Monantheuil, Henri de
,
Aristotelis Mechanica
,
1599
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
page
|<
<
of 252
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
subchap1
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
id.002886
">
<
pb
xlink:href
="
035/01/234.jpg
"
pagenum
="
194
"/>
<
foreign
lang
="
el
">z,</
foreign
>
tunc ſimul ſurgere con
<
lb
/>
tinget. </
s
>
<
s
id
="
id.002887
">Atque habere tum
<
lb
/>
caput, tum pedes in eadem
<
lb
/>
recta:
<
foreign
lang
="
el
">g z</
foreign
>
vero cum
<
foreign
lang
="
el
">b g</
foreign
>
<
lb
/>
angulum
<
expan
abbr
="
acutũ
">acutum</
expan
>
conſtituet</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
head
">
<
s
id
="
id.002888
">COMMENTARIVS. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
id.002889
">Cvr qui ſurgunt.]
<
emph
type
="
italics
"/>
Surrectio eſt motio, quia homo è iacente
<
lb
/>
vel ſedente fit ſtans. </
s
>
<
s
id
="
id.002890
">Quod vt intelligatur ſcire oportet attingi
<
lb
/>
hîc quatuor figuras, quibus hominis corpus ex certa ſui poſitione fi
<
lb
/>
gurari poteſt. </
s
>
<
s
id
="
id.002891
">hæ ſunt iacere ſupinum, iacere pronum, ſedere, ſtare.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
id.002892
">Iacere ſupinum eſt cum ſpina animalis terram contingit. </
s
>
<
s
id
="
id.002893
">Iacere
<
expan
abbr
="
pronũ
">pro
<
lb
/>
num</
expan
>
eſt cum humi venter reclinatus eſt. </
s
>
<
s
id
="
id.002894
">Hæ duæ figuræ quia ad quie
<
lb
/>
tem ſomnumque communem comparatæ ſunt, pluribus animalibus
<
lb
/>
communes eſſe potuerant, ſed pronum ambulare conuenit brutis, qua
<
lb
/>
ſi ſolùm ad paſtum à natura inſtitutis. </
s
>
<
s
id
="
id.002895
">Seßio eſt ſitus in quo ſpina
<
lb
/>
cum femore, & femur cum tibia angulum rectum facit. </
s
>
<
s
id
="
id.002896
">Statio eſt
<
lb
/>
ſitus in quo ſpina femur & tibia in vna recta exiſtentes perpendi
<
lb
/>
culares ſunt horizonti. </
s
>
<
s
id
="
id.002897
">Hæ duæ ſoli homini propriæ ſunt. </
s
>
<
s
id
="
id.002898
">quia ſolus
<
lb
/>
articulos ita à natura ſapiente & architectatrice conformatos ha
<
lb
/>
bet, vt ſic eius oſſa diſponi valeant. </
s
>
<
s
id
="
id.002899
">Solus enim articulum femoris
<
lb
/>
& iſchij ad anteriora flectit, ipſius verò genu retrorſum reflectit,
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
arrow.to.target
n
="
marg42
"/>
<
lb
/>
<
emph
type
="
italics
"/>
ſine quibus neque tibia & femur cum ſpina in
<
expan
abbr
="
vnã
">vnam</
expan
>
rectam adduci
<
lb
/>
poteſt, at in belluis vbi femur
<
expan
abbr
="
cũ
">cum</
expan
>
ſpina
<
expan
abbr
="
rectũ
">rectum</
expan
>
fecit, tibia
<
expan
abbr
="
nunquã
">nunquam</
expan
>
cum
<
lb
/>
femore rectum faciet: nec etiam ipſa ad terram recta erit. </
s
>
<
s
id
="
id.002900
">quod ta
<
lb
/>
men, vt ſeßio ſecura fiat, neceſſum eſt. </
s
>
<
s
id
="
id.002901
">cum igitur omnia bruta an
<
lb
/>
trorſum poſteriorum crurum flexiones habeant, ſolus homo ſedet,
<
lb
/>
& ſtat: & ſapienter ita hunc natura fecit, cum hic ſolus mentem
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg43
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
quæ eſt ars artium habiturus erat, id eſt ſolus artifex futurus erat.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
id.002902
">Manuum enim, quæ ſint
<
foreign
lang
="
el
">o)/rganon o)rganwn,</
foreign
>
vt vocat noſter Gale
<
lb
/>
nus actiones in opificijs, duabus his
<
expan
abbr
="
tãtum
">tantum</
expan
>
egent figuris. </
s
>
<
s
id
="
id.002903
">Nemo enim
<
lb
/>
ſupinus aut pronus quicquam agit. </
s
>
<
s
id
="
id.002904
">Ideo etiam, vt id obiter dicam,
<
lb
/>
qui opinantur ob id rectum ſtare hominem, vt cælum promptè ſuſpi
<
lb
/>
ciat, dicereque poßit.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
id.002905
">
<
margin.target
id
="
marg42
"/>
Cap. 1. & 3.
<
lb
/>
lib. 3. de vſu
<
lb
/>
part. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
id.002906
">
<
margin.target
id
="
marg43
"/>
Cap. 2. lib. 1.
<
lb
/>
de vſu part. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
id.002907
">Reſpicio aduerſus Olympum fronte intrepida. </
s
>
</
p
>
</
subchap1
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>