Fabri, Honoré, Tractatus physicus de motu locali, 1646

List of thumbnails

< >
141
141
142
142
143
143
144
144
145
145
146
146
147
147
148
148
149
149
150
150
< >
page |< < of 491 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap id="N1C940">
            <p id="N1D0E4" type="main">
              <s id="N1D0F6">
                <pb pagenum="204" xlink:href="026/01/236.jpg"/>
              politum, quod tamen nobis deeſſe certum eſt ad experimentum, ſuppo­
                <lb/>
              no nullam eſſe partium compreſſionem, qua vna pars in aliam quaſi pe­
                <lb/>
              netret; </s>
              <s id="N1D103">ſi enim totus locus datur ad deſcenſum; </s>
              <s id="N1D107">certè non eſt vlla ratio
                <lb/>
              propter quam non deſcendat; </s>
              <s id="N1D10D">nec dicas affigi plano GD ab ipſa vi ex­
                <lb/>
              teriùs affigente; </s>
              <s id="N1D113">quia nullo modo impeditur motus, per datam lineam,
                <lb/>
              niſi vel aliquod corpus opponatur, vel alius impetus detrahat ab eadem
                <lb/>
              linea; atqui nihil horum prorsùs eſt in hoc caſu. </s>
            </p>
            <p id="N1D11B" type="main">
              <s id="N1D11D">Si potentia applicetur in N per lineam NF, maior eſſe debet quàm in
                <lb/>
              I, ſed minor quàm in A; </s>
              <s id="N1D123">eſt autem ad potentiam in I vt IF ad NF; </s>
              <s id="N1D127">
                <lb/>
              quippe reſiſtit planum GD huic potentiæ in N, non tamen reſiſtit in I; </s>
              <s id="N1D12C">
                <lb/>
              igitur illa maior eſſe debet, quod autem potentia in N ſit ad potentiam
                <lb/>
              in I, vt IF ad NF (poſito ſcilicet quod vtraque pondus E ſuſtineat) plùs
                <lb/>
              quàm certum eſt; </s>
              <s id="N1D135">quia cùm pondus poſſit tantùm moueri per EG ſeu per
                <lb/>
              lineam FI potentia NF trahit per FN; </s>
              <s id="N1D13B">igitur potentia in N ſuſtinens
                <lb/>
              pondus F eſt ad potentiam in I ſuſtinentem idem pondus, vt IF ad NF;
                <lb/>
              ſimiliter potentia in K ſuſtinens idem pondus F eſt ad potentiam in I vt
                <lb/>
              IF ad ZF, nam IZ eſt perpendicularis in KF, donec tandem potentia
                <lb/>
              ſit in A applicata per AF in quam IF cadit perpendiculariter, igitur po­
                <lb/>
              tentia in A debet eſſe infinita. </s>
            </p>
            <p id="N1D149" type="main">
              <s id="N1D14B">Octauò, ſi pellatur pondus F per omnes lineas contentas ſiniſtrorſum
                <lb/>
              inter FT & FA deorſum faciliùs cadet; </s>
              <s id="N1D151">ſi verò trahatur per lineas con­
                <lb/>
              tentas inter TF & FA dextrorſum, etiam deorſum cadit; </s>
              <s id="N1D157">quia perinde
                <lb/>
              eſt ſiue trahatur per lineam IF, ſiue pellatur æquali niſu per lineam VF
                <lb/>
              quæ concurrit cum FI; </s>
              <s id="N1D15F">& perinde eſt ſiue pellatur per IF, ſiue trahatur
                <lb/>
              per FV; idem dictum ſit de omnibus aliis lineis, quæ per centrum F
                <lb/>
              hinc inde ducuntur. </s>
            </p>
            <p id="N1D167" type="main">
              <s id="N1D169">Vnum eſt, quod deſiderari videtur ex quo reliqua ferè omnia depen­
                <lb/>
              dent, quomodo ſcilicet potentia in N trahens per FN ſit ad potentiam
                <lb/>
              in I trahentem per FI vt FI eſt ad FN, quod ſic breuiter demonſtro: </s>
              <s id="N1D171">
                <lb/>
              ſit horizontalis BD, & triangulum ECD; ex centro D ducatur arcus
                <lb/>
              BE, qui ſit v.g. 30.grad. </s>
              <s id="N1D17A">vt CE ſit ſubdupla ED; </s>
              <s id="N1D17E">certè potentia in B
                <lb/>
              eſt ad potentiam in E per EC vt BD, vel ED ad CD; </s>
              <s id="N1D184">ſed potentia in E
                <lb/>
              per EA Tangentem eſt æqualis potentiæ in B; </s>
              <s id="N1D18A">ſit autem planum EA, &
                <lb/>
              connectatur AC; </s>
              <s id="N1D190">triangula AEC & ECD ſunt proportionalia; </s>
              <s id="N1D194">igitur
                <lb/>
              ſit AC verticalis, EC horizontalis, & AE inclinata; </s>
              <s id="N1D19A">ſit potentia in A
                <lb/>
              per AE trahens pondus E; </s>
              <s id="N1D1A0">ſit potentia C trahens per CE; </s>
              <s id="N1D1A4">dico quod
                <lb/>
              impeditur tractio toto angulo AEC, ſicut ante impediebatur grauitatio
                <lb/>
              toto angulo AEC; </s>
              <s id="N1D1AC">igitur vtrobique eſt æquale impedimentum; </s>
              <s id="N1D1B0">ſed in
                <lb/>
              primo caſu ratione impedimenti ita ſe habet potentia in E per EA ad
                <lb/>
              potentiam in E per EC, vt ED ad CD, vel vt EA ad EC; igitur in ſe­
                <lb/>
              cundo in quo eſt idem impedimentum potentia in A per EA eſt ad po­
                <lb/>
              tentiam in C per EC, vt ipſa inclinata AE ad EC. </s>
            </p>
            <p id="N1D1BD" type="main">
              <s id="N1D1BF">Nonò denique obſeruabis, egregium eſſe apud Merſennum tractatum
                <lb/>
              authore doctiſſimo Roberuallo ſuper hac tota re, in quo certè Geome-</s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>