1libræ, ſiue magis ſiue minus protendantur, dummodo ęqua
lia inter ſe ſint, nihil ponderis, aut grauitationis augent, vel
minuunt; ſecus autem ſi alterum ſit protentius, licet æqualis
ponderis naturalis. Nam libram vertet per exceſſum ſuæ
diſtantiæ à fulcimento, vt ſupra quæſt. prima explicauimus.
lia inter ſe ſint, nihil ponderis, aut grauitationis augent, vel
minuunt; ſecus autem ſi alterum ſit protentius, licet æqualis
ponderis naturalis. Nam libram vertet per exceſſum ſuæ
diſtantiæ à fulcimento, vt ſupra quæſt. prima explicauimus.
Rectè igitur argumentatur Philoſophus, dum ex mutua
victoria, ac ſubleuatione extremorum ligni in medio fulti,
minorem difficultatem, ſeu grauitationem infert, quàm ſi
ab extremo ſuſtolleretur, ac in ſitu ſimili ſuſtentaretur per
lineam horizonti paralellam, ſeu quaſi paralellam. Etenim
in hac ſituatione lignum grauitaret tum iuxta pondus natu
rale, tum etiam iuxta diſtantiam alterius extremi à fulci
mento; in illa verò non niſi iuxta grauitatem naturalem.
Quo ſit vt ſariſſa, aut lancea perpendiculariter ad planum
horizontis erecta, facilè ab extremo ſuſtineatur, difficilè
verò per lineam horizonti paralellam conſtituta. Vnde ad
facilius, præſtandum manubrium in lancea non quidem in
ipſo extremo, ſed prope extremum conſtituitur, nec non
extremum ipſum craſsius, grauiuſque propterea efficitur
ad compenſandam grauitatem ortam ex longitudine, qua
illa cuſpidem verſus protenditur. Imò ex hoc etiam ipſa
productior pars lanceæ cum primò craſſeſcit, ſtriari conſue
uit vſque ad manubrium, vt ipſis excauata ſtrijs, vel ſulcis,
leuior euadat, & ad planum horizontis vergens, facilius va
leat manu geſtari. Hinc pariter qui viribus pollent ad oſten
tandum robur brachij, atque lacerti, dum ad confrin
gendam lanceam in deſtinatum locum procur
runt, ab extremo ſubtus manubrium eam
procumbentem in ipſo curſu ſuſten
tant. Quæ omnia ſatis con
firmantur ex di
ctis que 3. ac
16.
victoria, ac ſubleuatione extremorum ligni in medio fulti,
minorem difficultatem, ſeu grauitationem infert, quàm ſi
ab extremo ſuſtolleretur, ac in ſitu ſimili ſuſtentaretur per
lineam horizonti paralellam, ſeu quaſi paralellam. Etenim
in hac ſituatione lignum grauitaret tum iuxta pondus natu
rale, tum etiam iuxta diſtantiam alterius extremi à fulci
mento; in illa verò non niſi iuxta grauitatem naturalem.
Quo ſit vt ſariſſa, aut lancea perpendiculariter ad planum
horizontis erecta, facilè ab extremo ſuſtineatur, difficilè
verò per lineam horizonti paralellam conſtituta. Vnde ad
facilius, præſtandum manubrium in lancea non quidem in
ipſo extremo, ſed prope extremum conſtituitur, nec non
extremum ipſum craſsius, grauiuſque propterea efficitur
ad compenſandam grauitatem ortam ex longitudine, qua
illa cuſpidem verſus protenditur. Imò ex hoc etiam ipſa
productior pars lanceæ cum primò craſſeſcit, ſtriari conſue
uit vſque ad manubrium, vt ipſis excauata ſtrijs, vel ſulcis,
leuior euadat, & ad planum horizontis vergens, facilius va
leat manu geſtari. Hinc pariter qui viribus pollent ad oſten
tandum robur brachij, atque lacerti, dum ad confrin
gendam lanceam in deſtinatum locum procur
runt, ab extremo ſubtus manubrium eam
procumbentem in ipſo curſu ſuſten
tant. Quæ omnia ſatis con
firmantur ex di
ctis que 3. ac
16.
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib