Biancani, Giuseppe
,
Aristotelis loca mathematica
,
1615
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
Scan
Original
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
page
|<
<
of 355
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004007
">
<
pb
pagenum
="
235
"
xlink:href
="
009/01/235.jpg
"/>
conſiderare. </
s
>
<
s
id
="
s.004008
">per punctum igitur D, ducantur radij A D E, B D K. per pun
<
lb
/>
ctum verò C, ducantur alij A C H, B C F, qui cùm ab extremitatibus Solis
<
lb
/>
profluant, reliquos omnes radios intra ſe continebunt. </
s
>
<
s
id
="
s.004009
">ex tertia igitur prę
<
lb
/>
notatione per punctum C, procedit rotunda illuminatio, cuius diameter
<
lb
/>
<
figure
id
="
id.009.01.235.1.jpg
"
place
="
text
"
xlink:href
="
009/01/235/1.jpg
"
number
="
145
"/>
<
lb
/>
F H, ſimiliter per punctum D, illuminatio
<
lb
/>
rotunda emanat, cuius diameter K E, & pa
<
lb
/>
riter ex omnibus alijs rimulæ punctis ro
<
lb
/>
tundi ſplendores in ſuperficiem, vbi F E,
<
lb
/>
tranſmittuntur. </
s
>
<
s
id
="
s.004010
">Iam dicimus has duas illu
<
lb
/>
minationes ex prænotatis ſecundo loco,
<
lb
/>
quàm longius planum F E, à foramine de
<
lb
/>
ſtiterit, vt ſi eſſet in L M, ad vnius circuli
<
lb
/>
rotunditatem magis accedere, vt apparet
<
lb
/>
in plano L M, vbi maiores factæ ſunt illumi
<
lb
/>
nationes, & ideò magis ad vnam circula
<
lb
/>
rem accedunt. </
s
>
<
s
id
="
s.004011
">
<
expan
abbr
="
manifeſtũ
">manifeſtum</
expan
>
eft enim, quò lon
<
lb
/>
gius radij C F, C H, producti fuerint, eò
<
lb
/>
maiorem fore
<
expan
abbr
="
diametrũ
">diametrum</
expan
>
illuminationis F H.
<
lb
/>
euadet enim L O, & ſimiliter ex productio
<
lb
/>
ne radiorum D K, D E, diameter alterius
<
lb
/>
illuminationis K E, augebitur, & fiet N M.
<
lb
/>
& conſequenter duæ ipſarum peripheriæ ſi
<
lb
/>
mul maiores fient, ac proinde ad vnius cir
<
lb
/>
culi ſimilitudinem ex
<
expan
abbr
="
ſecũda
">ſecunda</
expan
>
notatione per
<
lb
/>
uenient. </
s
>
<
s
id
="
s.004012
">& quamuis ex radiorum produ
<
lb
/>
ctione augeantur non ſolum prædictæ dia
<
lb
/>
metri illuminationum, ſed etiam earum
<
lb
/>
differentiæ F K, & H E; hæ tamen differen
<
lb
/>
tiæ reſpectu illorum nihil, quod ſenſibile ſit
<
lb
/>
augentur; quod inde oritur, quia angulus F C H, maior eſt angulo F B K,
<
lb
/>
per 16. primi Elem. & ideò crura F C, H C, magis dilatata ſunt quàm cru
<
lb
/>
ra F B, K B, & ideò ſi producantur, multò magis creſcit F H, dum euadit
<
lb
/>
M N, quàm F K, dum euadit M O. eodem modo magis creſcit K E, dum fit
<
lb
/>
O L, quàm H E, dum fit K L. quare ex ſecunda notatione earum periphe
<
lb
/>
riæ ad vnius orbis figuram tandem concurrere videbuntur. </
s
>
<
s
id
="
s.004013
">multò autem
<
lb
/>
euidentius ad rotunditatem accederent, ſi tertia illuminatio per tertium
<
lb
/>
aliquod punctum tranſiens, ſic perueniret; & quo plures, eò etiam perfectius,
<
lb
/>
omnes enim rotundæ eſſent, & ex radiorum proceſſu augerentur, atque ad
<
lb
/>
vnius orbis formam ſe ſe reciperent.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004014
">Hæ porrò, quæ Geometricè comprobata ſunt, libet etiam iucunda qua
<
lb
/>
dam experientia confirmare; fiant igitur in feneſtra quapiam duo, vel tria
<
lb
/>
parua admodum foramina, inuicem proxima, per quæ totidem illumina
<
lb
/>
tiones ad obiectam chartam transferantur, hæ admota foramini charta
<
lb
/>
paruæ, ac ſibi mutuò parum incumbentes apparebunt, & proinde vnicum
<
lb
/>
circulum non præſeferent; quò autem longius charta remouebitur, eò ma
<
lb
/>
iores fient, ac ſibi mutuò magis incumbentes, ac idcircò in vnum ferè </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>