Blancanus, Josephus, Sphaera mvndi, sev cosmographia demonstratiua , ac facile methodo tradita : in qua totius Mundi fabrica, vna cum nouis, Tychonis, Kepleri, Galilaei, aliorumq' ; Astronomorum adinuentis continentur ; Accessere I. Breuis introductio ad geographiam. II. Apparatus ad mathematicarum studium. III. Echometria, idest Geometrica tractatio de Echo. IV. Nouum instrumentum ad Horologia

Table of contents

< >
[131.] Tabella inuentionis temporis quo Luna nocta lucet.
[132.] Eclypſim Lunæ prædicer@. Propoſ. VIII.
[133.] LIBER DECIMVS DE SOLE.
[134.] De loco Solis, ſiue distantia eius à centro Terræ. Cap. I.
[135.] De Solis Figura. Cap. II.
[136.] Corollarium de Sole Elliptico.
[137.] De Solis Magnitudine. Cap. III.
[138.] De Solis motibus. Cap. IIII.
[139.] Momentum ingreſſus Solis in puncta Aequinoctia determinare. Cap. V.
[140.] Anni æquinoct. ac ſyderei quantitatem Astronomicè definire. Cap. V I.
[141.] Motus Solis medios inuestigare. Cap. VII.
[142.] De irregularitate ſeu Anomaliamotus Solis. Cap. VIII.
[143.] De Apogæiloco, & Eccentricitate inuenienda. Cap. IX.
[144.] COROLLARIVM.
[145.] De Solaribus Temporibus. Cap. X.
[146.] Propoſitus Annus, an Biſſextilis ſit. Cap. X V.
[147.] De Solis illuminatione. Cap. X V I.
[148.] Quantitas dierum natur alium. Cap. X I V.
[149.] Quantitas dierum artificialium. Cap. XV.
[150.] De crepuſculorum quantitate. Cap. XVI.
[151.] Aliter dierum, ac crepuſculorum quantitatem computare.
[152.] Eadem reperire ex Analemmate Vniuerſali
[153.] TABVLA TEMPORIS SEMIDIVRNA ad initia Signorum, & ad eleuationes Poli Arctici.
[154.] TABVLA TEMPORIS SEMIDIVRNA ad initia Signorum, & ad eleuationes Polis Arctici.
[155.] TAULA CREPVSCVLORVM ad initia Signorum, & ad altitudines Poli Arctici.
[156.] TABVLA CREPVSCVLORVM adinitia Signorum, & ad altitudines Pelis Arctici.
[157.] Declaratio, & vſus Tabulæ primæ.
[158.] Declaratio, & vſus Tabulæ ſecundæ crepuſ culorum.
[159.] De Horis. Cap. XVII.
[160.] Quota ſit hora Italica interdiu ex Sphæra materiali indagare.
< >
page |< < (208) of 300 > >|
235208APPARATVS
Geometræ practici.
PErfectus Geometra non ſimplici Theorica contentus eſſe debet, ſed vt Reipubl. vtilis, & domi, & mili-
tiæ eſſe poſſit, ſequentes etiam authores, qui praxim continent callere debet.
Geometras verò practi-
cos eos intelligo, qui non puram quantitatem abſtractam conſiderant, ſed eam in in rebus materialis, &
ſenſi-
bilibus in ordine ad praxim, ſeu ad menſurationem conſiderant, vt altitudines turrium, latitudines fluuio-
rum, &
c. qua ratione Euclidis, & aliorum problemata censenda non ſunt practica, & ideo in ſuperiori claſſe
fuerunt connumeranda.
Scriptores huius ex antiquis fuerunt hi, Hero Mechanicus de Geodæſia, antiqui enim vt ait Barocius per
Geodæſiam intelligebant illam, quæ viſu ſiue radio viſiuo, ope variorum inſtrumentorum, altitudines, lon-
gitudines, ſuperficies, &
ſolida, metiri docet: quamuis Geodeſiæ nomen propriè terræ diuiſionem ſignificet,
vnde ortum fortè habuit.
Porrò liber hic rectè tranſlatus, ac illuſtratus ab eodem Barocio editus eſt ſimul
cum alio opere cui titulus eſt, Heronis tranſlatio de Machinis bellicis, necnon liber de Geodęſia à F.
Barocio
tranſlata, &
c. Secundus ſit alter Hero qui dicitur Alexandrinus, cuius liber ſic inſcribitur, Heronis Alexan-
drini Geometrumenon, in quo, vt ait Ioſephus Auria, Geometria practica continetur;
nondum tamen edi-
tum eſſe puto;
mortuus enim eſt ipſe Auria, qui ſe eum translaturum, atq; editurum profitebatur. quod au-
