Bošković, Ruđer Josip, Theoria philosophiae naturalis redacta ad unicam legem virium in natura existentium

Page concordance

< >
Scan Original
231 179
232 180
233 181
234 182
235 183
236 184
237 185
238 186
239 187
240 188
241 189
242 190
243 191
244 192
245 193
246 194
247 195
248 196
249 197
250 198
251 199
252 200
253 201
254 202
255 203
256 204
257 205
258 206
259 207
260 208
< >
page |< < (188) of 389 > >|
240188THEORIÆ ſionis, juxta num. 179; unde fit, ut ſi interſectionum ſe con-
ſequentium aſſumatur numerus par;
dimidium ſit limitum co-
hæſionis.
Hinc quoniam in ſolutione problematis expoſiti num.
117 oſtenſum eſt, curvam ſimplicem illam meam habere poſ-
ſe quencunque demum interſectionum numerum;
poterit uti-
que etiam pro duobus tantummodo punctis haberi quicunque
numerus diſtantiarum differentium a ſe invicem cum cohæſio-
ne.
Poterunt autem ejuſmodi cohæſiones ipſæ eſſe diverſiſſi-
mæ a ſe invicem ſoliditatis, ac nexus, limitibus vel validiſſi-
mis, vel languidiſſimis utcunque, prout nimirum ibi curva ſe-
cuerit axem fere ad perpendiculum, &
longiſſime abierit, vel
potius ad illum inclinetur plurimum, &
parum admodum diſ-
cedat;
nam in priore eorum caſuum vires repulſivæ imminu-
tis, &
attractivæ auctis utcunque parum diſtantiis, ingentes
erunt;
in poſteriore plurimum immutatis, perquam exiguæ.
Poterunt autem etiam e remotioribus limitibus aliqui eſſe mul-
to languidiores, &
alii multo validiores aliquibus e propiori-
bus;
ut idcirco cohæſionis vis nihil omnino pendeat a denſi-
tate, ſed cohæſio poſſit in denſioribus corporibus eſſe vel mul-
to magis, vel multo minus valida, quam in rarioribus, &
id
in ratione quacunque.
412. Quæ de binis punctis ſunt dicta, multo magis de maſ-
11In maſſis nu-
merus limitum
multo major:
problema pro
iis inveniendis
quomodo ſol-
vendum.
ſis continentibus plurima puncta, dicenda ſunt.
In iis numerus
limitum eſt adhuc major in immenſum, &
diſcrimen utique
majus.
Inventio omnium poſitionum pro dato punctorum nu-
mero, in quibus tota maſſa haberet limitem quendam virium,
eſſet problema moleſtum, &
calculus ad id ſolvendum neceſſa-
rius in immenſum excreſceret, exiſtente aliquo majore puncto-
rum numero.
Sed tamen data virium lege ſolvi utique poſſet.
Satis eſſet aſſumere poſitiones omnium punctorum reſpectu cu-
juſdam puncti in quadam arbitraria recta ad arbitrium collo-
cati, &
ſubſtitutis ſingulorum binariorum diſtantiis a ſe invi-
cem in æquatione curvæ primæ pro abſciſſa, ac valoribus iti-
dem aſſumptis pro viribus ſingulorum punctorum pro ordina-
tis, eruere totidem æquationes, tum reducere vires ſingulas
fingulorum punctorum ad tres datas directiones, &
ſummam
omnium eandem directionem habentium in quovis puncto po-
nere = o:
orirentur æquationes, quæ paullatim eliminatis va-
loribus incognitis aſſumptis, demum ad æquationes perducerent
definientes punctorum diſtantias neceſſarias ad æquilibrium, &

reſpectivam quietem, quæ altiſſimæ eſſent, &
plurimas habe-
rent radices;
nam æquationes, quo altiores ſunt, eo plures ra-
dices habere poſſunt, ac ſingulis radicibus ſinguli limites exhi-
berentur, vel ſingulæ poſitiones exhibentes vim nullam.
In-
ter ejuſmodi poſitiones illæ, in quibus repulſioni in minoribus
diſtantiis habitæ, ſuccederent attractiones in majoribus, exhi-
berent limites cohæſionis, qui adhuc eſſent quam plurimi, &

inter ſe magis diverſi, quam limites ad duo tantummodo

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index