Bošković, Ruđer Josip
,
Theoria philosophiae naturalis redacta ad unicam legem virium in natura existentium
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Notes
Handwritten
Figures
Content
Thumbnails
Table of figures
<
1 - 17
[out of range]
>
<
1 - 17
[out of range]
>
page
|<
<
(188)
of 389
>
>|
<
echo
version
="
1.0RC
">
<
text
xml:lang
="
la
"
type
="
free
">
<
div
type
="
section
"
level
="
0
"
n
="
0
">
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">
<
pb
o
="
188
"
file
="
0240
"
n
="
240
"
rhead
="
THEORIÆ
"/>
ſionis, juxta num. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">179; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">unde fit, ut ſi interſectionum ſe con-
<
lb
/>
ſequentium aſſumatur numerus par; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">dimidium ſit limitum co-
<
lb
/>
hæſionis. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Hinc quoniam in ſolutione problematis expoſiti num.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">117 oſtenſum eſt, curvam ſimplicem illam meam habere poſ-
<
lb
/>
ſe quencunque demum interſectionum numerum; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">poterit uti-
<
lb
/>
que etiam pro duobus tantummodo punctis haberi quicunque
<
lb
/>
numerus diſtantiarum differentium a ſe invicem cum cohæſio-
<
lb
/>
ne. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Poterunt autem ejuſmodi cohæſiones ipſæ eſſe diverſiſſi-
<
lb
/>
mæ a ſe invicem ſoliditatis, ac nexus, limitibus vel validiſſi-
<
lb
/>
mis, vel languidiſſimis utcunque, prout nimirum ibi curva ſe-
<
lb
/>
cuerit axem fere ad perpendiculum, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">longiſſime abierit, vel
<
lb
/>
potius ad illum inclinetur plurimum, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">parum admodum diſ-
<
lb
/>
cedat; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">nam in priore eorum caſuum vires repulſivæ imminu-
<
lb
/>
tis, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">attractivæ auctis utcunque parum diſtantiis, ingentes
<
lb
/>
erunt; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">in poſteriore plurimum immutatis, perquam exiguæ. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">
<
lb
/>
Poterunt autem etiam e remotioribus limitibus aliqui eſſe mul-
<
lb
/>
to languidiores, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">alii multo validiores aliquibus e propiori-
<
lb
/>
bus; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ut idcirco cohæſionis vis nihil omnino pendeat a denſi-
<
lb
/>
tate, ſed cohæſio poſſit in denſioribus corporibus eſſe vel mul-
<
lb
/>
to magis, vel multo minus valida, quam in rarioribus, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">id
<
lb
/>
in ratione quacunque.</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
"/>
</
p
>
<
p
>
<
s
xml:space
="
preserve
">412. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Quæ de binis punctis ſunt dicta, multo magis de maſ-
<
lb
/>
<
note
position
="
left
"
xlink:label
="
note-0240-01
"
xlink:href
="
note-0240-01a
"
xml:space
="
preserve
">In maſſis nu-
<
lb
/>
merus limitum
<
lb
/>
multo major:
<
lb
/>
problema pro
<
lb
/>
iis inveniendis
<
lb
/>
quomodo ſol-
<
lb
/>
vendum.</
note
>
ſis continentibus plurima puncta, dicenda ſunt. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">In iis numerus
<
lb
/>
limitum eſt adhuc major in immenſum, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">diſcrimen utique
<
lb
/>
majus. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Inventio omnium poſitionum pro dato punctorum nu-
<
lb
/>
mero, in quibus tota maſſa haberet limitem quendam virium,
<
lb
/>
eſſet problema moleſtum, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">calculus ad id ſolvendum neceſſa-
<
lb
/>
rius in immenſum excreſceret, exiſtente aliquo majore puncto-
<
lb
/>
rum numero. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Sed tamen data virium lege ſolvi utique poſſet.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">Satis eſſet aſſumere poſitiones omnium punctorum reſpectu cu-
<
lb
/>
juſdam puncti in quadam arbitraria recta ad arbitrium collo-
<
lb
/>
cati, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ſubſtitutis ſingulorum binariorum diſtantiis a ſe invi-
<
lb
/>
cem in æquatione curvæ primæ pro abſciſſa, ac valoribus iti-
<
lb
/>
dem aſſumptis pro viribus ſingulorum punctorum pro ordina-
<
lb
/>
tis, eruere totidem æquationes, tum reducere vires ſingulas
<
lb
/>
fingulorum punctorum ad tres datas directiones, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">ſummam
<
lb
/>
omnium eandem directionem habentium in quovis puncto po-
<
lb
/>
nere = o: </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">orirentur æquationes, quæ paullatim eliminatis va-
<
lb
/>
loribus incognitis aſſumptis, demum ad æquationes perducerent
<
lb
/>
definientes punctorum diſtantias neceſſarias ad æquilibrium, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">
<
lb
/>
reſpectivam quietem, quæ altiſſimæ eſſent, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">plurimas habe-
<
lb
/>
rent radices; </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">nam æquationes, quo altiores ſunt, eo plures ra-
<
lb
/>
dices habere poſſunt, ac ſingulis radicibus ſinguli limites exhi-
<
lb
/>
berentur, vel ſingulæ poſitiones exhibentes vim nullam. </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">In-
<
lb
/>
ter ejuſmodi poſitiones illæ, in quibus repulſioni in minoribus
<
lb
/>
diſtantiis habitæ, ſuccederent attractiones in majoribus, exhi-
<
lb
/>
berent limites cohæſionis, qui adhuc eſſent quam plurimi, & </
s
>
<
s
xml:space
="
preserve
">
<
lb
/>
inter ſe magis diverſi, quam limites ad duo tantummodo </
s
>
</
p
>
</
div
>
</
text
>
</
echo
>