tem hi duo Herones differant, inde patet, quoniam Hero Mechanicus in proæmio de Machinis citat alterũ
hunc Heronem, eumq;
Mathematicum appellat. Boetius primus ex Latinis ſemipriſcis, hanc praxim duo-
bus libris ſuæ Geometriæ paſſim attigit.
ex recentioribus verò complures, & Italicè, & Latinè hanc artem
conſcripſerunt:
ex Latinis dno tantum proferantur; Ioan. Antonius Maginus de dimetiendi arte, & P. Cla-
uij Geometria practica;
Italicè verò Franc. Lucas de Burgo, Coſmus Bartholus, Siluius Bellus, Nicolaus
Tartalia, Petri Antonij Cattaldi opera Italica, Elementi de numeri Aritmetici, Elementi de numeri Geo-
metrici, Algebra proportionale, Algebra numerale, lineale, &
applicata, della regola aurea, de numeri per-
fetti, &
della radice quadrata.
Arithmetici ſcientes.
PRimus omnium Euclides in 7. 8. & 9. Elemento. ſubtiliſſimè agit de numeris, quę primo loco addiſcen-
da ſunt;
poſtea legendus eſt Iordanus Nemorarius cum comment. Fabri Stapulenſis, qui libris 10. Arith-
meticæ theoriam explicat:
deinde Nicomachus Græcus nondum tranſlatus, pro quo interim legatur Arith-
metica Boetij, qui ſe eum ſequi fatetur;
deinde Maurolyci Arithmeticorum lib. 2. ſuccedat his Diophantes
Alexandrinus a Guilelmo Xilandro illuſtratus, hunc Algebræ inuentorem faciunt, à quo eam Arabes acce-
ptam Algebram poſtea appellarunt.
deinceps legãtur hi, Michaelis Stifelij Arithmetica integra, vbi etiam
Algebram exponit;
Cardani Arithmetica, P. Clauij Algebra, Bombelli Algebra Italica, Leonardus Piſa-
nus qui primus Italicè de Algebra ſcripſit, ſed nondum editus.
Fr. Lucas de Burgo, Barlaam Monachus
Græcè, nondum editus, vt puto.
Petrus Bungus de myſterijs numerorum.
Arithmetici practici, qui ſupputatores, & logistæ dicuntur.
HI ſunt qui numeros rebus ſenſibilibus, vt numis, & mercibus, gradibus, applicatos pertractant. Innu-
meri ſunt huius rei ſcriptores, ſed nobis hi ſufficiant;
P. Clauij Arithmetica practica; Gemmæ Friſi@
Arithmetica practica.
Orontius etiam in ſuis operibus, Nicolaus Tartalea, & c.
Perſpectiui ſeu Optici ſcientes.
PRimum locum occupant Euclidis Optica, & Catoptrica, vt antiquitate ita, & ordine doctrinę, ſunt enim
veluti introductio ad hanc ſcientiam;
eorum interpretatione a Ioanne Pena editam cęteris præferri au-
dio;
verſio Zamberti indiget correctione, & expoſitione. Italica verſio, & expoſitio Ignatij Dantis multis
ſcatet paralogiſmis, &
mutila apparet. Maurolycus in indice ſuorum operum teſtatur ſe ea tranſtuliſſe, &
expoſuiſſe, ſed editorem aliquem expectant.
Poſtea ſuccedat Theſaurus Opticæ in quo Alhazeni Arabis
acutiſſimi Optica, &
Vitellionis ſimul continetur; quamuis Vitellio paſſim indigeat correctione; ſuũ enim
opus ex Euclide, Archim.
Ptolemæo, Alhazeno confarcinauit. Deinde Optica Aguillonij non ſine caute-
la legenda.
Rogerij Bacconis, lo: Petſan, Orontij de ſpeculo vſtorio. Maurolyci Photiſmi, & Diaphana,
de Specillis, &
Iride vnico volumine. lo Baptiſta Porta lib. 9. de hac re: Ioan: Kepleri Paralipomena ad
Vitellionem, eiuſdem Optica, &
Dioptrica. Guidiubaldi Marchionis perſpectiua Scenographica, qua ar-
tem Democriti, &
Anaxagoræ reſtaurauit. Marinus Chetaldus breuiter de Parabola, & Speculo vſtorio.
Tractatus de radijs viſus, & lucis in vitris perſpectiuis, & Iride, vbi Teleſcopij demonſtratio inchoata habe-
tur.
Extat præterea libellus Archimedis de ſpeculis vſtorijs parabolicis, & Ptolemæi etiam, vt ait

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index