23917LIBER I.
nitu, atq;
ſumatur infinitum quidem corpus A B:
pondus
autẽ ipſius C: ab infinito igitur magnitudo finita auferatur
B D: atq; pondus ipſius ſit E: ipſum igitur B pondus minus
erit ipſo pondere C: minoris enim magnitudinis pondus mi
nus nimirum eſt. Minus itaq; pondus, maius menſuret nu-
mero aliquo repetitũ: atq; ut minus ſeſe habet ad maius, ita
B D ſeſe habet ad B F magnitudinem: fieri enim poteſt, ut
quantauis ab infinita auferatur. Si igitur magnitudines
ſimilitudinẽ rationũ ſubeunt cum põderibus, & minus pon
dus minoris eſt magnitudinis, maius etiã magnitudinis erit
maioris: æquale ergo finiti pondus erit, ac infiniti. Si maio
ris præterea corporis maius eſt pondus, ipſius B D pondus
maius erit põdere corporis ipſius B F: quare finiti pondus,
maius erit pondere infiniti: inæqualium etiam magnitudinũ
idem fuerit pondus: finitum enim ac infinitũ, inæqualia eſſe
constat. Nihil autẽ intereſt, cõmenſurabilia ipſa pondera,
an incõmenſurabilia ſint: etenim eadẽ erit ratio, ſi incõmen
ſurabilia ſint. Veluti ſi E pondus menſurans C pondus ter
repetitũ exuperet: nam ſi tres totæ magnitudines B D ſu-
mantur, pondus ipſarum maius erit pondere C: quare idem
eueniet impoßibile. Præterea fieri poteſt, ut cõmenſurabi-
lia ipſa ſumãtur: nihil enim intereſt à pondere, an à magni
tudine initium fiat. Veluti ſi E pondus cõmenſurabile ſu-
matur ipſi põderi C atq; ab initio ea magnitudo auferatur,
quæ habet ipſum E pondus, ceu B D deinde allata fuerit
alia magnitudo ceu B F: ad quã ita B D magnitudo ſe ha-
bet, ut pondus ſe habet ad pondus: fieri enim poteſt, ut ſi ma
gnitudo A B ſit infinita, quantauis ab ea magnitudo aufera
tur. His enim ſumptis, tam magnitudine quàm pondera
inter ſeſe ſanè cõmenſurabilia erũt. At uerò nihil ad
autẽ ipſius C: ab infinito igitur magnitudo finita auferatur
B D: atq; pondus ipſius ſit E: ipſum igitur B pondus minus
erit ipſo pondere C: minoris enim magnitudinis pondus mi
nus nimirum eſt. Minus itaq; pondus, maius menſuret nu-
mero aliquo repetitũ: atq; ut minus ſeſe habet ad maius, ita
B D ſeſe habet ad B F magnitudinem: fieri enim poteſt, ut
quantauis ab infinita auferatur. Si igitur magnitudines
ſimilitudinẽ rationũ ſubeunt cum põderibus, & minus pon
dus minoris eſt magnitudinis, maius etiã magnitudinis erit
maioris: æquale ergo finiti pondus erit, ac infiniti. Si maio
ris præterea corporis maius eſt pondus, ipſius B D pondus
maius erit põdere corporis ipſius B F: quare finiti pondus,
maius erit pondere infiniti: inæqualium etiam magnitudinũ
idem fuerit pondus: finitum enim ac infinitũ, inæqualia eſſe
constat. Nihil autẽ intereſt, cõmenſurabilia ipſa pondera,
an incõmenſurabilia ſint: etenim eadẽ erit ratio, ſi incõmen
ſurabilia ſint. Veluti ſi E pondus menſurans C pondus ter
repetitũ exuperet: nam ſi tres totæ magnitudines B D ſu-
mantur, pondus ipſarum maius erit pondere C: quare idem
eueniet impoßibile. Præterea fieri poteſt, ut cõmenſurabi-
lia ipſa ſumãtur: nihil enim intereſt à pondere, an à magni
tudine initium fiat. Veluti ſi E pondus cõmenſurabile ſu-
matur ipſi põderi C atq; ab initio ea magnitudo auferatur,
quæ habet ipſum E pondus, ceu B D deinde allata fuerit
alia magnitudo ceu B F: ad quã ita B D magnitudo ſe ha-
bet, ut pondus ſe habet ad pondus: fieri enim poteſt, ut ſi ma
gnitudo A B ſit infinita, quantauis ab ea magnitudo aufera
tur. His enim ſumptis, tam magnitudine quàm pondera
inter ſeſe ſanè cõmenſurabilia erũt. At uerò nihil ad
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib