum faciet: nec etiam ipſa ad terram recta erit. </s>
                <s id="id.002900">quod ta­
                  <lb/>
                men, vt ſeßio ſecura fiat, neceſſum eſt. </s>
                <s id="id.002901">cum igitur omnia bruta an­
                  <lb/>
                trorſum poſteriorum crurum flexiones habeant, ſolus homo ſedet,
                  <lb/>
                & ſtat: & ſapienter ita hunc natura fecit, cum hic ſolus mentem
                  <emph.end type="italics"/>
                  <lb/>
                  <arrow.to.target n="marg43"/>
                  <emph type="italics"/>
                quæ eſt ars artium habiturus erat, id eſt ſolus artifex futurus erat.
                  <lb/>
                </s>
                <s id="id.002902">Manuum enim, quæ ſint
                  <foreign lang="el">o)/rganon o)rganwn,</foreign>
                vt vocat noſter Gale­
                  <lb/>
                nus actiones in opificijs, duabus his
                  <expan abbr="tãtum">tantum</expan>
                egent figuris. </s>
                <s id="id.002903">Nemo enim
                  <lb/>
                ſupinus aut pronus quicquam agit. </s>
                <s id="id.002904">Ideo etiam, vt id obiter dicam,
                  <lb/>
                qui opinantur ob id rectum ſtare hominem, vt cælum promptè ſuſpi­
                  <lb/>
                ciat, dicereque poßit.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
              <p type="margin">
                <s id="id.002905">
                  <margin.target id="marg42"/>
                Cap. 1. & 3.
                  <lb/>
                lib. 3. de vſu
                  <lb/>
                part. </s>
              </p>
              <p type="margin">
                <s id="id.002906">
                  <margin.target id="marg43"/>
                Cap. 2. lib. 1.
                  <lb/>
                de vſu part. </s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="id.002907">Reſpicio aduerſus Olympum fronte intrepida. </s>
              </p>
            </subchap1>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>