Bošković, Ruđer Josip
,
Theoria philosophiae naturalis redacta ad unicam legem virium in natura existentium
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Notes
Handwritten
Figures
Content
Thumbnails
Table of Notes
<
1 - 4
[out of range]
>
[Note]
Page: 106
[Note]
Page: 106
[Note]
Page: 106
[Note]
Page: 107
[Note]
Page: 108
[Note]
Page: 108
[Note]
Page: 108
[Note]
Page: 109
[Note]
Page: 109
[Note]
Page: 110
[Note]
Page: 110
[Note]
Page: 110
[Note]
Page: 111
[Note]
Page: 111
[Note]
Page: 111
[Note]
Page: 112
[Note]
Page: 112
[Note]
Page: 112
[Note]
Page: 113
[Note]
Page: 113
[Note]
Page: 113
[Note]
Page: 114
[Note]
Page: 114
[Note]
Page: 115
[Note]
Page: 115
[Note]
Page: 115
[Note]
Page: 116
[Note]
Page: 117
[Note]
Page: 117
[Note]
Page: 117
<
1 - 4
[out of range]
>
page
|<
<
(187)
of 389
>
>|
<
echo
version
="
1.0RC
">
<
text
xml:lang
="
la
"
type
="
free
">
<
div
type
="
section
"
level
="
0
"
n
="
0
">
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">
<
pb
o
="
187
"
file
="
0239
"
n
="
239
"
rhead
="
PARS TERTIA.
"/>
pondere ingenti, non ita bene cum ea ſententia conciliari poſ-
<
lb
/>
ſe videatur.</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
"/>
</
p
>
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">409. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Newtonus adhibuit ad eam rem attractionem diverſam
<
lb
/>
<
note
position
="
right
"
xlink:label
="
note-0239-01
"
xlink:href
="
note-0239-01a
"
xml:space
="
preserve
">Explicatio
<
lb
/>
Nevvtoni ab
<
lb
/>
attractione in
<
lb
/>
minimis diſtan-
<
lb
/>
tiis: cur admitti
<
lb
/>
non poſſit.</
note
>
ab attractione gravitatis, quanquam is quidem videtur eam
<
lb
/>
repetere itidem a tenuiſſimo aliquo fluido comprimente; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">re-
<
lb
/>
petit certe ſub finem Opticæ a ſpiritu quodam intimas corpo-
<
lb
/>
rum ſubſtantias penetrante, cujus ſpiritus nomine quid intel-
<
lb
/>
lexerit, ego quidem nunquam ſatis aſſequi potui; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">cujus qui-
<
lb
/>
dem agendi modum & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ſibi incognitum eſſe profitetur. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Is po-
<
lb
/>
ſuit ejuſmodi attractionem imminutis diſtantiis creſcentem ita,
<
lb
/>
ut in contactu ſit admodum ingens, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ubi primi
<
lb
/>
geniæ parti-
<
lb
/>
culæ ſe in planis continuis, adeoque in punctis numero infini-
<
lb
/>
tis contingant, ſit infinities major, quam ubi particulæ primi-
<
lb
/>
geniæ particulas primigenias in certis punctis numero finitis
<
lb
/>
contingant, ac eo minor ſit, quo pauciores contactus ſunt re-
<
lb
/>
ſpectu numeri particularum primigeniarum, quibus conſtant par-
<
lb
/>
ticulæ majores, quæ ſe contingunt, quorum contactuum nu-
<
lb
/>
merus cum eo ſit minor, quo altius aſcenditur in ordine par-
<
lb
/>
ticularum a minoribus particulis compoſitarum, donec deve-
<
lb
/>
niatur ad hæc noſtra corpora; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">inde ipſe deducit, particulas or-
<
lb
/>
dinum altiorum minus itidem tenaces effe, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">minime omnium
<
lb
/>
hæc ipſa corpora, quæ malleis, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">cuneis dividimus. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">At mihi
<
lb
/>
poſitiva argumenta ſunt contra vires attractivas creſcentes in
<
lb
/>
infinitum, ubi in infinitum decreſcant diſtantiæ, de quibus
<
lb
/>
mentionem feci num. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">126; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">& </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ipſa meæ Theoriæ probatio e-
<
lb
/>
vincit, in minimis diſtantiis vires repulſivas eſſe, non attra-
<
lb
/>
ctivas, ac omnem immediatum contactum excludit: </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">quamob-
<
lb
/>
rem alibi ego quidem cohæſionis rationem invenio, quam mea
<
lb
/>
mihi Theoria ſponte propemodum ſubminiſtrat.</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
"/>
</
p
>
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">410. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Cohæſio mihi eſt igitur juxta num. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">165 in iis virium
<
lb
/>
<
note
position
="
right
"
xlink:label
="
note-0239-02
"
xlink:href
="
note-0239-02a
"
xml:space
="
preserve
">Cohæſionem re
<
lb
/>
petendam a li-
<
lb
/>
mitibus virium</
note
>
limitibus, in quibus tranſitur a vi repulſiva in minoribus di-
<
lb
/>
ſtantiis, ad attractivam in majoribus; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">& </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">hæc quidem eſt co-
<
lb
/>
hæſio inter duo puncta, qua fit, ut repulſio diminutionem
<
lb
/>
diſtantiæ impediat, attractio incrementum, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">puncta ipſa di-
<
lb
/>
ſtantiam, quam habent, tueantur. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">At pro punctis pluribus
<
lb
/>
cohæſio haberi poteſt, tum ubi ſingula binaria punctorum
<
lb
/>
ſunt inter ſe in diſtantiis limitum cohæſionum, tum ubi
<
lb
/>
vires oppoſitæ eliduntur, cujuſmodi exemplum dedi num.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">223.</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
"/>
</
p
>
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">411. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Porro quod ad ejuſmodi cohæſionem pertinet, multa
<
lb
/>
<
note
position
="
right
"
xlink:label
="
note-0239-03
"
xlink:href
="
note-0239-03a
"
xml:space
="
preserve
">Cohæſio duo
<
lb
/>
rumpunctorum:
<
lb
/>
limites cohæſio-
<
lb
/>
nis poſſe eſſe
<
lb
/>
quotcunque, ut-
<
lb
/>
cunque fortes,
<
lb
/>
quocunque or-
<
lb
/>
dine poſitos.</
note
>
ibi ſunt notatu digna. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Inprimis ubi agitur de binis punctis,
<
lb
/>
tot diverſæ haberi poſſunt diſtantiæ cum cohæſione, quot ex-
<
lb
/>
primit numerus interſectionum curvæ virium cum axe unita-
<
lb
/>
te auctus, ſi forte ſit impar, ac diviſus per duo. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Nam primus
<
lb
/>
quidem limes, in quo curva ab arcu aſymptotico illo primo,
<
lb
/>
ſive a repulſionibus impenetrabilitatem exhibentibus tranſit ad
<
lb
/>
primum attractivum arcum, eſt limes cohæſionis, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">deinde
<
lb
/>
alterni interſectionum limites ſunt non cohæſionis, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
"/>
</
p
>
</
div
>
</
text
>
</
echo
>