Biancani, Giuseppe
,
Aristotelis loca mathematica
,
1615
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 355
>
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 250
251 - 260
261 - 270
271 - 280
281 - 290
291 - 300
301 - 310
311 - 320
321 - 330
331 - 340
341 - 350
351 - 355
>
page
|<
<
of 355
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004063
">
<
pb
pagenum
="
239
"
xlink:href
="
009/01/239.jpg
"/>
per eadem duo extrema puncta K, L, duci poſſunt infiniti circuli maximi.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.004064
">
<
expan
abbr
="
Atq;
">Atque</
expan
>
hæc eſt Ariſtotelis ſententia, non ſine ingrata tautologia, tandem
<
expan
abbr
="
vt-cunq;
">vt
<
lb
/>
cunque</
expan
>
expreſſa.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004065
">
<
arrow.to.target
n
="
marg339
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.004066
">
<
margin.target
id
="
marg339
"/>
347</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004067
">In 7. problema
<
emph
type
="
italics
"/>
(Cur Sol, & Luna plana eſſe videntur, cùm tamen ſphærica
<
lb
/>
ſint? </
s
>
<
s
id
="
s.004068
">An, vt ea omnia, quorum quodnam plus, minuſuè, diſtet, incertum ſit, æquè
<
lb
/>
poſita eſſe videntur? </
s
>
<
s
id
="
s.004069
">ſic etiam res, quamuis vna, cùm plures tamen habeat partes,
<
lb
/>
niſi varius color adſit, partes illæ omnes, ex æquo collocatas videri neceſſe eſt: quod
<
lb
/>
autem ex æquo videtur, neceſſarium etiam eſt æquabile, ac planum apparere)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
lb
/>
Quæſtionem hanc demonſtratiuè pertractat Vitellio lib. 4. propoſit. </
s
>
<
s
id
="
s.004070
">65. Eu
<
lb
/>
clides etiam theor. </
s
>
<
s
id
="
s.004071
">25. optices. </
s
>
<
s
id
="
s.004072
">cæterùm textus ſatis clarus videtur: vbi au
<
lb
/>
tem ait
<
emph
type
="
italics
"/>
(niſi varius color adſit)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
hoc ait, quia nonnulli colores ſunt, qui fa
<
lb
/>
ciunt, vt obiecta appareant prominentiora, & proinde propinquiora; ta
<
lb
/>
les ſunt colores, qui præ cæteris Iucidiores ſunt: alij verò ſunt, qui obiecta
<
lb
/>
deprimunt, & proinde remouent; cuiuſmodi ſunt colores omnes tenebri
<
lb
/>
coſi. </
s
>
<
s
id
="
s.004073
">poſito igitur in re viſa eodem colore, partes illius ob magnam diſtan
<
lb
/>
tiam
<
expan
abbr
="
vidẽtur
">videntur</
expan
>
æqualiter à viſu diſtare, & ideo res plana apparet. </
s
>
<
s
id
="
s.004074
">quia, quam
<
lb
/>
uis diſtantiæ illæ partium ab oculo ab inuicem differant, tamen parum dif
<
lb
/>
ferunt, idcircò eas ſenſus iudicat æquales,
<
expan
abbr
="
ſicq́
">ſicque</
expan
>
; æqualiter iudicamus diſtare
<
lb
/>
partes remotiſſimæ ſphæræ, quamuis pars illa, cui linea viſualis perpendi
<
lb
/>
culariter accidit, ſit propinquior; ſiue illa, quæ eſt in medio hemiphærij viſi:
<
lb
/>
partes autem, quæ ſunt circa baſim dicti hemiſphærij ſint remotiores. </
s
>
<
s
id
="
s.004075
">reli
<
lb
/>
qua ex ſe manifeſta ſunt.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004076
">
<
arrow.to.target
n
="
marg340
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.004077
">
<
margin.target
id
="
marg340
"/>
348</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004078
">In 8. problema
<
emph
type
="
italics
"/>
(Cur Sol oriens,
<
expan
abbr
="
etq;
">etque</
expan
>
occidens vmbras efficit longas; efferens
<
lb
/>
ſe, minores: obtinens cœli medium minimas? </
s
>
<
s
id
="
s.004079
">An quod oriens primo vmbram ter
<
lb
/>
ræ æquidiſtantem reddit, ac infinitam pęnè protrahit, deinde longam, & poſtea mi
<
lb
/>
norem ſubinde? </
s
>
<
s
id
="
s.004080
">quia linea recta, quæ de ſuperiori puncto elicitur, interius cadit.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
lb
/>
<
figure
id
="
id.009.01.239.1.jpg
"
place
="
text
"
xlink:href
="
009/01/239/1.jpg
"
number
="
147
"/>
<
lb
/>
<
emph
type
="
italics
"/>
ſit Gnomon A B. Sol, vbi C, & vbi D.
<
lb
/>
radius igitur ex C, preficiſcens, eſt C F,
<
lb
/>
& exterius procedit, quàm radius D E.
<
lb
/>
eſt autem vmbra B E, Sole ſublimiori
<
lb
/>
exiſtente: vmbra verò B F, Sole humi
<
lb
/>
liori. </
s
>
<
s
id
="
s.004081
">ergò quò Sol altior fuerit, eò mi
<
lb
/>
nor vmbra erit, minimaqué tunc erit, cum
<
lb
/>
Sol ſuper caput noſtrum verſabitur)
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
lb
/>
Problema præſens eſt idem
<
expan
abbr
="
cũ
">cum</
expan
>
quar
<
lb
/>
to huius ſectionis: eadem igitur ex
<
lb
/>
poſitio
<
expan
abbr
="
vtriq;
">vtrique</
expan
>
inſeruiat. </
s
>
<
s
id
="
s.004082
">hoc ſolum addendum eſt, Gnomonem apud græcos
<
lb
/>
inter cætera ſignificare ſtylum ſolaris horologij: in quo ſenſu hoc loco po
<
lb
/>
nitur. </
s
>
<
s
id
="
s.004083
">ſignificat præterea amuſſim, ſeu normam, quæ nihil aliud eſt, quam
<
lb
/>
quidam angulus rectus materialis: & quoniam ſtylus horologij figitur ad
<
lb
/>
angulos rectos in plano horizontali, propterea ipſe
<
expan
abbr
="
quoq;
">quoque</
expan
>
Gnomon appel
<
lb
/>
latus eſt: imò
<
expan
abbr
="
pleriq;
">plerique</
expan
>
amuſſim quandam horologijs præſertim viatorijs, lo
<
lb
/>
co ſtyli accommodant.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004084
">
<
arrow.to.target
n
="
marg341
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.004085
">
<
margin.target
id
="
marg341
"/>
349</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.004086
">In 9.
<
emph
type
="
italics
"/>
(Cur vmbræ Lunæ maiores, quam Solis ſunt cùm eodem proueniant per
<
lb
/>
pendiculo? </
s
>
<
s
id
="
s.004087
">An quod Sol ſuperior, quam Luna eſt? </
s
>
<
s
id
="
s.004088
">
<
expan
abbr
="
itaq;
">itaque</
expan
>
neceſſe eſt radium à ſupe
<
lb
/>
riore procedentem intus cadere. </
s
>
<
s
id
="
s.004089
">ſit Gnomon A D, Luna B Sol C, Lunæ radius B F.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>